Κι όταν πρόκειται για ιδρυτικά συνέδρια ασφαλώς περιμένει κανείς να έχουν έντονο ενωτικά χαρακτήρα αφού πρέπει να δείξουν ότι υπάρχει ρεύμα ανατροπής της υφιστάμενης κατάστασης.
Για να λέμε και του στραβού το δίκιο, από Συνέδρια της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ ή του ΚΚΕ δεν μπορεί κανείς να περιμένει πολλά. Τα ίδια και τα ίδια: πρόσωπα ανακυκλώνονται, πηγαδάκια με ίντριγκες εξυφαίνονται, χαρτάκια κυκλοφορούν, λίστες δίνονται από χέρι σε χέρι και στο τέλος δε μένουν και πολλά να θυμηθείς. Τη διαφορά προσπάθησε να κάνει πρόσφατα ο Αντώνης Σαμαράς, δίνοντας το σήμα και το προσκλητήριο για τη Νέα Ελλάδα, για ένα νέο ξεκίνημα των δυνάμεων της πολιτικής που δεν βρίσκεται στα άκρα. Έπεσαν να «τον φάνε» οι δυνάμεις της συντήρησης, την βολεμένης καθεστωτικής τάξης, οι βουλευτές και τα στελέχη που πιστεύουν (και δικαίως) ότι θα χάσουν τη βολή τους.
Ακόμη κι όσοι έχουν τεράστιες ιδεολογικές διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ, περίμεναν κάτι καλύτερο από το ιδρυτικό Συνέδριό του. Άλλωστε, το γεγονός ότι μιμείται σε όλα το Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ, θα νόμιζε κανείς ότι θα μιμούνταν και την ορμή της «Αλλαγής» του Ανδρέα. Αλλά ακόμη και γι’ αυτό χρειάζονται κοτσια, από αυτά που σίγουρα δε διαθέτουν στην Κουμουνδούρου. Το εντυπωσιακό είναι ότι ένα ιδρυτικό Συνέδριο αντί να ενώσει δίχασε τόσο πολύ που ίσως χρειαστεί και δεύτερο Συνέδριο για να ξαναενώσει. Κι αν οι «στρατηγοί» του Τσίπρα (οι περισσότεροι προερχόμενοι είτε από το βαθύ ΠΑΣΟΚ είτε από το βαθύ ΚΚΕ) περίμεναν ότι θα δείξουν στον κόσμο ότι είναι έτοιμοι να κυβερνήσουν, αυτό που πέτυχαν ήταν ακριβώς το αντίθετο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ βγαίνει βαθιά τραυματισμένος από μια διαδικασία που υποτίθεται ότι θα του έδινε το εναρκτήριο λάκτισμα στην πορεία προς την εξουσία. Αν διαβάσει κανείς τι γράφει για το Συνέδριο η ιστοσελίδα iskra, που απηχεί τι απόψεις της Αριστερής Πρωτοβουλίας, θα καταλάβει τι συμβαίνει και τι πρόκειται να συμβεί στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Όταν ένα μεγάλο μέρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για αντιδημοκρατικές διαδικασίες, για αποκλεισμούς, για εσωστρεφή υπόθεση, για αλαζονεία, για μια ηγετική ομάδα συστημική που είναι μακριά από την κοινωνία, καταλαβαίνει κανείς τι γίνεται.
Τα γράφουμε καιρό τώρα ότι πρόκειται για μια ευκαιριακή συμμαχία ετερόκλητων δυνάμεων που ποντάρουν στη λαϊκή δυσαρέσκεια για να καταλάβουν την εξουσία. Όσοι είχαν αυταπάτες για ένα μεγάλο δημοκρατικό, ανοικτό κόμμα, ας διαβάζουν το παρακάτω κείμενο από το iskra, που πρόσκειται στον Π. Λαφαζάνη
ΟΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
«Το ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αποδεικνύεται πολύ πιο κρίσιμο απ’ όσο μπορούσε κανείς να υποθέσει.
Η ηγετική πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ μετέτρεψε, δυστυχώς, ένα Συνέδριο, που όφειλε να είναι άκρως πολιτικό, στραμμένο στην κοινωνία και σε θέση μάχης για να απαντήσει στις μεγάλες πολιτικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Αριστερά, σε μια εσωστρεφή υπόθεση.
Με σχεδιασμό κάποιων της πλειοψηφίας το Συνέδριο προσανατολίστηκε αποκλειστικά στην «τελεσιγραφική» διάλυση των συνιστωσών και στην εκβιαστική κατάργηση του παραδοσιακού τρόπου εκλογής των οργάνων με λίστες, σύμφωνα με τον απόλυτα δημοκρατικό τρόπο εκλογής που ακολουθήθηκε σε όλα τα Συνέδρια του ΣΥΝ και στην τελευταία Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ.
Το χειρότερο, όμως, απ’ αυτόν τον αντιδημοκρατικό προσανατολισμό, υπήρξε ο αλαζονικός τρόπος που μεθοδεύθηκε και προωθήθηκε.
Με τα χίλια ζόρια η «ηγετική» πλειοψηφία απεδέχθη η διάλυση των συνιστωσών να μη γίνει σε τρείς μήνες αλλά σε «εύλογο χρόνο», που προφανώς θα καθορίσει διαπραγματευτικά η ίδια, ενώ για την εκλογή της νέας Κ.Ε. ετέθη από τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα το εκβιαστικό δίλημμα «είτε ενιαία λίστα, που δίνει πλεονέκτημα στην εκάστοτε πλειοψηφία, με ότι αυτό συνεπάγεται ή εντελώς χωριστά ψηφοδέλτια όσων επιλέξουν τις λίστες, χωρίς μεταξύ τους επικοινωνία. Και δυστυχώς, με αυτήν την τελευταία εκβιαστική επιλογή των εντελώς χωριστών ψηφοδελτίων γίνεται σήμερα η εκλογή της νέας Κ.Ε., πιστεύοντας κάποιοι στην πλειοψηφία ότι θα χωρίσουν το Συνέδριο σε όσους “καλούς” είναι με το «ενιαίο» ψηφοδέλτιο» και σε όσους «κακούς» είναι με τις άλλες “διασπαστικές”, τάχα, του «ενιαίου» ψηφοδελτίου λίστες και ότι θα πιέσουν, έτσι, εκβιαστικά την “Αριστερή Πλατφόρμα”.
Οι ιδιαίτερα αρνητικές αυτές εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ, που οφείλονται στην ανιστόρητη στάση κάποιων κύκλων εντός της «πλειοψηφίας», διαμορφώνουν ένα νέο τοπίο στο ΣΥΡΙΖΑ.
Ο στόχος αυτών των επιλογών νομίζω ότι ήταν κάτι παραπάνω από σαφής: Ο ασφυκτικός περιορισμός της δημοκρατίας στο κόμμα και η υποβάθμιση των ισχυρότατων ριζοσπαστικών, αριστερών αντιστάσεων στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να διευκολυνθούν επιζήμιες στροφές και ανακατατάξεις.
Τα αιτήματα της Αριστερής Πλατφόρμας για ένα πιο ριζοσπαστικό ΣΥΡΙΖΑ, για την ανατροπή των τάσεων αναδίπλωσης και συστημικής προσαρμογής, για ένα ΣΥΡΙΖΑ πρωτοπόρο στους κοινωνικό-ταξικούς αγώνες σε σύγκρουση και ρήξη με το μεγάλο κεφάλαιο, την ευρωζώνη αλλά και την ΕΕ, γίνονται σήμερα πολύ πιο επίκαιρα, μετά και τις διεργασίες στο Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και αφορούν όχι μόνο όλο τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ αλλά όλη την Αριστερά.»
iskra.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου