Μοιραστείτε το στο facebook
Το θέμα του θανάτου του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου φέρνει με ερώτησή του στη Βουλή ο Νίκος Νικολόπουλος, δίνοντας...
επίσημο χαρακτήρα σε φημολογίες και παρασκηνιακές συζητήσεις που έχουν αναπτυχθεί εδώ και καιρό.
Ο ανεξάρτητος βουλευτής Αχαΐας συνδέει την κοίμηση του αείμνηστου προκαθημένου με την είσοδο της Ελλάδας στο Μνημόνιο και τους θανάτους (από ανίατες ασθένειες) του Τάσσου Παπαδόπουλου, του Γιασέρ Αραφάτ, του Τουρκούτ Οζάλ και τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο ο Ούγκο Τσάβες.
Ο κ. Νικολόπουλος απευθύνει την ερώτηση στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και έξι υπουργούς, ζητώντας να πληροφορηθεί αν έγινε νεκροψία - νεκροτομή στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο, ποια ήταν τα ακριβή αίτια του θανάτου του και αν θα ανοίξει και πάλι ο φάκελος της υπόθεσης.
Ο βουλευτής, αφού αναφέρεται στο σύνολο του έργου του μακαριστού, τον οποίο αποκαλεί «αδιαμφισβήτητο ηγέτη του Ελληνισμού για τουλάχιστον 10 χρόνια», προσθέτει ότι «η θεραπευτική αγωγή που ακολουθούσε του δημιουργούσε -σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής- παρενέργειες και σταδιακή επιδείνωση της υγείας του». Στη συνέχεια παραθέτει τα γεγονότα που οδήγησαν την Ελλάδα στο Μνημόνιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι «αν ο μακαριστός Χριστόδουλος ήταν ανάμεσά μας, όχι μόνο στο Μνημόνιο δεν θα είχαμε μπει, ιδίως με τόσο συνοπτικές διαδικασίες, αλλά πολύ περισσότερο και πριν αυτού, ο Γιώργος Παπανδρέου (ο πολιτικά και εθνικά επικίνδυνος) δεν θα είχε γίνει ποτέ πρωθυπουργός. Γιατί ο μακαριστός είχε δύο ιδιαίτερα προτερήματα: είχε, πρώτον, τη διορατικότητα να βλέπει πολύ μπροστά και, δεύτερον, διέθετε το θάρρος να συγκρούεται και να εκθέτει όσους έδρατταν με τρόπο εθνικά επιζήμιο».
Ο κ. Νικολόπουλος τονίζει ότι «η καλπάζουσα ασθένεια και ο θάνατος του μακαριστού Χριστόδουλου έχουν αφήσει δεκάδες αναπάντητα ερωτήμτα σε εκατομμύρια Ελλήνων, ενώ πολλά δεινά βρήκαν τη χώρα μας “συμπτωματικά” αμέσως μετά. Πολλά συμφέροντα και κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδος εκ της απώλειάς του έχασαν ένα υπολογίσιμο αντίπαλο. Σε πολλές περιπτώσεις μεγάλων προσωπικοτήτων υπάρχει η βάσιμη υπόνοια ότι οι θάνατοί τους δεν προήλθαν αποκλειστικά από φυσικά αίτια, αλλά, αντιθέτως, ως αποτέλεσμα άλλων πιο πολύπλοκων και σύνθετων δράσεων». Καταλήγοντας αναφέρει ότι «συνωμοσίες κάθε είδους δεν πρέπει να αφήνονται αναπάντητες, αλλά ταυτοχρόνως και υπνωτιστές κάθε “σημαίας” δεν πρέπει να κάνουν ατιμώρητοι το δόλιο έργο τους».
Η ερώτηση αναμφισβήτητα (και ασχέτως της τύχης που τελικά θα έχει) ανοίγει και πάλι ένα «σκοτεινό» κεφάλαιο, αφού οι ιατρικές λεπτομέρειες της κοίμησης του Χριστόδουλου παραμένουν θολές. Στα πέντε χρόνια που έχουν μεσολαβήσει αφέθηκαν υπονοούμενα για «κακούς χειρισμούς» και «λάθη», ενώ ορισμένα πρόσωπα που είχαν στενές σχέσεις μαζί του κάνουν λόγο ακόμα και για «δολοφονία». Οι τελευταίοι πάντως συνδέουν τον θάνατό του κυρίως με εκ των έσω εγκληματικές παραλείψεις.
ellinikiafipnisis.blogspot.gr
Το θέμα του θανάτου του Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου φέρνει με ερώτησή του στη Βουλή ο Νίκος Νικολόπουλος, δίνοντας...
επίσημο χαρακτήρα σε φημολογίες και παρασκηνιακές συζητήσεις που έχουν αναπτυχθεί εδώ και καιρό.
Ο ανεξάρτητος βουλευτής Αχαΐας συνδέει την κοίμηση του αείμνηστου προκαθημένου με την είσοδο της Ελλάδας στο Μνημόνιο και τους θανάτους (από ανίατες ασθένειες) του Τάσσου Παπαδόπουλου, του Γιασέρ Αραφάτ, του Τουρκούτ Οζάλ και τη μάχη που δίνει με τον καρκίνο ο Ούγκο Τσάβες.
Ο κ. Νικολόπουλος απευθύνει την ερώτηση στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και έξι υπουργούς, ζητώντας να πληροφορηθεί αν έγινε νεκροψία - νεκροτομή στον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο, ποια ήταν τα ακριβή αίτια του θανάτου του και αν θα ανοίξει και πάλι ο φάκελος της υπόθεσης.
Ο βουλευτής, αφού αναφέρεται στο σύνολο του έργου του μακαριστού, τον οποίο αποκαλεί «αδιαμφισβήτητο ηγέτη του Ελληνισμού για τουλάχιστον 10 χρόνια», προσθέτει ότι «η θεραπευτική αγωγή που ακολουθούσε του δημιουργούσε -σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής- παρενέργειες και σταδιακή επιδείνωση της υγείας του». Στη συνέχεια παραθέτει τα γεγονότα που οδήγησαν την Ελλάδα στο Μνημόνιο, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι «αν ο μακαριστός Χριστόδουλος ήταν ανάμεσά μας, όχι μόνο στο Μνημόνιο δεν θα είχαμε μπει, ιδίως με τόσο συνοπτικές διαδικασίες, αλλά πολύ περισσότερο και πριν αυτού, ο Γιώργος Παπανδρέου (ο πολιτικά και εθνικά επικίνδυνος) δεν θα είχε γίνει ποτέ πρωθυπουργός. Γιατί ο μακαριστός είχε δύο ιδιαίτερα προτερήματα: είχε, πρώτον, τη διορατικότητα να βλέπει πολύ μπροστά και, δεύτερον, διέθετε το θάρρος να συγκρούεται και να εκθέτει όσους έδρατταν με τρόπο εθνικά επιζήμιο».
Ο κ. Νικολόπουλος τονίζει ότι «η καλπάζουσα ασθένεια και ο θάνατος του μακαριστού Χριστόδουλου έχουν αφήσει δεκάδες αναπάντητα ερωτήμτα σε εκατομμύρια Ελλήνων, ενώ πολλά δεινά βρήκαν τη χώρα μας “συμπτωματικά” αμέσως μετά. Πολλά συμφέροντα και κέντρα εξουσίας εντός και εκτός Ελλάδος εκ της απώλειάς του έχασαν ένα υπολογίσιμο αντίπαλο. Σε πολλές περιπτώσεις μεγάλων προσωπικοτήτων υπάρχει η βάσιμη υπόνοια ότι οι θάνατοί τους δεν προήλθαν αποκλειστικά από φυσικά αίτια, αλλά, αντιθέτως, ως αποτέλεσμα άλλων πιο πολύπλοκων και σύνθετων δράσεων». Καταλήγοντας αναφέρει ότι «συνωμοσίες κάθε είδους δεν πρέπει να αφήνονται αναπάντητες, αλλά ταυτοχρόνως και υπνωτιστές κάθε “σημαίας” δεν πρέπει να κάνουν ατιμώρητοι το δόλιο έργο τους».
Η ερώτηση αναμφισβήτητα (και ασχέτως της τύχης που τελικά θα έχει) ανοίγει και πάλι ένα «σκοτεινό» κεφάλαιο, αφού οι ιατρικές λεπτομέρειες της κοίμησης του Χριστόδουλου παραμένουν θολές. Στα πέντε χρόνια που έχουν μεσολαβήσει αφέθηκαν υπονοούμενα για «κακούς χειρισμούς» και «λάθη», ενώ ορισμένα πρόσωπα που είχαν στενές σχέσεις μαζί του κάνουν λόγο ακόμα και για «δολοφονία». Οι τελευταίοι πάντως συνδέουν τον θάνατό του κυρίως με εκ των έσω εγκληματικές παραλείψεις.
ellinikiafipnisis.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου