Με… σπουδαστήριο το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στη Σαμαρίνα
Γρεβενών σπουδαίοι αγιογράφοι δημιούργησαν μια ιδιαίτερη σχολή..
με έργα που εξαπλώθηκαν έως τη νότια Αλβανία, τη Θεσσαλία και την Πελοπόννησο.
Χαρακτηριστικό της τεχνοτροπίας αυτών των σχετικά άγνωστων αγιογράφων
είναι τα ευτραφή πρόσωπα, τα κόκκινα μάγουλα, αλλά και οι… φουστανέλες
σε ντόπιους αγίους, όπως στον οσιομάρτυρα Γεώργιο.
Το θέμα των «αγιογράφων της Σαμαρίνας» αναπτύχθηκε στο 14ο Συμπόσιο Ιστορίας, Λαογραφίας, Παραδοσιακής Μουσικής και Χορών που διοργάνωσε στα Γρεβενά η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων, σε συνεργασία με το ΑΠΘ.
Το θέμα παρουσίασε ο καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης, κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ Μιλτιάδης Παπανικολάου, ο οποίος τόνισε στο «Εθνος» ότι «οι συγκεκριμένοι αγιογράφοι ήταν ένα φαινόμενο μαζικό που δείχνει ότι η ενασχόληση με την αγιογραφία ήταν βιοποριστικό επάγγελμα». «Οι αγιογράφοι της Σαμαρίνας ταξιδεύουν σε πολλά μέρη της Μακεδονίας και της ενδοχώρας της, όπως προδίδουν τα ίχνη που άφησαν στο πέρασμά τους», επισημαίνει ο κ. Παπανικολάου.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πολύ καλή ποιότητα των εικόνων, ακόμα και σε εκείνες που αναγνωρίζει κανείς καλλιτεχνική ατεχνία, φανερώνει ότι υπήρχε παιδεία, ότι δηλαδή την τέχνη της αγιογραφίας την σπούδαζαν και τη μάθαιναν κοντά σε δασκάλους οι οποίοι ήξεραν όχι μόνο την τεχνική της ζωγραφικής, αλλά και ήταν κάτοχοι της γνώσης που αφορούσε την τυπολογία, την ερμηνευτική και τη σημασία των συμβόλων, καθώς και τους εικονογραφικούς τύπους της ορθόδοξης λατρείας.
Το διδασκαλείο
Ως… διδασκαλείο χρησιμοποιήθηκε αρχικά το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στη Σαμαρίνα, που χρονολογείται στα 1713 και όπως αναφέρει η κτητορική επιγραφή ιδρύθηκε από τους μοναχούς Διονύσιο και Νικηφόρο, ο οποίος ήρθε από το Αγιον Ορος. Μάλιστα, αυτός ήταν ο πρώτος… δάσκαλος ζωγραφικής και αγιογραφίας, όπως άλλωστε και άλλοι μοναχοί, ενώ αργότερα προστέθηκαν και κοσμικοί που δίδασκαν τα μυστικά της αγιογραφίας...
Περισσότερα διαβάστε ΕΔΩ
με έργα που εξαπλώθηκαν έως τη νότια Αλβανία, τη Θεσσαλία και την Πελοπόννησο.
Το θέμα των «αγιογράφων της Σαμαρίνας» αναπτύχθηκε στο 14ο Συμπόσιο Ιστορίας, Λαογραφίας, Παραδοσιακής Μουσικής και Χορών που διοργάνωσε στα Γρεβενά η Πανελλήνια Ομοσπονδία Πολιτιστικών Συλλόγων Βλάχων, σε συνεργασία με το ΑΠΘ.
Το θέμα παρουσίασε ο καθηγητής Ιστορίας της Τέχνης, κοσμήτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του ΑΠΘ Μιλτιάδης Παπανικολάου, ο οποίος τόνισε στο «Εθνος» ότι «οι συγκεκριμένοι αγιογράφοι ήταν ένα φαινόμενο μαζικό που δείχνει ότι η ενασχόληση με την αγιογραφία ήταν βιοποριστικό επάγγελμα». «Οι αγιογράφοι της Σαμαρίνας ταξιδεύουν σε πολλά μέρη της Μακεδονίας και της ενδοχώρας της, όπως προδίδουν τα ίχνη που άφησαν στο πέρασμά τους», επισημαίνει ο κ. Παπανικολάου.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η πολύ καλή ποιότητα των εικόνων, ακόμα και σε εκείνες που αναγνωρίζει κανείς καλλιτεχνική ατεχνία, φανερώνει ότι υπήρχε παιδεία, ότι δηλαδή την τέχνη της αγιογραφίας την σπούδαζαν και τη μάθαιναν κοντά σε δασκάλους οι οποίοι ήξεραν όχι μόνο την τεχνική της ζωγραφικής, αλλά και ήταν κάτοχοι της γνώσης που αφορούσε την τυπολογία, την ερμηνευτική και τη σημασία των συμβόλων, καθώς και τους εικονογραφικούς τύπους της ορθόδοξης λατρείας.
Το διδασκαλείο
Ως… διδασκαλείο χρησιμοποιήθηκε αρχικά το μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής στη Σαμαρίνα, που χρονολογείται στα 1713 και όπως αναφέρει η κτητορική επιγραφή ιδρύθηκε από τους μοναχούς Διονύσιο και Νικηφόρο, ο οποίος ήρθε από το Αγιον Ορος. Μάλιστα, αυτός ήταν ο πρώτος… δάσκαλος ζωγραφικής και αγιογραφίας, όπως άλλωστε και άλλοι μοναχοί, ενώ αργότερα προστέθηκαν και κοσμικοί που δίδασκαν τα μυστικά της αγιογραφίας...
Περισσότερα διαβάστε ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου