Γράφει ο Φαήλος Μ. Κρανιδιώτης
Η απαγορευτική στάση απέναντι στη Χρυσή Αυγή απλά την ωφελεί.
Την ενδυναμώνει, φέρνοντάς τη στη θέση του αδικούμενου. Ο Ελληνας
έλκεται από το «απαγορευμένο»..
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974 ξεδόντιασε το ΚΚΕ νομιμοποιώντας το. Το αποστέρησε από τη μυστηριώδη αίγλη της παρανομίας, το φωτοστέφανο του αδικημένου. Δεν κυνηγούσε τις εκδηλώσεις του γιατί έσπειραν ταξικό μίσος.
Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα ο Νίκος Μιχαλολιάκος δεν μπορούσε να φανταστεί τέτοια διαφήμιση.
Η ευθυγράμμιση της κυβέρνησης με τον… Καμίνη και το ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα αυτό είναι μπούμερανγκ. Η Χρυσή Αυγή θέλει να μοιράσει βοήθεια μόνο σε Ελληνες. Δικαίωμά της. Αλλος μπορεί να θέλει να δώσει βοήθεια μόνο σε συγχωριανούς του, σε πολύ νέους ή σε πολύ γέρους ή σε μονογενεϊκές οικογένειες κ.λπ. Επίσης δικαίωμά του. Θα λέμε ότι κάνει διακρίσεις εντοπιότητας, ηλικίας, φύλου κ.λπ.;
Η αυστηρή καταστολή κατά οποιασδήποτε εγκληματικής ενέργειας της Χρυσής Αυγής, του ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία ή της αντεξουσιαστικής ψωραλέας «πολιτοφυλακής» του είναι αυτονόητη. Είτε φοράς μαύρη μπλούζα με κοντοκουρεμένο κεφάλι νεοσυλλέκτου είτε κρατάς μαύρη ή κόκκινη σημαία με μαλλί σαν της Χούλιας, ο νόμος είναι νόμος.
Στον απλό κόσμο τι έμεινε; Η Χρυσή Αυγή ήθελε να βοηθήσει μόνο Ελληνες και πήγαν να την εμποδίσουν. Τα επιχειρήματα περί «συσσιτίων φυλετικού μίσους», γιατί αποκλείουν τους αλλοδαπούς, ο απλός πολίτης τα ακούει βερεσέ. Του φαίνεται ακατανόητο να θεωρείται όνειδος να δίνεις χείρα βοηθείας πρώτα στους ομοεθνείς σου. Πολλοί δε μετριοπαθείς φίλοι μου θέτουν το εξής απλό ερώτημα: «Γιατί, εμπόδισε κανείς τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜ.ΑΡ., οποιονδήποτε να κρατήσουν μέρος του μισθού των βουλευτών τους και να ταΐσουν Ελληνες και ξένους πάσχοντες»; Εκεί τι λέμε, συμμαχητές, σύντροφοι κ.λπ.;
Κινδυνεύουμε τους συγκυριακούς ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής να τους κάνουμε μόνιμους.
Κινδυνεύουμε να κάνουμε σιγά σιγά τον όρο «νεοναζί» αποδεκτό χαρακτηρισμό ή και φιλοφρόνηση. Να μας απαντάει ικανή μερίδα «ναι, ρε, είμαστε νεοναζί κι άμα σας αρέσει»!
Η οικονομική κρίση, η φτωχοποίηση ολοένα και περισσότερων Ελλήνων, η αγωνία για το άδηλο μέλλον φέρνουν τους Ελληνες πιο κοντά σε ενστικτώδεις αντιδράσεις και στην αμφισβήτηση του πολιτικού καθωσπρεπισμού.
Η μεγαλύτερη επιτυχία του αρχηγού της Χρυσής Αυγής είναι ότι το πολιτικό σύστημα του επέτρεψε να μπορεί να λέει «εσείς, τα συστημικά κόμματα» και να θεωρείται, σε μια εποχή όπου το σύστημα είναι στο εδώλιο, αντισυστημικός.
