Μοιραστείτε το στο facebookΑν θεωρήσουμε πως το ΠΑΣΟΚ αποτελούσε παραδοσιακά ένα κόμμα που τρεφόταν από την κρίση του, τώρα μάλλον τα πράγματα είναι..
διαφορετικά.
Ένα μήνα περίπου πριν το Συνέδριο του Κινήματος και όσοι πιστοί έχουν παραμείνει και μπαινοβγαίνουν καθημερινά την πόρτα της Ιπποκράτους, εργάζονται για το αυτονόητο: Πως να κρατήσουν το Κίνημα ένα βιώσιμο και λειτουργικό κόμμα και μετά το Συνέδριο.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ η παλιά πασοκική πτέρυγα, στην οποία πρωτοστατούν οι Σκανδαλίδης, Κακλαμάνης και Ρέππας, επιδιώκουν να εμφανίσουν ως διακύβευμα του Συνεδρίου την εξής διαμάχη:
Από τη μία αυτοί και από την άλλη η πιο εκσυγχρονιστική πλευρά –φιλοβενιζελική- με εκπροσώπους κυρίως τους Κουκουλόπουλο, Μανιάτη.
Και εδώ έχουμε ένα παρεμφερές υπόδειγμα, όπως αυτό της Νέας Δημοκρατίας:
Ακόμα και στο θνησιγενές ΠΑΣΟΚ, το παλαιό φοβάται το νέο που πασχίζει να γεννηθεί. Τα νέα δηλαδή στελέχη όπως Οδ. Κωνσταντινόπουλος, Ν. Γιαννακοπούλου, Ν. Ανδρουλάκης που βρίσκονται πιο κοντά στην κοινωνία συνιστούν μία πιο φρέσκια πρόταση του.
Σημαντικό ρόλο σε όλη αυτήν την διεργασία παίζει σίγουρα η Φώφη Γεννηματά, οι βλέψεις της οποίας είναι σε κάθε περίπτωση αρκετά υψηλές.
Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα. Οι παλαιοί φοβούνται τον έλεγχο σε μία σειρά από ατασθαλίες που ενδεχομένως να αξιώσουν όσοι λάβουν θέσεις οργανωτικές, μετά το συνέδριο.
Είναι βέβαια αντιληπτό πως το ΠΑΣΟΚ θα επιδιώξει να μπει πιο δυνατά στην κυβέρνηση μιας και γίνεται σαφές πως μόνο έτσι έχει τη παραμικρή πιθανότητα να επανέλθει στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής.
Η δεδομένη σταθερότητα που έχει επιτύχει ο Σαμαράς, αλλά και η μερική βελτίωση του κλίματος της οικονομικής κατάστασης, μόνο κέρδη αποφέρει στο ΠΑΣΟΚ, σε κάθε άλλη περίπτωση θα είχε ποσοστά κάτω του 3%.
Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι επικοινωνιολόγοι στην Ιπποκράτους…
Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου