Εκ του κατά Δαναόν

Τω καιρώ ετούτω, άνθρωπός τις καλούμενος Αλέξιος, εκίνησεν προς εξουσίαν, ιππεύων κάλαμον εκ του καλαμώνος..

Ιδών δε ότι διεμερίσαντο τα ιμάτια του πασόκ, έσπευσε προς συλλογήν των υπολοίπων.
Περί ώρας τρίτης το καταπέτασμα της Κουμουνδούρου εσχίσθη εις δέκα και δύο, ίνα πληρωθεί το ρηθέν υπό του Στρατουλίου λέγοντος «στάχτη και μπούρμπερη να γίνει και ας καεί το σύμπαν τώρα που έρχεται ο ημίθεος και βάλε Μιχελογιαννάκης!».
Ιδών δε ο Αλέξιος ότι ουδέν ωφελεί , αλλά μάλλον θόρυβος γίνεται, εξαπέστειλε προ καιρού εις ΕΡΤιον οίκον την Ειρήνην, την καλουμένην Ρένα και Δούρου εκ της Κουμουνδούρου, και άλλους τινάς πλυμένους τε και απλύτους ίνα κατεαγώσιν τα σκέλη αυτού του οίκου. Επεί δε ουν το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, ο άσοφος Αλέξιος εξηφανίσθη και ημάρτησεν δια δευτέραν, χαίρων εκ του πονηρού και απυροβλήτου.
Οι παρακοιμώμενοι και πλουσιοπαρόχως σιτιζόμενοι εν τω οίκω τούτω, εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα, ιδόντες νεαράν παιανίζουσαν εν μέσω δακρύων, βιόλαν κλασσικήν προς τέρψιν του φιλοθεάμωνος κοινού των Ελλήνων, ήτινες άνευ κλασικήν ου δύνανται ζήσωσιν! Εκλήθη δε η νεαρά εις τα ονομαστήρια Ερνέστου του πορθητού, ίνα παιανίσει παιάναν προς τιμήν του!
Αντωνίου δε γορδιοκόπτου ιδών την μάχαιραν , Αλέξιος  μη προωρών, ησθένη βαρέως και εβούλετω τους δώδεκα παίδας παρείναι. Λαλήσας δε προς τούτους είπεν: «Πορευθέντες καλέσατε πάντα τα έθνη ελθείν προς με ίνα παραδώσωσι αυτοίς πόλεις τινάς προς επικοισμόν και εκ του λάθρο μεταβούν εις του νομίμου».
Οι παίδες εξελθόντες ταχύ έφυγον από του Τσιπρέου και ουδενί ουδέν είπον εφοβούντο γαρ τας κεράμους επί τας κεφαλάς αυτών.
Φωνή δε ηκούσθη: «Αλέξιε δεύρο έξω και ύπαγε οπίσω μου Συριζά και μη πώποτε επανακάμψεις ενθάδε, διότι ενθάδε κείται ο μπατίρης ο Λουκάς ο Τσιπρολύτης και αλίμονό σου αν του ταράξεις τους κύκλους !». Αλέξιος ακούσας την φωνήν ετράπη εις τα οπίσω μετά της κουστωδίας, αφήσας Τσατσόπουλον δια τα περαιτέρω προς τέρψιν του άλλου ημίσεως κλεινού άστεως!

Δαναός