Το τρίγωνο ενός chef

Μοιραστείτε το στο facebook
Σήμερα ξύπνησα με κέφι να μαγειρέψω Ανατολίτικα . Κάθε μέρα είναι διαφορετική και κάθε μέρα το φαγητό δεν είναι ίδιο. Σκέφτηκα να χρησιμοποιήσω την τρίγωνη σιδεροστιά της γιαγιάς ...
Ο κάθε ουρανίσκος γοητεύεται με πιπεράτες γεύσεις , σύνθετες δημιουργίες και  φαγητό φτιαγμένο  στο τρίγωνο και στο μαντέμι.
Τελικά άλλαξα γνώμη και αποφάσισα να χρησιμοποιήσω άλλο τρίγωνο.
Το τρίγωνο ενός Chef μπορεί να μην είναι αποκλειστικά τρίγωνο Πανοράματος ή σαμόζα με λαχανικά αλλά μια απλή οικονομική πρόταση με αποδέκτες τρείς (3) διαφορετικές ισοσκελείς πλευρές της κοινωνίας.
Αναμφίβολα δεν είμαι ο καταλληλότερος για να μαγειρέψω « αλά Σόιμπλε» ,όμως πιστεύω ότι η όποια προσπάθεια σκέψης περί οικονομίας και οικονομικών γίνεται από οποιοδήποτε πολίτη αυτής της χώρας ίσως κάτι διαφορετικό και ωφέλιμο να εκπέμπει.
Το κράτος οφείλει έστω αυτή την τελευταία φορά να απενοχοποιήσει την επιχειρηματικότητα και να μαγειρέψει μια φορά σωστά και με αρκετό αλατοπίπερο.
Ήρθε η ώρα να παράξουμε , να αξιοποιήσουμε την ΓΗ μας , για να σταματήσουμε να εισάγουμε λεμόνια από την Αργεντινή , φακές από την Τουρκία και Βόειο κρέας κατά 90 % !!!!!.
Τώρα που οι μεγαλουπόλεις αδειάζουν από τις στρατιές των ανέργων και η κινητικότητα προς την εσωτερική μετανάστευση είναι αυξημένη χρειάζεται συντονισμένη κίνηση τόνωσης της παραγωγικότητας μας.
Βρίσκω συγκινητική την πρόταση της Εκκλησίας της Ελλάδος να διαθέσει γόνιμη  παραγωγική και μη αξιοποιήσιμη ως σήμερα ΓΗ προς τους ανέργους.
Επεκτείνοντας την πρόταση της Εκκλησίας προς τις δύο άλλες πλευρές  , προς την πολιτεία και προς τους πολίτες , ιδιαίτερα τους ανέργους αυτοαπασχολούμενους δίνεται η Ελπίδα για κάτι καλύτερο στην οικονομία, την κοινωνία και την ανεργία με  προοπτική και ενότητα.
Τώρα που η εκκλησία δίνει την δυνατότητα για την εκμετάλλευση γεωργικής γης, το οικονομικό επιτελείο θα μπορούσε να συνδράμει σε αυτό.
Οι  μικροεπαγγελματίες που έμειναν άνεργοι τα τελευταία χρόνια της κρίσης, δεν έχουν ανάγκη μόνο το επίδομα ανεργίας  που σχεδιάζεται να δοθεί . Όλοι αυτοί που βρέθηκαν στον δρόμο σε μία νύχτα , ψάχνουν  στα πάτρια εδάφη να βρουν την λύση , την επιχειρηματικότητα από την σάρκα τους δεν αποτάσσουν.
 Για κάθε στρέμμα ΓΗΣ που δύναται να παραχωρήσει η Εκκλησία μας , αντίστοιχα το κράτος θα μπορούσε να επιχορηγεί τον γεωργικό εξοπλισμό.
Τα οφέλη θα ήταν πολλαπλά γιατί:
-   Θα ενισχυθεί η αποκέντρωση και οι τοπικές κοινωνίες.
-   Με την επιστροφή στην επιχειρηματικότητα , θα αλλάξει  η ψυχολογία των ανθρώπων που έμαθαν μια ζωή να το παλεύουν. ( ως γνωστός πρώτα βγαίνει το χούι και μετά η ψυχή!!! Επιχειρηματίας μια μέρα, επιχειρηματίας μια ΖΩΗ)
-  Θα δημιουργηθούν κίνητρα νέας ζωής , θέσεις εργασίας και αύξηση της εγχώριας παραγωγής.
-  Το κράτος θα εισπράξει σιγά – σιγά τα οφειλόμενα , ( κάθε μαγαζί που κλείνει , οι φόροι κ.λ.π. μένουν απλήρωτα…..) από ανθρώπους που επιστρέφουν στο επιχειρείν έστω και από άλλο μετερίζι.
Αντί του επιδόματος ανεργίας προς τους πρώην αυτοαπασχολούμενους το κράτος θα μπορούσε να επιδοτήσει την αγορά των πρώτων γεωργικών εργαλείων και εφοδίων. Με αυτό τον τρόπο το τρίγωνο Εκκλησία – Πολίτες – Κράτος θα γινόταν ισοσκελές.
Η Εκκλησία θα προχωρούσε πάνω σε αυτό που είναι ταγμένη να κάνει, το κράτος θα αποτάσσετο τον τίτλο του «κακού του επιχειρείν» και θα έδινε προοπτική παραγωγικότητας στους ανθρώπους που θέλουν να προχωρήσουν.
Η παραγωγή θα μεγάλωνε , οι εισαγωγές αγροτικών προϊόντων θα μειώνονταν σημαντικά , και εμείς οι μάγειροι θα είχαμε κάθε μέρα φρέσκα και αγνά υλικά από τον τόπο μας  για να μαγειρέψουμε το φαγάκι μας.
Απλές σκέψεις οικονομικής μαγειρικής.
Chef  Χρήστος Π. Κουμάντος