Νόμιμο ή ηθικό ; Παρακαλώ, να μην απαντήσω

Μοιραστείτε το στο facebook
Η είδηση :  Έκτακτη παροχή 100 εκατ. ευρώ στους δικαστές
 «Τροπολογία με την οποία αποδεσμεύεται η έκτακτη παροχή ύψους 100 εκατ. ευρώ προς τους εν ενεργεία..
δικαστές, κατέθεσε η κυβέρνηση σε νομοσχέδιο που ψηφίζεται την ερχόμενη εβδομάδα στη Βουλή.
 Στην ουσία πρόκειται για μια από τις βασικές δεσμεύσεις του υπουργού Δικαιοσύνης, Αντώνη Ρουπακιώτη, προς τους δικαστές προκειμένου οι δεύτεροι να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις.
Έστειλα την είδηση σε φίλη νομικό, με το πειραχτικό σχόλιο «οι εξουσίες τελικά τα βρίσκουν…»
Μου απάντησε, μάλλον ενοχλημένη :
«Αυτά τα χρωστάει το Δημόσιο από το 2010 (δυνάμει νόμου του 2008 που έδωσε ως έκτακτη παροχή τα αναδρομικά που είχαν κερδίσει στο Μισθοδικείο). Είναι τα παλιά αναδρομικά, για τα οποία αναβάλει τις δόσεις επειδή δεν έχει λεφτά. Για τις περικοπές Στουρνάρα οι δικαστές θα κάνουν νέες αγωγές στο Μισθοδικείο».
Δεν απάντησα στην αγαπημένη φίλη με το ερώτημα εάν είναι νόμιμο ή ηθικό να πληρώνονται δημόσιοι λειτουργοί για περιόδους κατά τις οποίες δεν παρέχουν έργο. Είχε ήδη απαντήσει σε αυτό ανώνυμα έγκυρος νομικός.
Ούτε της υπενθύμισα ότι το Μισθοδικείο συγκροτείται από δικαστές, που δικάζουν οι ίδιοι τον εαυτό τους, προνόμιο ασύλληπτο για τους κοινούς θνητούς.
Της αφιέρωσα μια ιστορία ενός Έλληνα κυρίου Κόϊνερ – κατά κόσμον Κώστα.
Ο Κ. είχε την τύχη να είναι κύριος ενός ακινήτου. Το 2006-7 τμήμα του ακινήτου κηρύχτηκε απαλλοτριωτέο για εκτέλεση δημόσιου έργου.
Ο πρωτόδικος καθορισμός τιμής μονάδος, με βάση την οποία θα αποζημιωνόταν για την απαλλοτριούμενη ιδιοκτησία του, έγινε με απόφαση του 2009.
Ο Κ. για να εισπράξει την αποζημίωση όφειλε να αναγνωριστεί δικαστικά δικαιούχος. Υπέβαλε αναγνωριστική αγωγή το 2009. Η δικάσιμος προσδιορίστηκε για το 2011.
Όταν επήλθε η δικάσιμος ζητήθηκε αναβολή από το Δημόσιο και προσδιορίστηκε νέα για την Άνοιξη του 2012, η οποία με τη σειρά της λόγω αποχής των δικηγόρων αναβλήθηκε για το καλοκαίρι του 2013.
Εν τω μεταξύ, το Δημόσιο, κατά πάγια τακτική, είχε ασκήσει έφεση στην πρωτόδικη απόφαση. Το Εφετείο, για καθορισμό οριστικής τιμής μονάδος, είχε προσδιοριστεί για τις αρχές του 2012, περίοδο όπου οι δικαστές δεν συμμετείχαν πλήρως στα καθήκοντα τους.
Οι εφέτες εισήλθαν στην αίθουσα, δήλωσαν ότι δεν δικάζουν, εκφώνησαν τις υποθέσεις ομαδικά, έδωσαν αναβολές και αποχώρησαν. Η υπόθεση του Κ. πήγε τον Φεβρουάριο του 2014.
Εάν λοιπόν το ερχόμενο καλοκαίρι τελικά εκδικαστεί η αναγνωριστική αγωγή, ο Κ. θα αναμένει απόφαση γύρω στις αρχές του 2014.
Εάν τότε γίνει και το Εφετείο, θα αναμένει την απόφασή του τουλάχιστον ένα χρόνο μετά.
Τότε, Άνοιξη του 2015, Θεού θέλοντος, θα μπορεί να εισπράξει οριστικά τα όποια χρήματα για την απαλλοτριωμένη ιδιοκτησία του, ήδη 9 χρόνια δεσμευμένη.
Οι δικαστές απαίτησαν και έλαβαν αναδρομικά αποδοχές που «τούς χρωστάνε».
Στον Κ. χρωστάνε μια δικαστική απόφαση.
Θα του δικαστεί υπερημερία για την είσπραξη της αποζημίωσης, από το 2012, τουλάχιστον, οπότε έπρεπε να εισπράξει μέχρι το 2015 οπότε και θα εισπράξει;
Επαναλαμβάνω, Θεού θέλοντος.
Μην συγχέουμε την λειτουργία και το παραγόμενο έργο με την ανθρώπινη ποιότητα και την επιστημονική αρτιότητα των δικαστικών λειτουργών που είναι αμφότερες σε υψηλά επίπεδα.
Σημείωσα στην φίλη ότι πολλές φορές όσοι ζουν εντός μιας κάστας κινδυνεύουν από το να αναγιγνώσκουν τον κόσμο και την πραγματικότητα με φίλτρο τους εσωτερικούς κώδικες της κάστας.
Οι δικαστές δεν είναι αργόσχολοι επιδοτούμενοι που καλλιεργούν την «Τέχνη για την Τέχνη».
Μ’ άλλα λόγια, δεν εκδίδουν αποφάσεις επειδή έτσι πρέπει τυπικά αλλά για να καθορίσουν κρίσιμα ζητήματα αναφορικά με ζωές ανθρώπων.
Και συνηθέστατα το απείρως κρισιμότερο:
Για να δώσουν τροπή προς μια ή άλλη κατεύθυνση σε ζωές ανθρώπων.
Και σε αυτό ύψιστο ρόλο διαδραματίζει η χρονική συγκυρία.
Ο Κ. για παράδειγμα, μπορεί, ο μη γένοιτο, αύριο να ασθενήσει βαριά και να χρειάζεται επειγόντως τα χρήματα που δικαιούται.
Βαρύ σαφώς και αφοριστικό, αλλά η επώδυνη πραγματικότητα είναι ότι για τον μέσο άνθρωπο η Δικαιοσύνη σήμερα δεν λειτουργεί.
Συνεπώς καταβολές για κάτι ανύπαρκτο δεν νομιμοποιούνται.
Ως γνωστόν, όταν πληρώνεται κάτι ανύπαρκτο είναι ή ελεημοσύνη ή αντιπαροχή.
Ίσως βέβαια ο κ. Στουρνάρας να είναι ελεήμων.
Μακάριοι οι ελεήμονες, ότι αυτοί ελεηθήσονται


Προφήτης