χρεοκοπία της, να ’σου πάλι οι πιέσεις. Και δεν είναι μόνο τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης που θέλουν να «παίξουν» στα ζάρια το μέλλον της Ελλάδας. Είναι και ορισμένα αγγλοσαξωνικά και αμερικανικά μέσα ενημέρωσης που ξαναθυμήθηκαν ότι η ελληνική οικονομία πέφτει έξω. Την ίδια στιγμή, πάντως, που οι εκθέσεις ξένων οίκων υπογραμμίζουν τη μεγάλη πρόοδο που έχει γίνει αλλά και που στέλνουν μηνύματα στους δανειστές για χαλάρωση των κανόνων του προγράμματος.
Να είναι άραγε ένας ακόμη γύρος πιέσεων από κερδοσκόπους που έχουν να κερδίσουν από ένα πιθανό grexit; Να είναι ότι οι πιέσεις εντείνονται λόγω του ταξιδιού του Σαμαρά στις ΗΠΑ; Να είναι «πληρωμένα» κείμενα από όσους δε θέλουν να δουν μια λύση αμαρικανικού τύπου; Πολλά μπορούν να ειπωθούν για το παιχνίδι που παίζεται εδώ και χρόνια σε βάρος της Ελλάδας.
Για παράδειγμα, ο γνωστός οικονομολόγος, Πολ Κρούγκμαν επιχειρεί να συγκρίνει την περίπτωση της πτώχευσης του Ντιτρόιτ με της Ελλάδας και αναφέρει χαρακτηριστικά: «Όταν το Ντιτρόιτ κήρυξε πτώχευση, ή τουλάχιστον προσπάθησε – η νομική κατάσταση έχει γίνει περίπλοκη – ξέρω ότι δεν ήμουν ο μόνος οικονομολόγος που είχε ένα κακό συναίσθημα για τον πιθανό αντίκτυπο στην πολιτική συζήτηση. Ήταν πάλι η ιστορία της Ελλάδας; Προφανώς, κάποιοι θα ήθελαν να συμβεί κάτι τέτοιο. Οπότε ας οδηγήσουμε αυτή τη συζήτηση προς τη σωστή κατεύθυνση, πριν να είναι πολύ αργά.
Εντάξει λοιπόν, γιατί πράγμα μιλάω; Όπως ίσως θυμάστε, πριν από λίγα χρόνια η Ελλάδα βυθίστηκε στη δημοσιονομική κρίση. Αυτό ήταν ένα κακό πράγμα, αλλά θα έπρεπε να έχει περιορισμένες επιπτώσεις στον υπόλοιπο κόσμο; Η ελληνική οικονομία είναι, τελικά, αρκετά μικρή (στην πραγματικότητα, περίπου μιάμιση φορές πιο μεγάλη απ’ όσο η οικονομία του μητροπολιτικού Ντιτρόιτ). Δυστυχώς, πολλοί πολιτικοί και φορείς χάραξης πολιτικής χρησιμοποίησαν την ελληνική κρίση για να μονοπωλήσουν τη συζήτηση, αλλάζοντας το θέμα από τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης στη δημοσιονομική ακεραιότητα.
Τώρα, η αλήθεια ήταν ότι η Ελλάδα ήταν μια πολύ ειδική περίπτωση, έχοντας να δώσει λίγα, εάν όχι καθόλου, μαθήματα για την ευρύτερη οικονομική πολιτική – και ακόμα και στην Ελλάδα, τα δημοσιονομικά ελλείμματα ήταν μόνο ένα κομμάτι του προβλήματος. Παρόλα αυτά, για κάποιο διάστημα, η πολιτική συζήτηση σε όλο τον δυτικό κόσμο ήταν εντελώς «εξελληνισμένη» – όλοι ήταν σαν την Ελλάδα, ή ήταν έτοιμοι να γίνουν σαν την Ελλάδα. Και αυτή η νοητικά λάθος στροφή έκανε τεράστια ζημιά στις προοπτικές για την οικονομική ανάκαμψη (nytimes).
Τη σκυτάλη παίρνουν οι Financial Times και δημοσιεύουν άρθρο με τίτλο: «Tο Grexit γίνεται ολοένα και πιο εφικτό για την Ελλάδα». Γράφει χαρακτηριστικά ο Wolfgang Münchau (τυχαίο το γερμανικό όνομα;) παραθέτοντας δηλώσεις που έκανε ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην Αθήνα, με τις οποίες απέκλεισε το ενδεχόμενο κουρέματος του ελληνικού χρέους, ενώ παράλληλα τόνισε πως η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις. Είναι η προσήλωση στο «δόγμα Σόιμπλε» ορθολογική για την Ελλάδα; Αναρωτιέται το άρθρο. «Εναλλακτικά, μήπως θα πρέπει η Ελλάδα να ετοιμαστεί για να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη; Ή να χρεοκοπήσει μέσα σε αυτή;» γράφει.
«Η Αθήνα θα μπορούσε να σταθεροποιήσει την οικονομία της χωρίς ανεργία, ενώ την ίδια στιγμή θα μπορούσε να εξυπηρετεί πλήρως το χρέος της. Ίσως ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να έχει κρυφή πληροφόρηση πως η Ευρωζώνη θα συμφωνήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους, σε περαιτέρω επιμήκυνση των δανείων και μειώσεις των επιτοκίων», επισημαίνει το άρθρο. Στη συνέχεια, γίνεται αναφορά σε μια πιθανή αποχώρηση της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, όπου τονίζεται πως η χώρα θα αποκλειόταν από την εξωτερική χρηματοδότηση και δεν θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το εξωτερικό της χρέος, τουλάχιστον για κάποιο χρονικό διάστημα, ενώ θα κυκλοφορούσε εθνικό νόμισμα. «Θα υπήρχε σίγουρα ύφεση για κάποιο διάστημα, αλλά μια αληθινή απόσβεση θα έφερνε πίσω την ανάπτυξη στο μέλλον» γράφουν χαρακτηριστικά οι Financial Times, τονίζοντας ότι μια «έκρηξη» στον τουρισμό θα ήταν «το πιο απλό πλεονέκτημα» της χώρας.
Η εφημερίδα επισημαίνει ότι η Ελλάδα έχει πλέον μόνο δύο επιλογές: «Η πρώτη είναι η χρεοκοπία εντός του ευρώ -μια στρατηγική που απαιτεί πρόθυμους συμμάχους στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και την ΕΚΤ. Η δεύτερη είναι να γίνουν οι μεταρρυθμίσεις και η χρεοκοπία εκτός του ευρώ, μια απόφαση η οποία θα μπορούσε να παρθεί μονομερώς, εάν οι μακροοικονομικές καταστάσεις είναι σωστές. Μια χώρα μπορεί να αποφασίσει να μείνει στην Ευρωζώνη για λόγους πολιτικής ή για λόγους ασφαλείας. Αλλά σίγουρα είμαστε σε ένα άλλο στάδιο διαμάχης όταν μία έξοδος γίνεται οικονομικά βιώσιμη. Μέχρι τώρα, δεν είναι μια τέτοια περίπτωση. Ούτε για την Ελλάδα, ούτε για άλλες χώρες που έχουν κρίση. Και όταν υπάρχει πραγματική επιλογή, είναι πιο δύσκολο να προβλέψεις τα αποτελέσματα» (ft.com).
Οι Ελληνες μπορούν για ακόμη μια φορά να «απογοητεύσουν» τα κοράκια των αγορών. Η κυβέρνηση έχει μια ευκαιρία να διαψεύσει τις Κασάνδρες.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου