Αν θα θέλαμε να κάνουμε μια «σούμα» στα αποτελέσματα από τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα θα..
βάζαμε ένα ολόκληρο μηδενικό. Σχεδόν δύο εβδομάδες από τότε που ήρθε το τεχνικό κλιμάκιο και μία από την περασμένη Κυριακή που μας έφτασαν τα μεγάλα κεφάλια, δεν έχει γίνει καμιά πρόοδος στις συζητήσεις. Τα πάντα είναι ανοικτά και οι τροικανοί προειδοποιούν ότι δεν έχουμε κάνει βασικά πράγματα που έχουν ζητήσει.
Ασφαλώς και οι απαιτήσεις τους χαρακτηρίζονται από τον απόλυτο παραλογισμό. Ασφαλώς και σε πολλές περιπτώσεις εγείρουν υπερβολικές απαιτήσεις και θα ήθελαν μερικές κλωτσιές στον πισινό για να ηρεμήσουν.
Όμως, στην προκειμένη περίπτωση, η σύγκρουση που υπάρχει και η εμπλοκή στις διαπραγματεύσεις γίνεται για θέματα που είναι και αποφασισμένα εδώ και μήνες αλλά και απαραίτητα. Για παράδειγμα δεν εγείρουν απαιτήσεις για μειώσεις στους μισθούς και τις συντάξεις αλλά λένε ότι αν δεν κάνουμε αυτά που συμφωνήσαμε θα πάνε στα επώδυνα μέτρα.
Εμείς οι ίδιοι δεν ομολογούμε ότι το δημόσιο είναι μεγάλο και πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες; Εμείς δε λέμε εδώ και καιρό ότι πρέπει να υπάρξει απομάκρυνση των επίορκων ή των ανίκανων και τεμπέληδων δημοσίων υπαλλήλων;
Δεν πρέπει να υπάρξει αναδιάρθρωση του προσωπικού και εξοικονόμηση πόρων; Που είναι λοιπόν ο παραλογισμός στην προκειμένη περίπτωση; Ή μήπως φοβόμαστε να κάνουμε μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια επειδή θα μας πουν φίλους των τροικανών;
Σε καμιά περίπτωση δε μπορεί να κλείνουμε τα μάτια σε αλλαγές που πρέπει να γίνουν εδώ και τώρα.
Μας φταίει η τρόικα που δε μπορούμε να συλλέξουμε τους φόρους; Που οι μισοί εφοριακοί κάαααθονται και οι άλλοι μισοί δεν έχουν ούτε λάπτοπ να γράψουν;
Μας φταίνε οι δανειστές που χιλιάδες ελεύθεροι επαγγελματίες εισπράττουν τον ΦΠΑ από όλους μας αλλά «ξεχνάνε» να τον καταβάλουν ή το κάνουν επίτηδες ώστε να τον πληρώσουν έπειτα από μήνες και σε δόσεις;
Απολύσεις, λοιπόν και φοροεισπρακτικός μηχανισμός είναι δύο ζητήματα που καλά κάνουν οι τροικανοί και μας πιέζουν. Εμείς άλλωστε υποσχεθήκαμε ότι θα φτιάξουμε ένα κράτος που δε θα βασίζεται στα δανεικά. Και να το θυμηθείτε: Έτσι όπως πάμε και η κοινωνία θα συνεχίσει να στενάζει και κάποια στιγμή θα κοπεί ο δανεισμός αλλά εμείς (ως κράτος το εννοώ) θα συνεχίσουμε να ξοδεύουμε σα να μη συνέβη τίποτε.
Τα δύο άλλα καυτά θέματα που υπάρχει εμπλοκή είναι η ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια και οι πληρωμές των ληξιπρόθεσμων σε πολλές δόσεις. Μέσα στη δραματική συγκυρία που ζει ο κόσμος, ασφαλώς χρειάζονται μέτρα που θα βοηθήσουν. Ωστόσο, ο Έλληνας έχει αποδείξει ότι ακόμη και 1.000 δόσεις να του βάλεις πάλι δε θα πληρώσει. Είτε γιατί δεν έχει, έτσι κι αλλιώς, είτε γιατί δε θέλει. Και στην παρούσα χρονική στιγμή συμβαίνουν και τα δύο.
Η τρόικα οφείλει, λοιπόν, να αποδεχθεί την αδυναμία των πολιτών που δεν έχουν να πληρώσουν, αν δε θέλει να βρεθεί μπροστά σε μια γενικευμένη στάση πληρωμών.
Όλα τα κρίσιμα θέματα θα συζητηθούν την Κυριακή στη νέα συνάντηση της τρόικας με τον Γ. Στουρνάρα ενώ ακόμη δεν ξέρουμε πότε θα δεχθεί ο Αντ. Σαμαράς να μιλήσει με τον κ. Τόμσεν και την παρέα του. Ωστόσο, τα περιθώρια στενεύουν και ειδικά στο θέμα του δημόσιου τομέα και των απολύσεων η υπομονή όλων μας έχει εξαντληθεί με τον Αντώνη Μανιτάκη.
Συμπέρασμα; Ανελέητοι γραφειοκράτες οι τροικανοί, αλλά ας κουνηθούμε κι εμείς λιγάκι. Ας βοηθήσουν και λίγο ορισμένοι υπουργοί που το μόνο που κάνουν είναι να προστατεύουν δήθεν το όνομά τους.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου