Τόσος θόρυβος για τους επίορκους που πρέπει να φύγουν και τελικά πρόκειται για μια ακόμη παταγώδης αποτυχία του κράτους να βάλει τάξη στα του οίκου του. Ενώ από την άλλη δε βρίσκει λύσεις για να «ελαφρύνει» το δημόσιο τομέα και καταφεύγει σε υπερβολές και συνθήματα χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Ο λόγος για τους επίορκους και τι θα κερδίσει ή τι κέρδισε το κράτος από την απομάκρυνσή τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Αντ. Μανιτάκη, οι υποθέσεις που εκκρεμούν στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο είναι 577, εκ των οποίων οι 433 αφορούν σε υπαλλήλους υπουργείων, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ β΄ βαθμού και οι 144 αφορούν σε υπαλλήλους των ΟΤΑ α΄ βαθμού. Έχουν ήδη εξεταστεί 250 υποθέσεις και έχει επιβληθεί το μέτρο της οριστικής παύσης σε 91 περιπτώσεις».
Σύμφωνα με το έγγραφο που διαβιβάστηκε στη Βουλή, συγκροτήθηκε και συστάθηκε το τρίτο τμήμα του δευτεροβάθμιου πειθαρχικού συμβουλίου που αφορούσε τους δήμους και τις περιφέρειες, το οποίο εκδικάζει 149 εκκρεμείς υποθέσεις υπαλλήλων ΟΤΑ.
Δηλαδή για να κάνουμε… σούμα, στα πειθαρχικά εκκρεμούν πάνω από 2.100 υποθέσεις και έχουν εκδικαστεί μόλις 250 ενώ έχουν φάει… πόρτα από το δημόσιο μόλις 91 υπάλληλοι.
Ερώτημα πρώτο: Ακόμη κι αν αύριο το πρωί φύγουν και οι 2.100 τι θα έχει κερδίσει το δημόσιο; Και που είναι οι 3.000 και 5.000 που ακούστηκε κάποια στιγμή ότι είναι οι επίορκοι; Άσε δε που είναι αδύνατο και οι 2.100 να έχουν σοβαρές υποθέσεις στην πλάτη τους, επομένως θα αθωωθούν.
Ερώτημα δεύτερο: Γιατί τα πειθαρχικά συμβούλια καθυστερούν τόσο πολύ; Και γιατί απ’ ότι καταλαβαίνουμε και πάλι θα περάσουν χρόνια μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες και να απομακρυνθούν αυτοί που δίκαια θα απομακρυνθούν;
Ο δε υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης παραδέχεται ότι δεν έχει ουσιαστική αρμοδιότητα για να πιέσει. Ο κ. Μανιτάκης επισημαίνει ότι την αρμοδιότητα για τη σύσταση – συγκρότηση των πειθαρχικών συμβουλίων φέρει ο καθ΄ ύλην αρμόδιος υπουργός ενώ το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης δεν έχει αρμοδιότητα υπόδειξης στους αρμόδιους φορείς, αλλά περιορίζεται στη διατύπωση προτάσεων-κατευθύνσεων, καθ΄ ερμηνεία των οικείων διατάξεων του Ν. 4057/2012, καθώς και στη διενέργεια των απαραίτητων οχλήσεων προς τα αρμόδια υπουργεία και στη στενή παρακολούθηση της όλης πορείας των ενεργειών τους.
Τελικά καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το θέμα των επίορκων δημοσίων υπαλλήλων είναι πομφόλυγες. Μια υπόθεση ατελέσφορη που γίνεται απλά για εσωτερική κατανάλωση. Ή για να φανεί ότι ακόμη και τώρα δε λειτουργεί τίποτε στον κρατικό μηχανισμό.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου