Παλαιότερα, ο λαός παρήγαγε τα απαραίτητα για την κατασκευή των
ενδυμασιών υλικά, χρησιμοποιώντας την ακατέργαστη πρώτη ύλη, που ήταν
κυρίως τα μαλλιά των αιγοπροβάτων..
Στο Σπήλαιο, αλλά και γενικότερα στην περιοχή Γρεβενών, όπως και σε άλλες περιοχές της Ελλάδος, η κατασκευή των παραδοσιακών φορεσιών απασχολούσε τις μανάδες αμέσως μετά τη γέννηση των παιδιών τους.
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η διαδικασία αυτή, μάλιστα, εντασσόταν στο πλαίσιο της ετοιμασίας των προικιών των παιδιών. Κάθε γυναίκα, από πολύ μικρή ηλικία έπρεπε να μάθει – μεταξύ άλλων – και την κατεργασία του μαλλιού. Ήταν υποχρεωμένη, επίσης, να μάθει να γνέθει, να υφαίνει, να πλέκει, να ράβει, να κεντάει και, γενικά, να γνωρίζει να δουλεύει την ακατέργαστη πρώτη ύλη.
Όλη η ευθύνη για την επεξεργασία και παραγωγή των απαραίτητων για την κατασκευή των φορεσιών υλικών ήταν δική τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η οικοτεχνία να αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε, ειδικότερα στον τομέα της γυναικείας χειροτεχνίας και του κεντήματος, να δημιουργηθούν πραγματικά αριστουργήματα τέχνης.
Τα παραπάνω αναφέρει ο επίκουρος καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) Νικόλαος Βαβρίτσας, σε μελέτη του, στην οποία γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην παραδοσιακή φορεσιά του Σπηλαίου.
Η περιγραφή της φορεσιάς του Σπηλαίου βασίστηκε σε προσωπική έρευνα του κ. Βαβρίτσα τών τελευταίων χρόνων (1974 και μετά)και ειδικότερα στις προφορικές μαρτυρίες (συνεντεύξεις κατοίκων του χωριού), στα «κομμάτια» της αυθεντικής φορεσιές που βρίσκονται στα σπίτια Σπηλαιωτών, στο χωριό αλλά και σε άλλες πόλεις, και σε παλαιότερο φωτογραφικό υλικό (1915 και έπειτα), που υπάρχει στα σπίτια αρκετών Σπηλαιωτών...
Περισσότερα διαβάστε ΕΔΩ
Στο Σπήλαιο, αλλά και γενικότερα στην περιοχή Γρεβενών, όπως και σε άλλες περιοχές της Ελλάδος, η κατασκευή των παραδοσιακών φορεσιών απασχολούσε τις μανάδες αμέσως μετά τη γέννηση των παιδιών τους.
Όπως αναφέρει το ΑΜΠΕ, η διαδικασία αυτή, μάλιστα, εντασσόταν στο πλαίσιο της ετοιμασίας των προικιών των παιδιών. Κάθε γυναίκα, από πολύ μικρή ηλικία έπρεπε να μάθει – μεταξύ άλλων – και την κατεργασία του μαλλιού. Ήταν υποχρεωμένη, επίσης, να μάθει να γνέθει, να υφαίνει, να πλέκει, να ράβει, να κεντάει και, γενικά, να γνωρίζει να δουλεύει την ακατέργαστη πρώτη ύλη.
Όλη η ευθύνη για την επεξεργασία και παραγωγή των απαραίτητων για την κατασκευή των φορεσιών υλικών ήταν δική τους. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η οικοτεχνία να αναπτυχθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε, ειδικότερα στον τομέα της γυναικείας χειροτεχνίας και του κεντήματος, να δημιουργηθούν πραγματικά αριστουργήματα τέχνης.
Τα παραπάνω αναφέρει ο επίκουρος καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) Νικόλαος Βαβρίτσας, σε μελέτη του, στην οποία γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στην παραδοσιακή φορεσιά του Σπηλαίου.
Η περιγραφή της φορεσιάς του Σπηλαίου βασίστηκε σε προσωπική έρευνα του κ. Βαβρίτσα τών τελευταίων χρόνων (1974 και μετά)και ειδικότερα στις προφορικές μαρτυρίες (συνεντεύξεις κατοίκων του χωριού), στα «κομμάτια» της αυθεντικής φορεσιές που βρίσκονται στα σπίτια Σπηλαιωτών, στο χωριό αλλά και σε άλλες πόλεις, και σε παλαιότερο φωτογραφικό υλικό (1915 και έπειτα), που υπάρχει στα σπίτια αρκετών Σπηλαιωτών...
Περισσότερα διαβάστε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου