Η συμφωνία της Τετάρτης των χωρών – μελών της ΕΕ για κούρεμα καταθέσεων πάνω από 100.000 ευρώ, δηλαδή για το bail in των τραπεζών, ερμηνεύεται από πολλούς ως το «παράθυρο» για να μπει ψαλίδι στο μέλλον και στις λεγόμενες εγγυημένες καταθέσεις, αυτές δηλαδή που είναι κάτω από 100.000 ευρώ.
Θέλοντας να καθησυχάσει του Έλληνες το υπουργείο Οικονομικών εξέδωσε την εξής ανακοίνωση:
«Οι καταθέσεις των Ελλήνων, αλλά και των άλλων πολιτών της ΕΕ στα πιστωτικά ιδρύματα, με βάση τη χθεσινή απόφαση του ECOFIN, είναι απολύτως εγγυημένες, τουλάχιστον μέχρι του ποσού των 100.000 ευρώ ανά άτομο και ανά τράπεζα. Επιπλέον, στην Ελλάδα, όπου για τις τράπεζες έχει ήδη διατεθεί ποσό 50 δισ. ευρώ για τη θωράκισή τους, οι καταθέσεις είναι απολύτως διασφαλισμένες στο σύνολό τους. Η περί του αντιθέτου φημολογία που αναπτύσσεται από ορισμένα ΜΜΕ, είναι απολύτως ανακριβής».
Ουσιαστικά η απόφαση του ECOFIN αφορά τις άνω των 100.000 ευρώ καταθέσεις, ωστόσο, κανείς δε μπορεί να βεβαιώσει ότι για να σωθεί μια τράπεζα δε θα χρειαστούν πρόσθετα μέτρα. Αν δηλαδή εκλείψουν επιλογές όπως το κούρεμα μεγάλων καταθέσεων, ομολόγων, μετόχων τραπεζών, δε θα μπει χέρι και στις εγγυημένες καταθέσεις. Άλλωστε, η απόφαση έχει στόχο μόνο να μην επιβαρύνεται το Δημόσιο, δηλαδή οι προϋπολογισμοί για τη διάσωση μιας τράπεζας. Κάθε φορά που θα τίθεται θέμα προβληματικού τραπεζικού ιδρύματος θα την πληρώνουν οι αποταμιευτές οι οποίοι πλέον αντιμετωπίζονται ως επενδυτές. Για να το καταλάβουμε καλύτερα: Πουλάει κάποιος από εμάς ένα σπίτι και παίρνει 150.000 ευρώ θέλοντας να τα βάλει στην τράπεζα και να ζει μ’ αυτά. Αν η συγκεκριμένη τράπεζα αντιμετωπίσει πρόβλημα, δε θα την καλύψει το κράτος αλλά θα υπάρξει κούρεμα του κακόμοιρου «επενδυτή» ο οποίος θα χάσει τα λεφτά του προκειμένου να διασωθεί η τράπεζα. Ασχέτως αν μπορεί να έπεσε έξω επειδή η διοίκησή του ήταν για τα… μπάζα κι έδινε θαλασσοδάνεια ή έκανε λάθος επιλογές.
Κι όπως όλοι ξέρουμε καλά, εδώ στην Ελλάδα διοικητές τραπεζών και στελέχη που έπαιρναν τεράστιους μισθούς, έριξαν στα βράχια τα τραπεζικά ιδρύματα.
Η απόφαση της Ευρώπης που βάζει χέρι στις αποταμιεύσεις των πολιτών αποτελεί ουσιαστικά μια ακόμη νίκη της Γερμανίας η οποία, όλως τυχαίως, έχει τις πιο ισχυρές και διασφαλισμένες τράπεζες ή τουλάχιστον ξέρει να καλύπτει τις βρομιές της (βλέπε Deutsche Bank). Εκατομμύρια καταθέτες από τις αδύναμες χώρες όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία κ.λπ. θα υποχρεωθούν να μεταφέρουν τις καταθέσεις τους σε «ασφαλείς»… γερμανικές τράπεζες, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία των χωρών τους.
«Δήμιος»
Αλλά υπάρχουν ακανθώδη ζητήματα, όπως το αν οι χώρες ή μια κεντρική ευρωπαϊκή αρχή θα πρέπει να έχει τον τελικό λόγο για το κλείσιμο ή την αναδιάρθρωση μιας προβληματικής τράπεζας. Σύμφωνα με το Reuters, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναμένεται να παρουσιάσει την πρότασή της για μια νέα υπηρεσία που θα εκτελεί καθήκοντα «δήμιου», στις αρχές της επόμενης εβδομάδας.
«Η πιο σημαντική συζήτηση δεν έχει ακόμη ξεκινήσει και αυτή αφορά το πώς θα ληφθούν οι αποφάσεις για την αναδιάρθρωση», δήλωσε ο Nicolas Veron, εμπειρογνώμονας χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών στο think tank Bruegel των Βρυξελλών. «Είναι πρόωρο να πούμε ότι η Ευρώπη είναι αποκτά συνοχή». Πολλοί Ευρωπαίοι παραμένουν οργισμένοι με τους τραπεζίτες και την εύκολη πίστωση που βοήθησε στη δημιουργία της φούσκας ακινήτων σε χώρες όπως η Ιρλανδία και η Ισπανία, η οποία στη συνέχεια έσκασε και βύθισε την Ευρώπη σε ύφεση.
Στις αρχές της εβδομάδας, ο αναπληρωτής υπουργός της Ιρλανδίας επιτέθηκε στα «αλαζονικά» στελέχη μιας αποτυχημένης τράπεζας, που χλεύασαν τις προσπάθειες της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της τραπεζικής κρίσης της χώρας. Στις συνομιλίες που δημοσίευσε μια ιρλανδική εφημερίδα, ο τότε επικεφαλής των κεφαλαιαγορών στην Anglo Irish Bank που κατέρρευσε ρωτήθηκε πώς είχε καταλήξει με ένα ποσό ύψους 7 δις ευρώ για την διάσωση των τραπεζών και απάντησε ότι το έβγαλε «από τον κώλο» του. Σε αντίθεση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, που κινήθηκαν γρήγορα για να αντιμετωπίσουν τις προβληματικές τράπεζές τους, η Ευρώπη έχει διστάσει να κλείσει αυτές των οποίων η πίστωση είναι ζωτικής σημασίας για την οικονομία και με τις οποίες οι κυβερνήσεις έχουν στενούς πολιτικούς δεσμούς. Αυτό θα πρέπει να αλλάξει το συντομότερο, μόλις η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναλάβει την εποπτεία των τραπεζών της ευρωζώνης από τα τέλη του επόμενου έτους, ολοκληρώνοντας τον πρώτο πυλώνα της τραπεζικής ένωσης.
Η ΕΚΤ θα κάνει ελέγχους στις τράπεζες υπό την εποπτεία της. Αυτή η νέα νομοθεσία της ΕΕ σχετικά με τις απώλειες θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως πρότυπο για το κλείσιμο ή την ανάσυρση αυτών των τραπεζών που διαπιστώνεται ότι είναι αδύναμες. Το δεύτερο σκέλος της τραπεζικής ένωσης θα είναι η αρχή επίλυσης που θα κλείνει ή θα αναδιαρθρώνει τις τράπεζες. Αλλά ο ρυθμός της προόδου εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη Γερμανία, η οποία είναι απρόθυμη να συμφωνήσει σε μια τέτοια κίνηση εν όψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου. «Πριν από τις γερμανικές εκλογές, η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ δεν θα συμφωνήσει σε μια εκτεταμένη τραπεζική ένωση» δήλωσε ο καγκελάριος της Αυστρίας Βέρνερ Φάιμαν.
Antinews με πληροφορίες από reuters
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου