Έχουμε πολλές φορές επισημάνει τα λάθη της, τις γκάφες της, την ατολμία της απέναντι στους δανειστές. Έχουμε ασκήσει σκληρή κριτική αλλά κι έχουμε στηρίξει όποια προσπάθεια έκανε διότι ξέρουμε ότι ο μόνος σκοπό της είναι η σωτηρία από τη χρεοκοπία.
Αργά, ίσως πάρα πολύ αργά, γίνονται κάποια βήματα, υπάρχουν κάποια ψήγματα μεταρρυθμίσεων, φαίνεται φως στο τούνελ της οικονομίας. Ωστόσο, αυτό που πιστεύουμε ότι το μεγαλύτερο επίτευγμα της κυβέρνησης αυτής ήταν η δημιουργία ενός κλίματος πολιτικής σταθερότητας. Μιας σχετικής ηρεμίας, μιας εμπέδωσης ενός περιβάλλοντος ασφαλούς για τους πολίτες και τους επενδυτές. Αργά αλλά σταθερά η Ελλάδα βγήκε από το χάρτη των επικίνδυνων χωρών που κάθε λίγο και λιγάκι καίγεται. Το γεγονός ότι αυξήθηκε σημαντικά ο τουρισμός στα αθηναϊκά ξενοδοχεία είναι δείγμα της ηρεμίας που απολαμβάνει η πρωτεύουσα.
Εν πάση περιπτώσει, η κυβέρνηση έκανε το κάθε τι ώστε να μην εμφανίζεται η Ελλάδα σαν ένα σκορποχώρι που ο καθένας κάνει ό,τι γουστάρει και απειλεί την ίδια την υπόσταση της πατρίδας.
Επίσης, πρέπει να απονείμουμε τα εύσημα στους πολίτες που παρά τις απίστευτες θυσίες τους, δείχνουν μια πρωτοφανή ωριμότητα. Ίσως κανένας λαός δεν θα υπέμενε με τόσο εγκαρτέρηση αυτή την αγριότητα της τρόικας. Η κοινωνία είναι στα όριά της, το έχουμε γράψει πολλάκις, αλλά τουλάχιστον δε θέλει μια χώρα που θα είναι πλήρως κατεστραμμένη. Δε θέλει νέες… Μαρφίν ή νέα Δεκεμβριανά του 2008. Δε θέλει ούτε θύματα, ούτε κατεστραμμένες περιουσίες, ούτε να βλέπει τους ξένους να μας χλευάζουν γιατί σκοτωνόμαστε μεταξύ μας. Αν διαβάσετε καλά τις δημοσκοπήσεις θα δείτε πως ένα 60%-70% θέλει την πολιτική και κοινωνική σταθερότητα.
Τις τελευταίες ημέρες, ωστόσο, επιχειρείται να στηθεί ένα σκηνικό πολέμου στην Ελλάδα, το οποίο, αν τελικά επιτευχθεί θα φέρει τη χώρα τουλάχιστον δύο χρόνια πίσω. Τις πηγές της εγκληματικής αυτής προσπάθειας τις περιέγραψε μια χαρά ο πρωθυπουργός προχθες. Είναι οι λαϊκιστές και είναι και οι εξτρεμιστές.
Οι λαϊκιστές κάνουν ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να στρέψουν τον κόσμο ενάντια στην κυβέρνηση. Δεν είναι μόνο οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ή των ΑΝ.ΕΛ. που άλλωστε έχουν και… νόμιμο συμφέρον να ανατρέψουν την κυβέρνηση. Είναι ακόμη και κυβερνητικοί βουλευτές, στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ξαφνικά έγιναν… κοινωνιστές. Βγαίνουν στα τηλεπαράθυρα ή γράφουν στο twitter τα απωθημένα τους. Ζητούν ακόμη και σήμερα ρουσφέτια, πιέζουν τον πρωθυπουργό να πάρει αποφάσεις, απειλούν με καταψήφιση σημαντικών νόμων ή υπόσχονται πράγματα που δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν.
Υπάρχουν και οι λαϊκιστές της τηλεόρασης. Μεγαλοδημοσιογράφοι με περιουσίες, κολλητοί επιχειρηματιών που θέλουν να καταρρεύσει η κυβέρνηση. Βγαίνουν στα δελτία ειδήσεων, κραδαίνουν χαρτιά, μιλάνε με… πόνο για τους συνταξιούχους όταν μόνο τα πούρα που καπνίζουν κοστίζουν όσο η μηνιαία σύνταξη ενός ταλαίπωρου απόμαχου της ζωής.
Υπάρχουν φυσικά και οι εξτρεμιστές. Από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ. Για πρώτη φορά πολιτικό κόμμα δηλώνει απροκάλυπτα ότι θα ανατρέψει την κυβέρνηση στο δρόμο. Βάζει μπροστά τους βολεμένους συνδικαλιστές του δημοσίου, υποκινεί ακόμη και καταλήψεις μαθητών, ετοιμάζει πανεργατικό μέτωπο με μόνο σκοπό να πέσει η κυβέρνηση.
Υπάρχει πρόεδρος κόμματος ο οποίος προτρέπει πολίτες να λιντσάρουν δήμαρχο. Αλλά έχει την ατυχία να τον γράφει η κάμερα.
Και υπάρχει και για πρώτη φορά ένα ακροδεξιό κόμμα ή καλύτερα ένα νεοναζιστικό μόρφωμα που εκμεταλλευόμενο την πίκρα του ελληνικού λαού, αισθάνεται ισχυρό και απειλεί απροκάλυπτα τη δημοκρατία. Ο εξτρεμισμός σε όλο του το μεγαλείο…
Ο Σαμαράς περιέγραψε ως εξής την κατάσταση: «Οι λαϊκιστές και οι εξτρεμιστές προσπαθούν να κάνουν τον λαό να απελπιστεί» και πως «αυτό ακριβώς βιώνουμε τώρα στην Ελλάδα». «Η Δημοκρατία οφείλει να διασφαλίσει ότι ο λαός θα διατηρήσει την ελπίδα του. Για κάποιο διάστημα ο λαός δεν θα ξέρει τι να πιστέψει. Πρέπει να επιμείνουμε σε δύο πράγματα. Στην αλήθεια και την ελπίδα. Μπορούμε να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του λαού μόνο αν συνεχίσουμε να λέμε την αλήθεια και επαληθεύσουμε τις ελπίδες του».
Αυτό ακριβώς συμβαίνει στην Ελλάδα. Μια «φωνακλού» μειοψηφία επιχειρεί να επιβληθεί μιας ισχυρής αλλά πολιτισμένης πλειοψηφίας και να προκαλέσει χάος ώστε να πάμε σε εκλογές, λες και αυτή θα ήταν η σωτηρία της πατρίδας από όλα τα δεινά. Το επόμενο διάστημα θα γίνει μια μεγάλη μάχη ανάμεσα στην σταθερότητα και το χάος. Κάθε πολίτης, πικραμένος ή όχι, θα έχει όλο το χρόνο να διαλέξει στρατόπεδο. Ιδού η μεγάλη πρόκληση για τον ελληνικό λαό. Να αποφασίσει με ποιον θα πάει και ποιον θα αφήσει.
Α.Ψ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου