Είναι πολύ πιθανό να συμβεί κι αυτό, αν και είναι πολύ νωρίς για να το προδικάσουμε. Για παράδειγμα στις δημοσκοπήσεις που διενεργούνται αυτόν τον καιρό μου λένε πως η μεγάλη πλειοψηφία όσων εγκαταλείπουν την ΧΑ δηλώνουν ότι δεν ξέρουν τι θα ψηφίσουν, ή ότι θα ψηφίσουν τον «Κανένα» κλπ κλπ. Δεν επιστρέφουν δηλαδή στη ΝΔ.
(Βεβαίως, αν θέλουμε τις πιστεύουμε αυτές τις δημοσκοπήσεις επειδή με το κλίμα που επικρατεί πολύ δύσκολα θα πει κάποιος στο τηλέφωνο ότι ήταν ή είναι Χρυσή Αυγή).
Σε κάθε περίπτωση η επιστροφή μεγάλου μέρους των απολωλότων ψηφοφόρων στο γαλάζιο μαντρί θα αποδειχθεί μια πολύ δύσκολη επιχείρηση για τον απλούστατο λόγο ότι δεν έχουν αλλάξει: Πρώτον, οι βασικοί παράμετροι που τους οδηγήσαν να ψηφίσουν ΧΑ (Μνημόνια, φτώχεια, ανεργία, λαθρομετανάστευση, εγκληματικότητα). Και δεύτερον η λειτουργία και συμπεριφορά του κομματικού μηχανισμού της ΝΔ.
Έχουμε ξαναγράψει ότι οι κοινωνίες διοικούνται με ιδέες. Με τις ιδέες που επικρατούν και γίνονται οι κυρίαρχες σε κάθε ιστορική περίοδο, καθορίζοντας την μορφή του πολιτεύματος και τον τρόπο άσκησης της εξουσίας. Η κυβέρνηση επιβάλλεται και μακροημερεύει όταν οι πράξεις της έχουν την συναίνεση των διοικούμενων. Γι’ αυτό η μάχη για την «κατάκτηση του μυαλού» των πολιτών είναι ακατάπαυστη και γι’ αυτό συνήθως αναφερόμαστε σε ιδεολογικοπολιτική ηγεμονία.
Η Νέα Δημοκρατία, εδώ και δεκαετίες, έχει χάσει κατά κράτος τη μάχη στο χώρο των ιδεών. Τους λόγους τους έχουμε εξηγήσει επανειλημμένως και είναι περιττό να επανέλθουμε. Σε ό,τι αφορά την Χρυσή Αυγή, ο δρόμος που οδήγησε στην εκπληκτική άνοδο της άνοιξε επί του τελευταίου Καραμανλή με τις θεωρίες του «Μεσαίου Χώρου» και το βιβλίο της Ιστορίας της Γιαννάκου που έφτιαξαν τον ΛΑΟΣ και στην συνέχεια έγινε λεωφόρος με τα μνημόνια και την διάλυση του κόμματος του Καρατζαφέρη (αν είναι δυνατόν να αναπολούμε τον ΛΑΟΣ μπροστά στους κινδύνους που εκπροσωπεί η ΧΑ).
Με κίνδυνο να στενοχωρήσω κάποιους φίλους θα πω κι αυτό: Υπήρχε περίπτωση η ΧΑ να γίνει αυτό που έγινε αν ο Α. Σαμαράς δεν έκανε την περίφημη στροφή του 2011 και δεν συμμετείχε η ΝΔ στην κυβέρνηση Παπαδήμου; Ποιος Μιχαλολιάκος και ποιος Καμμένος; Δεν θα τολμούσε κανείς τους να κουνηθεί αν συνεχιζόταν η ιδεολογική παντοδυναμία που είχε κερδίσει προσωρινά η ΝΔ του Σαμαρά από την εποχή της εσωκομματικής μάχης με τη Ντόρα. Κάποιοι όμως ξέχασαν πολύ γρήγορα ότι ο κρυστάλλινος πατριωτικός λόγος του ανέβασε τον Αντώνη στον θώκο της ηγεσίας και όχι οι σύμβουλοι και οι παρατρεχάμενοι. Όλοι εδώ στο Antinews γνωρίζουμε εξάλλου ότι πολλοί από εκείνους που ψήφισαν τους ΑΝΕΛ και την ΧΑ είναι απογοητευμένοι «σαμαρικοί».
Για να το πούμε απλά: Σε μια εποχή που ο λαός της παράταξης περίμενε να δει την πολιτική μετενσάρκωση ιδεολογικών προταγμάτων όπως «πατρίδα», «έθνος» κλπ , δηλαδή όλων εκείνων που του έλειπαν τόσα χρόνια και περίμενε από τον Σαμαρά να τα κάνει πράξη, άκουγε να του μιλάνε μόνο για κάποιον άνοστο και ξενέρωτο «κοινωνικό φιλελευθερισμό».
Το χειρότερο από όλα ήταν ότι αυτός ο «κοινωνικός φιλελευθερισμός» διατυπώθηκε ακριβώς για να διαψευστεί, παραμονές της διαχείρισης του Μνημονίου από την ΝΔ: διότι δεν υπάρχει τίποτα το φιλελεύθερο στα έκτακτα χαράτσια και τίποτα το κοινωνικό στην ύφεση και στην ανεργία. Είναι σαν να επελέγη το όνομα ακριβώς για να εκφράσει μια μοιραία αυτοδιάψευση, λειτουργώντας στο θυμικό της βάσης της παράταξης όπως ακριβώς το μουρουνέλαιο στις γλώσσες των παιδιών.
Σε μια χώρα που οι αμιγείς φιλελεύθεροι δεν έχουν καταφέρει ποτέ να μπουν στη Βουλή και είναι σαφώς αντιπαθείς στην συντηρητική βάση της παράταξης, σε μια χώρα όπου το 57% των Ελλήνων πολιτών αυτοπροσδιορίζονται ως «συντηρητικοί» σε δημοσκόπηση της Public Issue στα τέλη του 2009 (πριν δηλαδή από την κρίση που έστρεψε προς τα Δεξιά την πολιτική μας γεωγραφία) και σε μια Ευρώπη όπου ο αμιγής φιλελευθερισμός ηττάται (οι Γερμανοί φιλελεύθεροι θα βλέπουν πλέον την Βουλή από την τηλεόραση) και οι συντηρητικοί κεντροδεξιοί με την κοινωνική οικονομία της αγοράς (Soziale Marktwirtschaft) κερδίζουν κρουνηδόν- σε αυτήν την Ελλάδα και σε αυτήν την Ευρώπη επελέγη ο κυρίως χαρακτηρισμός «φιλελεύθεροι» για την μεγάλη κεντροδεξιά, αφήνοντας άπλετο χώρο στους νεοναζί να ψεύδονται στο πόπολο ότι υιοθετούν τελικά εκείνοι τα ξεχασμένα προτάγματα της συντηρητικής κεντροδεξιάς και της πολιτικής χριστιανοδημοκρατίας (που τόσο άτσαλα καπηλεύεται και ο κ. Νικολόπουλος).
Πως θα ανακτήσει λοιπόν η ΝΔ την ιδεολογική πρωτοβουλία και κυριαρχία;
Το πρόβλημα είναι ότι οι πολιτικές και ιδεολογικές ανακατατάξεις είναι τόσο γρήγορες σε αυτήν την φάση, που μεγάλες μάζες λαού δεν ταυτίζονται τόσο εύκολα με ένα ξεκάθαρο και ευκρινές ιδεολογικό πρόταγμα που να κρατήσει παραπάνω από… δυο-τρεις μήνες. Από το Δεξιός-Αριστερός πήγαμε στο Μνημονιακός-Αντιμνημονιακός, μετά στο Παλαιά Πολιτική Τάξη-Νέα Πολιτική Τάξη, μετά στο Μνημονιακοί-Αριστερά, μετά στο Θεσμικοί-Μαχαιροβγάλτες και Βομβιστές και πάει λέγοντας, όλο τρέχει το τόπι και άντε να το προλάβεις.
Τι να κάνουμε λοιπόν; Επιλέγουμε έναν ιδεολογικό προσδιορισμό που να αντικατοπτρίζει την ψυχή της παράταξης. Αυτός ο προσδιορισμός μπορεί να εξασφαλίσει την αναγκαία ιδεολογική σταθερά στα χρόνια που έρχονται και υπάρχει στο όραμα-σχέδιο για την ενότητα και την ηγεμονία της Κεντροδεξιάς που παρουσίασε ο Σαμαράς στο πρόσφατο 9ο Συνέδριο του κόμματος:
Πρώτον, υπεράσπιση των εθνικών δικαιωμάτων της Ελλάδας με αξιοποίηση της διεθνούς της θέσης.
Δεύτερον, ανάπτυξη και διεύρυνση της Δημοκρατίας με την καταπολέμηση της αυθαιρεσίας των μειοψηφιών, του κομματικού κράτους και της κρατικοδίαιτης διαπλοκής.
Τρίτον, πηγή δύναμης και υπερηφάνειας είναι ο Πολιτισμός μας. Ή Ελλάδα πρέπει να πρωτοστατήσει στη σύγχρονη Αναγέννηση που παρατηρείται διεθνώς, πράγμα που θα σημαίνει ταυτόχρονα και πνευματική Αναγέννηση της Πατρίδας μας;
Τέταρτον, Ασφάλεια του Πολίτη και Πόλεμος στην Εγκληματικότητα! Η Ελευθερία δεν είναι αντίθετη με την Ασφάλεια, όπως νομίζουν κάποιοι. Η Ασφάλεια των πολιτών είναι προϋπόθεση Ελευθερίας.
Τέταρτον, πόλεμος στην λαθρομετανάστευση.
Έκτον, το εθνικό συμφέρον! Το Έθνος δεν είναι έννοια «ξεπερασμένη». Το Έθνος είναι πάνω από κόμματα, το Έθνος είναι πάνω από ιδεοληψίες, το Έθνος μας ενώνει. Δεν υπάρχει Δημοκρατία χωρίς πολίτες, πολίτες χωρίς πόλη, χωρίς κοινή Πατρίδα! Και χώρες χωρίς Εθνική υπόσταση, δεν είναι ελεύθερες χώρες, είναι «γεωγραφικοί» χώροι, πιόνια στα χέρια των ισχυρών. Για μας, για την παράταξή μας, η Ελλάδα είναι χώρα, δεν είναι «χώρος»! Και οι Έλληνες είναι λαός, δεν είναι «πληθυσμός»!
Έβδομον, ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός της χώρας αποτελεί στρατηγική επιλογή.
Κολύμπι στις πλατιές μάζες και λαϊκή ενότητα
Γράφαμε παλαιότερα: Παρά τον εκπληκτικό πολιτικό λόγο του Σαμαρά, η ΝΔ δεν κατάφερε (δεν μπορεί ακόμα) να σπάσει τα φράγματα που την χωρίζουν από τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Κυρίως επειδή η παρουσία της είναι επαμφοτερίζουσα και η “εικόνα” της συγκινεί μόνον τους γέρους στα καφενεία.
Αν όμως θέλει η Νέα Δημοκρατία να είναι το κόμμα του αύριο πρέπει να βγει έξω στον κόσμο, να κολυμπήσει στις μάζες, να ζήσει την μπόρα και να ετοιμαστεί για τον χειρισμό της επόμενης μέρας. Περισσότερο από ποτέ, πρέπει να δουλέψει η Δημοκρατία. Δημοκρατία είναι η συμμετοχή του κόσμου, όλου του κόσμου. Κόσμου που νομίζει ότι είναι δεξιός, κεντρώος ή αριστερός, δεν έχει σημασία. Συμμετοχή στα ζητήματα, στους φόβους. Ο κόσμος ψάχνεται. Την ίδια στιγμή, το διαδίκτυο και τα καφενεία βράζουν από τα ίδια ερωτήματα: Επιβίωση. Εθνικά Θέματα. Παιδεία. Διαπλοκή. Φόροι. Γεωπολιτικά. Σύνταγμα.
Η κρίση που βιώνουμε σήμερα, μας αφορά όλους, ανεξαρτήτως κομματικών τοποθετήσεων. Για αυτό και τη λύση δε θα τη δώσει ένας στενά κομματικός αρχηγός. Η χώρα χρειάζεται ηγέτη που θα αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, θα κάνει την υπέρβασή του, και θα δημιουργήσει μια νέα κοινωνική πλειοψηφία στην οποία μπορούν να συμμετάσχουν όλοι. Αυτός μόνο ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να είναι. Είναι ο μόνος που μπορεί να δώσει όραμα και να ενώσει..
Βασίλης Ζήσης – Γιώργος Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου