Κυριάκος Ταταρίδης: Επικήδειος για τον Δημήτριο Ρίγγο. Στον επιστήμονα, στον καθηγητή, στον γιατρό, στον άνθρωπο

Περπάτησες σαν νέος αγροτικός γιατρός χωριό προς χωριό με τα πόδια σε δύσκολα χρόνια και εποχές...
Η φτωχική αγροτική καταγωγή σου ήταν η ιερή παρακαταθήκη να αγκαλιάσεις την περιοχή που σε ανέθρεψε με περισσή αγάπη και να γίνεις ο ανθρώπινος γιατρός που έγινε με την δράση του μύθος.

Έκτισες έναν χαρακτήρα και μια προσωπικότητα, όπου η Ιατρική δεν ήταν για σένα επάγγελμα, αλλά ένα κοινωνικό λειτούργημα που το υπηρέτησες με πρωτοφανή αγάπη τόσο για την επιστήμη, όσο επίσης για τους ανθρώπους για τους οποίους έγινες, χωρίς εξαίρεση, ένα διαρκές στήριγμα ελπίδας. Η αφοσίωσή σου στην Ιατρική σε καταξίωσε επιστημονικά, αποκτώντας το αξίωμα του Καθηγητή Πανεπιστημίου. Η σπουδαία αυτή ανέλιξη στην επιστήμη σου δεν ήταν ευκαιρία για ακριβές επισκέψεις ασθενών και για θεμιτό πλουτισμό που, αναπόφευκτα, μπορούσε να συμβεί, αλλά μια μεγάλη κοινωνική πρόκληση, όπως εσύ ερμήνευσες τον ρόλο μας στη ζωή για ανιδιοτελή κοινωνική δράση και προσφορά, όπου η φήμη σου έγινε το πιο φωτεινό παράδειγμα στον χώρο της Ιατρικής επιστήμης. Έγινες έτσι, το συνώνυμο της στήριξης και της ελπίδας για κάθε ιατρική ανάγκη για κάθε συμπατριώτη μας και όχι μόνο. Ο καθένας μας στο πρώτο πρόβλημα υγείας έφερνε αυτόματα στα χείλη του το όνομά σου. Και εσύ κάθε στιγμή και κάθε ώρα ανταποκρινόσουν αυτόματα μη εξαιρώντας κανέναν, όπως είχες κάνει και για τον πατέρα μου πριν ακόμα γνωριστούμε και αποκτήσουμε φιλικές σχέσεις.

Η αγάπη σου για τον τόπο σου ήταν υποδειγματική όταν νέος γιατρός ακόμα εκλέχθηκες Πρόεδρος των Γρεβενιωτών Θεσσαλονίκης και είχα την τιμή να γνωρίσω για πρώτη φορά από κοντά τον άνθρωπο Ρίγγο όταν συνεργαστήκαμε με την ιδιότητα μου ως Προέδρου των Γρεβενιωτών Φοιτητών Θεσσαλονίκης.

Όταν αργότερα κλήθηκες στον πολιτικό στίβο σαν υποψήφιος βουλευτής το 1985 το είχες κάνει όχι από πολιτική οπτική και στόχευση, αλλά από πατριωτικό και μόνον ενδιαφέρον και όταν το 1989 είχες βέβαιη ευκαιρία να εκλεγείς βουλευτής το αρνήθηκες θέλοντας να παραμείνεις στον χώρο της Ιατρικής, όπου η αξία σου ως επιστήμονα είχε γιγαντωθεί και είχε ταυτιστεί με την σεμνή εικόνα του πιο αξιαγάπητου γιατρού του κόσμου. Πέρα βέβαια από την Ιατρική σου ιδιότητα σε κάποια ομιλία σε μια εκδήλωση στα Γρεβενά είχα πει «…ο Δημήτρης Ρίγγος μας μπέρδεψε αν είναι καθηγητής Ιατρικής ή καθηγητής Λαογραφίας….» διότι η λαογραφική σου δράση ήταν πρωτοφανής για τα Γρεβενά, όπου ανέδειξες τραγούδια, μοιρολόγια, ήθη και έθιμα με αντίστοιχες εκδόσεις και είχες αναπτύξει έτσι και μια σημαντικότατη πολιτισμική δράση. Σε αυτήν την δραστηριότητα σου παρέσυρες και την λατρευτή σου σύζυγο σου Μίκα που έγινε με την παρουσία της στην κρατική τηλεόραση αρωγός στην πολιτιστική σου δράση και όχι μόνο. Ανέπτυξε και αυτή με τη σειρά της πολιτισμικές πρωτοβουλίες ξεπερνώντας με το πάθος της ακόμη και τον

σύζυγο της και έτσι έγινε στήριγμα και ακούραστη βοηθός σε κάθε κοινωνική δράση που ο Δημήτρης είχε αναπτύξει, μέχρι και την αφιλοκερδή της παρουσία στο γραφείο του στην Νομαρχία Γρεβενών που δυστυχώς ¨ω Θεέ μου¨ μίζερα, ποταπά και τυχοδιωκτικά στοιχεία είχαν παρεξηγήσει.

Ως γιατρός Καθηγητής της Πνευμονολογίας και της Εντατικής προσέφερες υψηλές υπηρεσίες και έσωσες πολύ κόσμο, αλλά τα άτομα που νοιάζονται αδιάκοπα και διακαώς για τους συνανθρώπους τους, συνήθως, αμελούν τον εαυτό τους και δυστυχώς δεν φρόντισες εγκαίρως να τον προστατεύσεις για να χαθεί έτσι μια μεγάλη προσωπικότητα και να φύγεις σήμερα πρόωρα από κοντά μας. Εύχομαι από καρδιάς ο πολυαγαπημένος σου γιός ο Νικόλας να συνεχίσει με τον ίδιο ζήλο την δική σου επιστημονική πορεία και να μπορέσει να την ξεπεράσει, κρατώντας υψηλά την μνήμη του πατέρα του.

Όταν έκλεινες σε μερικά χρόνια τον Ιατρικό σου κύκλο έκανες το εγχείρημα να έλθεις στον αγαπημένο σου τόπο ως Νομάρχης Γρεβενών, το οποίο αξίωμα το απέκτησες με σχετική ευκολία. Η συνέχεια αγαπημένε μου Δημήτρη ήταν δυσάρεστη για σένα όταν με επιστημονικό μέτρο και απόλυτη συνέπεια σχεδίασες την δράση σου, δυστυχώς, όμως σε μια διαβρωμένη από τις πελατειακές σχέσεις, το ραχάτι και το ρουσφέτι, κοινωνία. Δεν μπορούσε το ίνδαλμα της ακεραιότητας να σταθεί σε μια κοινωνία που απαιτούσε χωρίς να παράγει, να διεκδικεί χωρίς να το αξίζει και να τη χαρακτηρίζει η ακραία αχαριστία, όταν ερχόταν να αξιολογήσει τους ανθρώπους που την είχαν ευεργετήσει.

Δεν ήταν ο χαρακτήρας σου, η ψυχική σου οντότητα, η προσωπικότητα σου να λειτουργείς με φθηνά και ποταπά κριτήρια ψηφοθηρίας. Ήθελες με χρηστή διαχείριση να δημιουργήσεις ένα υγιές χώρο αξιοκρατικό, συνεπή και αποτελεσματικό στην αυτοδιοίκηση, χωρίς να ασκείς προσωπική πολιτική με στόχο την επανεκλογή σου. Βρέθηκες, έτσι, Δημήτρη ανάμεσα σε πυρά συμφερόντων και παραγόντων που θέλανε να εκμεταλλεύονται την εκάστοτε εξουσία και κατάφεραν τελικά να γκρεμίσουν το Βουνό που δεν διεκδικούσε καμιά επιπλέον καταξίωση, διότι την είχε ήδη με περισσό τρόπο πετύχει.

Όμως, το ίνδαλμα Δημήτρης Ρίγγος, αυτή η ιερή μορφή της Ιατρικής και της Κοινωνίας θα μείνει φωτεινό παράδειγμα για όλους μας, θα μας δείχνει τον δύσκολο δρόμο της καταξίωσης και της προσφοράς, που δυστυχώς στις μέρες μας λίγοι ακολουθούν.

Δημήτρη Ρίγγο η κοινωνία των Γρεβενών σήμερα έχει συγκλονιστεί και προσκυνά σεμνά την μορφή σου, σε αποχαιρετά με πόνο ψυχής, σου εύχεται καλό ταξίδι και η δική σου πολυδιάστατη διαδρομή μέσα στη ζωή θα μας μείνει φάρος φωτεινός που στην καρδιά μας δεν θα σβήσει ποτέ.

Αγαπητέ Δημήτρη, είναι σίγουρο ότι σήμερα χιλιάδες κόσμος που σε αγαπούσε θρηνεί μαζί με τον πατέρα σου, τη σύζυγο σου και τον γιό σου για τον πρόωρο χαμό σου.
Αιωνία σου η μνήμη

Κυριάκος Ταταρίδης
Αρχιτέκτων Μηχανικός
Πρώην Βουλευτής Ν. Γρεβενών