Πρόωρες εκλογές; Όχι ευχαριστώ!

Ο κ. Βενιζέλος δυναμιτίζει την τρικομματική κυβέρνηση, ενώ ακούγονται ήδη δυνατότερα φωνές εντός των επιτελείων..
των κομμάτων που την απαρτίζουν που μιλούν για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες! Από την άλλη, ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν σταματήσει από την επομένη (!) σχεδόν των εκλογών του περασμένου Ιουνίου, να ζητούν ξανά εκλογές (!!!). Φυσικά, όλοι ετούτοι προσδοκούν ο καθένας από την μεριά του τα δικά του μικροκομματικά οφέλη, αδιαφορώντας κυνικά αν προσπαθούν να τα επιτύχουν βάζοντας σε κίνδυνο την τελευταία ελπίδα ανάκαμψης που αρχίζει δειλά – δειλά να εμφανίζεται για την χώρα και τον λαό της.

Οι εκλογές είναι το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να σκέφτονται στα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση τούτη την ώρα. Αντίθετα, θα έπρεπε να σχεδιάζουν, να αποφασίζουν και να εργάζονται με ορίζοντα τετραετίας. Υπάρχει δυστυχώς πολύς δρόμος που πρέπει να διανυθεί από την κυβέρνηση και την χώρα, προτού να γίνουν ορατά στον κόσμο κάποια χειροπιαστά οικονομικά αποτελέσματα που θα δώσουν το στίγμα της ανάκαμψης της αληθινής οικονομίας, της ανάσχεσης της ανεργίας, της αναχαίτισης της συρρίκνωσης της αγοράς και του σταματήματος των λουκέτων. Υπάρχει πολύς δρόμος, μέχρι να σταθεί δυνατόν να μειωθεί η απάνθρωπη φοροεπιδρομή και το φορομπηχτικό ξεζούμισμα των μικρομεσαίων που κοντεύουν να εξαερωθούν.

Ένα πολιτικό σύστημα, που το μόνο που κατάφερε από την αρχή της κρίσης είναι να διασώσει με νύχια και με δόντια τους «πελάτες» του δημόσιους υπαλλήλους και το πληθωρικό κράτος, αφήνοντας τον ιδιωτικό τομέα να καταστραφεί, στεγνώνοντας την αγορά, οδηγώντας την ανεργία του ιδιωτικού τομέα στο 27% και τους νέους στην απελπισία της ανεργίας του 60%, μειώνοντας μισθούς και συντάξεις, ξεφτιλίζοντας τον κατώτατο μισθό και λεηλατώντας εισοδήματα από ενοίκια και τόκους καταθέσεων. Δυστυχώς, μονάχα αυτό έχουν καταφέρει μέχρι τώρα να «εξασφαλίσουν» όλες οι κυβερνήσεις. Και η τρικομματική, πίσω από αυτό έχει οχυρωθεί και τράβηξε τις μοναδικές αληθινές κόκκινες γραμμές της. Πως σκέφτονται, όσοι το προτείνουν και μυστικά το απεργάζονται, να οδηγήσουν την χώρα σε πρόωρες εκλογές, όταν μόλις πρόσφατα κατάφεραν, με χίλιους κόπους και προσωπικό μόχθο του Πρωθυπουργού, να αναστρέψουν το κακό κλίμα στο εξωτερικό, ενώ στο εσωτερικό της όλα όσα πρέπει να γίνουν στην πράξη για να παρουσιάσουν απτά αποτελέσματα για τους πολίτες που υποφέρουν τόσον καιρό, είναι κυριολεκτικά «στον αέρα»;

Τα οργανωμένα σχέδια και θεσμοθετημένα κίνητρα για νέες επενδύσεις είναι σε εκκρεμότητα. Η σχετική νομοθεσία καθυστερεί χαρακτηριστικά, με αποτέλεσμα οι νέοι επενδυτές να βρίσκονται στην σφαίρα του ευκταίου και του φανταστικού. Το νέο επενδυτικό κλίμα, φιλικό προς το επιχειρείν και σταθερό στις φορολογικές του πρόνοιες είναι μονάχα στα χαρτιά. Οι ιδιωτικοποιήσεις που είναι απαραίτητες για την αλλαγή του οικονομικού κλίματος, έχουν «κολλήσει» μετά τον ΟΠΑΠ, καθώς η κυβέρνηση δείχνει πολύ «προσεκτική», την ώρα που η αξιωματική αντιπολίτευση τις υπονομεύει ανοικτά με την στάση της. Υπάρχει πρόβλεψη για πρωτογενή πλεονάσματα, όμως η αποπληρωμή των χρωστούμενων από το κράτος προς τους ιδιώτες και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις καθυστερεί χαρακτηριστικά, το ίδιο και η επιστροφή του ΦΠΑ προς τις εξαγωγικές εταιρείες. Σε εκκρεμότητα βρίσκονται επίσης το σημαντικό ζήτημα της φορολόγησης των ακινήτων όπως και τα «κόκκινα» δάνεια και κυρίως τα στεγαστικά, θέματα που αφορούν έναν πολύ μεγάλο αριθμό πολιτών που αγωνιούν για το άμεσο μέλλον τους. Υπάρχουν επίσης ανοικτοί λογαριασμοί με τα κρατικά τιμολόγια, τόσο στις ΔΕΚΟ όσο και κυριότερα, στα καύσιμα και την ενέργεια. Μπορεί να έρχεται καλοκαίρι, αλλά το φθινόπωρο είναι κοντά και δεύτερο χειμώνα σαν τον φετινό ίσως να μην αντέξει να «βγάλει» η κοινωνία. Προσθέστε σε όλα αυτά, την καθυστέρηση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών και την αμφίβολη επάρκειά της ώστε να υπάρξει απρόσκοπτη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων, τις εκκρεμότητες στα εργασιακά θέματα και την βόμβα του ασφαλιστικού που θα πρέπει κάποια στιγμή να ανοίξει και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν και θα έχετε μια καλύτερη εικόνα της κοινωνικής αναταραχής που «ξορκίζεται» περιστασιακά αλλά όσο δεν αντιμετωπίζονται τα συγκεκριμένα θέματα θα διογκώνεται και σε βάθος λίγου χρόνου μπορεί να ξεσπάσει.

Αν συνυπολογίσουμε τώρα, πως βγαίνουν στον αέρα και σενάρια για πρόσθετα χρηματοδοτικά «κενά» κάποιων δις ευρώ που αν δεν καλυφθούν από την αναμενόμενη ανάκαμψη θα απαιτήσουν μετά το 2014 κάποια πρόσθετα μέτρα, τα οποία δεν έχουν ποτέ συζητηθεί ή σχεδιαστεί, το ένα και πλέον εκατομμύριο των παράνομων μεταναστών κυρίως μουσουλμάνων το θρήσκευμα, που εξαφανίζουν κάθε αίσθημα ασφαλείας τόσο στα κέντρα των μεγαλουπόλεων όσο και στα απομακρυσμένα χωριά, καθώς και τις συνθήκες πραγματικής ζούγκλας στην αγορά εργασίας του ιδιωτικού τομέα, όπου η ανασφάλιστη και ολιγόωρη εργασία (όταν υπάρχει) τείνει να γίνει ο κανόνας και όπου οι έστω και κουτσουρεμένοι εργασιακοί θεσμοί καταστρατηγούνται ξεδιάντροπα, φαίνεται ολοκάθαρα πως η κοινωνική ειρήνη και συνοχή κρέμεται κυριολεκτικά από μία κλωστή. Και δύσκολα θα μπορούσαν να «καλύψουν» όλα αυτά τα πραγματικά και ζέοντα κυριολεκτικά προβλήματα που απασχολούν την κοινωνία και τον λαό, ψευτοδιαμάχες γύρω από τα αντιρατσιστικά νομοσχέδια, κοκορομαχίες εντός και εκτός κοινοβουλίου, σκυλοκαβγάδες για την οπλοφορία των βουλευτών και αστειότητες για απόλυση επίορκων δημοσίων υπαλλήλων.

Εκείνο που χρειάζεται τούτη την ώρα από την κυβέρνηση και τα κόμματα που την απαρτίζουν είναι να ακολουθήσουν χωρίς κουβέντες τον Πρωθυπουργό και να δουλέψουν, να δουλέψουν, να δουλέψουν. Να βάλουν κάτω το κεφάλι όλοι, με πρώτο τον κ. Βενιζέλο και ύστερα τον κ. Κουβέλη, να σηκώσουν τα μανίκια και να προσπαθήσουν με σκυλίσια επιμονή, κάποια τουλάχιστον από αυτά τα ακανθώδη ζητήματα που θα καθορίσουν την σωτηρία ή την καταστροφή της χώρας, να τα μετατρέψουν από λόγια και σχέδια, σε πράξεις και πολιτική πραγματικότητα. Οποιαδήποτε σκέψη για εκλογές τούτη την ώρα είναι απλώς έγκλημα κατά της κοινωνίας. Ένα έγκλημα που μπορεί ίσως να το διαπράττει μέσα στην αγωνία του για την δημοσκοπική του τελμάτωση ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας, αλλά δεν επιτρέπεται ούτε καν να το σκεφτούν οι τρεις της συγκυβέρνησης. Μονάχα μέσα από την σκληρή δουλειά και τα χειροπιαστά αποτελέσματά της, μπορούν να αναμένουν τα κόμματα της συγκυβέρνησης πολιτικά οφέλη. Αλλιώς, είναι όλοι τους χαμένοι. Και πρώτος και χειρότερος ο κ. Βενιζέλος που έχει και ανοικτούς λογαριασμούς από την προηγούμενη συμμετοχή του στην καταστροφική διοίκηση του αλήστου μνήμης ΓΑΠ.

Akenaton