Ο,τι πριν ήταν το μειονέκτημά τους τώρα είναι το πλεονέκτημά τους. Δεν μετείχαν ποτέ στην εξουσία, περιθωριακοί, αφού πολιτικά και επικοινωνιακά δεν τους «έπαιζε» κανείς. Τσαμπουκάδες, εξοργιστικά αυθάδεις απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο πολλοί μισούν και άλλοι τόσοι το υποπτεύονται. Κι αυτοί τι λένε; «Εμείς δεν μετείχαμε στο μεταπολιτευτικό πάρτι, εμπιστευθείτε μας».
Το ότι δεν προτείνουν τίποτε συγκεκριμένο και ρεαλιστικό, π.χ. για τη λαθρομετανάστευση, περνάει ντούκου, αφού κανείς δεν αντιπαρατίθεται μαζί τους. Πώς θα απελάσουν 1.000.000 ή 500.000, έστω 10.000; Δέρνοντας τους; Επειδή κάνουν τριάδες και λαμπαδηδοδρομίες;
Ο Νίκος Δένδιας κάνει δουλειά, δεν χρειάζεται «και μια στο πέταλο». Σχεδόν «σφραγίστηκαν» τα σύνορα, απελάθηκαν 30.000 και για πρώτη φορά τέθηκε ορθά το πρόβλημα στην Ευρώπη ως κοινό. Αυτά όμως που θα στερούσαν από σοβαρά πολιτικά επιχειρήματα τη Χρυσή Αυγή δεν συζητιούνται! Αυτοί έξω από το σύστημα κάνουν τα δικά τους, κερδίζοντας συνεχώς πολιτικό χώρο, κι εμείς, εντός, κάνουμε τα δικά μας, χάνοντας πολιτικό χώρο χάριν του Καμίνη, του πλέον αποτυχημένου δημάρχου στην Ιστορία.
Αν λοιπόν συνεχίσουμε έτσι, ακόμη κι αν αποδείξει το πολιτικό σύστημα ότι ο Ν. Μιχαλολιάκος έχει ουρά, ο Κασιδιάρης κέρατα και πιρούνα, ο Παναγιώταρος κουβαλάει αυτοπροσώπως το κάρβουνο στα καζάνια της Κόλασης και η Ζαρούλια ρίχνει αλάτι στις πληγές των λαθρομεταναστών και του Δραγασάκη, ένα ικανό ποσοστό Ελλήνων, πολύ απλά, δεν θα δίνει δεκάρα.
Θυμίζω ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής ξεκίνησε από τις γειτονιές της Αθήνας. Πώς; Οταν οι αληθινοί πολίτες διαμαρτύρονταν για την τριτοκοσμική μετάλλαξη των γειτονιών τους, ο αστικός πολιτικός κόσμος σφύριζε κλέφτικα κι επέτρεπε στην αριστερίστικη και την αντιεξουσιαστική αλητεία να καθυβρίζει τους απελπισμένους κατοίκους ρατσιστές και… χρυσαυγίτες, όταν δεν τους έδερνε. Ε, κι ο λαός ενίοτε εκδικείται με χιούμορ. Στην κάλπη.
Η απάντηση; Λύνουμε με ατσάλινο χέρι τα προβλήματα της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας, αντιστρέφουμε τον δείκτη της ανεργίας και κανείς δεν θα έχει χώρο να υποκαταστήσει το κράτος.
Και υπογραμμίζω. Ναι, ο σκληρός πυρήνας της Χρυσής Αυγής, οι βουλευτές και τα στελέχη της, που συγκροτούν το 0,5% που έπαιρνε πριν, είναι αδιαμφισβήτητα εθνικοσοσιαλιστές. Πούροι και καραμπινάτοι, με τη φυλετική θεωρία τους και όλα τα συμπαρομαρτούντα εκ Κεντρικής Ευρώπης του Μεσοπολέμου ορμώμενα. Η συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων της όμως ΔΕΝ είναι. Αλλά ας μην απογοητευόμαστε. Αν εξακολουθήσουμε έτσι, θα τους κάνουμε.
Η απαγορευτική στάση απέναντι στη Χρυσή Αυγή απλά την ωφελεί.
Την ενδυναμώνει, φέρνοντάς τη στη θέση του αδικούμενου. Ο Ελληνας
έλκεται από το «απαγορευμένο»..Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974 ξεδόντιασε το ΚΚΕ νομιμοποιώντας το. Το αποστέρησε από τη μυστηριώδη αίγλη της παρανομίας, το φωτοστέφανο του αδικημένου. Δεν κυνηγούσε τις εκδηλώσεις του γιατί έσπειραν ταξικό μίσος.
Ούτε στα πιο τρελά του όνειρα ο Νίκος Μιχαλολιάκος δεν μπορούσε να φανταστεί τέτοια διαφήμιση.
Η ευθυγράμμιση της κυβέρνησης με τον… Καμίνη και το ΣΥΡΙΖΑ στο ζήτημα αυτό είναι μπούμερανγκ. Η Χρυσή Αυγή θέλει να μοιράσει βοήθεια μόνο σε Ελληνες. Δικαίωμά της. Αλλος μπορεί να θέλει να δώσει βοήθεια μόνο σε συγχωριανούς του, σε πολύ νέους ή σε πολύ γέρους ή σε μονογενεϊκές οικογένειες κ.λπ. Επίσης δικαίωμά του. Θα λέμε ότι κάνει διακρίσεις εντοπιότητας, ηλικίας, φύλου κ.λπ.;
Η αυστηρή καταστολή κατά οποιασδήποτε εγκληματικής ενέργειας της Χρυσής Αυγής, του ΣΥΡΙΖΑ/Βίλα Αμαλία ή της αντεξουσιαστικής ψωραλέας «πολιτοφυλακής» του είναι αυτονόητη. Είτε φοράς μαύρη μπλούζα με κοντοκουρεμένο κεφάλι νεοσυλλέκτου είτε κρατάς μαύρη ή κόκκινη σημαία με μαλλί σαν της Χούλιας, ο νόμος είναι νόμος.
Στον απλό κόσμο τι έμεινε; Η Χρυσή Αυγή ήθελε να βοηθήσει μόνο Ελληνες και πήγαν να την εμποδίσουν. Τα επιχειρήματα περί «συσσιτίων φυλετικού μίσους», γιατί αποκλείουν τους αλλοδαπούς, ο απλός πολίτης τα ακούει βερεσέ. Του φαίνεται ακατανόητο να θεωρείται όνειδος να δίνεις χείρα βοηθείας πρώτα στους ομοεθνείς σου. Πολλοί δε μετριοπαθείς φίλοι μου θέτουν το εξής απλό ερώτημα: «Γιατί, εμπόδισε κανείς τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΔΗΜ.ΑΡ., οποιονδήποτε να κρατήσουν μέρος του μισθού των βουλευτών τους και να ταΐσουν Ελληνες και ξένους πάσχοντες»; Εκεί τι λέμε, συμμαχητές, σύντροφοι κ.λπ.;
Κινδυνεύουμε τους συγκυριακούς ψηφοφόρους της Χρυσής Αυγής να τους κάνουμε μόνιμους.
Κινδυνεύουμε να κάνουμε σιγά σιγά τον όρο «νεοναζί» αποδεκτό χαρακτηρισμό ή και φιλοφρόνηση. Να μας απαντάει ικανή μερίδα «ναι, ρε, είμαστε νεοναζί κι άμα σας αρέσει»!
Η οικονομική κρίση, η φτωχοποίηση ολοένα και περισσότερων Ελλήνων, η αγωνία για το άδηλο μέλλον φέρνουν τους Ελληνες πιο κοντά σε ενστικτώδεις αντιδράσεις και στην αμφισβήτηση του πολιτικού καθωσπρεπισμού.
Η μεγαλύτερη επιτυχία του αρχηγού της Χρυσής Αυγής είναι ότι το πολιτικό σύστημα του επέτρεψε να μπορεί να λέει «εσείς, τα συστημικά κόμματα» και να θεωρείται, σε μια εποχή όπου το σύστημα είναι στο εδώλιο, αντισυστημικός.
Ο,τι πριν ήταν το μειονέκτημά τους τώρα είναι το πλεονέκτημά τους. Δεν μετείχαν ποτέ στην εξουσία, περιθωριακοί, αφού πολιτικά και επικοινωνιακά δεν τους «έπαιζε» κανείς. Τσαμπουκάδες, εξοργιστικά αυθάδεις απέναντι σε ένα πολιτικό σύστημα το οποίο πολλοί μισούν και άλλοι τόσοι το υποπτεύονται. Κι αυτοί τι λένε; «Εμείς δεν μετείχαμε στο μεταπολιτευτικό πάρτι, εμπιστευθείτε μας».
Το ότι δεν προτείνουν τίποτε συγκεκριμένο και ρεαλιστικό, π.χ. για τη λαθρομετανάστευση, περνάει ντούκου, αφού κανείς δεν αντιπαρατίθεται μαζί τους. Πώς θα απελάσουν 1.000.000 ή 500.000, έστω 10.000; Δέρνοντας τους; Επειδή κάνουν τριάδες και λαμπαδηδοδρομίες;
Ο Νίκος Δένδιας κάνει δουλειά, δεν χρειάζεται «και μια στο πέταλο». Σχεδόν «σφραγίστηκαν» τα σύνορα, απελάθηκαν 30.000 και για πρώτη φορά τέθηκε ορθά το πρόβλημα στην Ευρώπη ως κοινό. Αυτά όμως που θα στερούσαν από σοβαρά πολιτικά επιχειρήματα τη Χρυσή Αυγή δεν συζητιούνται! Αυτοί έξω από το σύστημα κάνουν τα δικά τους, κερδίζοντας συνεχώς πολιτικό χώρο, κι εμείς, εντός, κάνουμε τα δικά μας, χάνοντας πολιτικό χώρο χάριν του Καμίνη, του πλέον αποτυχημένου δημάρχου στην Ιστορία.
Αν λοιπόν συνεχίσουμε έτσι, ακόμη κι αν αποδείξει το πολιτικό σύστημα ότι ο Ν. Μιχαλολιάκος έχει ουρά, ο Κασιδιάρης κέρατα και πιρούνα, ο Παναγιώταρος κουβαλάει αυτοπροσώπως το κάρβουνο στα καζάνια της Κόλασης και η Ζαρούλια ρίχνει αλάτι στις πληγές των λαθρομεταναστών και του Δραγασάκη, ένα ικανό ποσοστό Ελλήνων, πολύ απλά, δεν θα δίνει δεκάρα.
Θυμίζω ότι η άνοδος της Χρυσής Αυγής ξεκίνησε από τις γειτονιές της Αθήνας. Πώς; Οταν οι αληθινοί πολίτες διαμαρτύρονταν για την τριτοκοσμική μετάλλαξη των γειτονιών τους, ο αστικός πολιτικός κόσμος σφύριζε κλέφτικα κι επέτρεπε στην αριστερίστικη και την αντιεξουσιαστική αλητεία να καθυβρίζει τους απελπισμένους κατοίκους ρατσιστές και… χρυσαυγίτες, όταν δεν τους έδερνε. Ε, κι ο λαός ενίοτε εκδικείται με χιούμορ. Στην κάλπη.
Η απάντηση; Λύνουμε με ατσάλινο χέρι τα προβλήματα της λαθρομετανάστευσης και της εγκληματικότητας, αντιστρέφουμε τον δείκτη της ανεργίας και κανείς δεν θα έχει χώρο να υποκαταστήσει το κράτος.
Και υπογραμμίζω. Ναι, ο σκληρός πυρήνας της Χρυσής Αυγής, οι βουλευτές και τα στελέχη της, που συγκροτούν το 0,5% που έπαιρνε πριν, είναι αδιαμφισβήτητα εθνικοσοσιαλιστές. Πούροι και καραμπινάτοι, με τη φυλετική θεωρία τους και όλα τα συμπαρομαρτούντα εκ Κεντρικής Ευρώπης του Μεσοπολέμου ορμώμενα. Η συντριπτική πλειονότητα των ψηφοφόρων της όμως ΔΕΝ είναι. Αλλά ας μην απογοητευόμαστε. Αν εξακολουθήσουμε έτσι, θα τους κάνουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου