Είναι σοβαρή. Ξέρει τι ζητάει. Δε γουστάρει αρπαχτές...
Τα είχε (πριν σε γνωρίσει) με μεγαλύτερό της, γόνο πλούσιας οικογένειας που την άφηνε να γυρίσει με ταξί σπίτι. Είναι απογοητευμένη και ζητάει έναν φίλο (ΘΥΜΑ, ναι, εσύ είσαι αυτός), αλλά ίσως όχι μόνο φίλο. Την ερωτεύεσαι σφόδρα. Τα δίνεις όλα. Είσαι και εσύ φοιτητής ή σκληρά εργαζόμενος και δουλεύεις σε 2 δουλειές για να την βγάζεις έξω, γιατί δεν γουστάρεις να τρως από τα έτοιμα,ή να ζητάς από τους δικούς σου.
Την πολιορκείς στενά.. Αυτή ξεκινάει το παιχνίδι “δώσε μου λίγο χρόνο”. Κάνεις υπομονή γιατί είσαι ένας ρομαντικός βλάκας. Εν τω μεταξύ, έχεις κάνει πλούσιο τον ανθοπώλη γιατί στην κυρία αρέσουν τα κόκκινα τριαντάφυλλα, και έχεις μάθει να μαγειρεύεις γαλλικά, ιταλικά και κινέζικα μπας και την εντυπωσιάσεις λίγο παραπάνω. Το αποτέλεσμα μετά από 3 μήνες στενότατης πολιορκίας είναι “συγνώμη, είσαι μικρός και αδημιούργητος ακόμα”. Κλάψε τώρα βλάκα γιατί έπεσες στην αχάριστη που ήθελε ίσα ίσα λίγο στήριγμα και αυτοεπιβεβαίωση και μόλις έστρωσε, άρχισε πάλι να κυνηγάει τα πολλά λεφτά…
2. Η φοιτήτρια “παρθένα αλλά…”
Είναι μικρή, συνήθως πρωτοετής, αλλά μπορεί και λίγο μεγαλύτερη. Παίζει με όλο τον κόσμο.
Και με σένα. Τη γουστάρεις και της το λες. Ανταποκρίνεται αμέσως. Αχ και πού νά ‘ξερες… Μετά τα 2 – 3 πρώτα ωραιότατα ρομαντικότατα ραντεβού, έχεις χαλαρώσει και έχεις ξεγελαστεί πως όλα πάνε καλά. Και νομίζεις πως βρήκες κάτι καλό, να αράξεις ρε αδερφέ. Να γουστάρεις που ξυπνάς το πρωί και βλέπεις δίπλα σου ένα όμορφο χαμόγελο. Α ρε βούρδουλα που θες… Έρχεται και η ώρα να “πάμε σπίτι”.
Ετοιμάζεσαι ψυχολογικά, γιατί είσαι βλάκας και έχεις συνηθίσει όταν μια γυναίκα σου λέει να κοιμηθείτε μαζί, να εννοεί να κοιμηθείτε “μετά”. Σε πάει σπίτι. Σε βάζει κάτω και σε κάνει turbo diesel. Και σταματάει. Γιατί; “Αχ γιατί δεν μπορώ, δεν κάνει, δεν το έχω ξανακάνει, θέλω νάναι τέλεια..κλπ”. “Και μωρή, αφού δεν θες να ψήσεις μπριζόλες, φωτιά γιατί ανάβεις;”. Αυτό γίνεται 2, 3, 4 φορές, κάθε φορά πάνω στο καλό και σε διώχνει κι από πάνω και… τη στέλνεις.
Μετά μαθαίνεις πως το έχει ως hobby αυτό το σκηνικό και πως πολύ γελάει με τις φίλες της μετά… αλλά, όλα αργά τα μαθαίνεις, καλά να πάθεις…
3. Η φοιτήτρια “δε θέλω να σε πληγώσω”
Καλές φοιτήτριες, πολύ καλές και με κάλλιστες προθέσεις. Κάνουν ένα λάθος όμως: Για να μη σε πληγώσουν ποτέ δε μιλάνε στα ίσα και καταλήγουν να σε κάνουν χειρότερα χάλια στο τέλος. Γιατί; Γιατί δε λένε από την αρχή “ξέρεις, δεν γίνεται τίποτα”, επειδή νομίζουν πως έτσι θα σε καταστρέψουν. Λάθος. Σε παιδεύουν από δω και από κει, κερδίζουν και καλά χρόνο, να σ’ το φέρουν σιγά σιγά, αλλά στο τέλος σε πληγώνουν. Να λέτε αυτό που θέλετε από την πρώτη στιγμή. Θα στεναχωρηθούμε λιγότερο.
4. Η φοιτήτρια “ψάχνω για σάκο του μποξ”
Πληγωμένη, αγανακτισμένη από τον προηγούμενο βλάκα που την παράτησε. Και για αυτό πρέπει να πληρώσω εγώ! Εγώ; Τι φταίω εγώ; “Φταις. Κι εσύ άντρας είσαι” .
5. Η φοιτήτρια “εεεγώ δεν έχω απαιτήσεις αλλά…”
…αλλά θες ένα συνδυασμό του Superman, του Αριστοτέλη Ωνάση (από λεφτά), του Παπακαλιάτη (από στυλάκι), του Τσιλιχρίστου (από γνωριμίες) και πάει λέγοντας. Το κακό είναι και αυτή δεν σε στέλνει με τη μία, να ξέρεις που πας ρε αδερφέ… Θα σε παιδέψει γιατί βαριέται τη ζωή της και γιατί φυσικά δεν έχει βρει αυτό που θέλει. Γιατί; Εσύ δηλαδή τι προσφέρεις και ζητάς αυτά; Ναι, ευχαρίστως να “πληρώσω” για Φεράρι. Αλλά να πάρω Φεράρι, όχι Φίατ.
6. Η “δεσμευμένη” φοιτήτρια
Εδώ παίζουμε στα σοβαρά. Είναι δεσμευμένη μπορεί και παντρεμένη (και όταν λέω δεσμευμένη δεν εννοώ 3 μήνες… εννοώ 4 χρόνια), αλλά εσύ δεν (ισως) δεν το ξέρεις από την αρχή.
Το μαθαίνεις αφού τελεστεί το έγκλημα. Και επειδή είσαι και τίμιο παιδί, σε πιάνουν και τύψεις. ”Ωχ που πάω να μπω ανάμεσα σε ζευγάρι” κλπ κλπ. Σου πουλάει τρελό έρωτα γιατί είναι σκασμένη από την πολύχρονη σχέση. Και επειδή είναι σε πτυχίο φεύγα, σκέφτεται αν είναι ανύπαντρη, και για ρύζια, κουφέτα κλπ και έχει τρομοκρατηθεί λίγο. Και εκεί που έχεις καψουρευτεί και συ και λες “εγώ θα κάνω αυτό που λέει η καρδούλα μου… και απ’ ό, τι φαίνεται θα τον χωρίσει”… τσουυυυυυυπ μένεις πάλι παρέα με τους τοίχους, γιατί της κυρίας της πέρασε το άγχος και θα γυρίσει στη σιγουριά. Και μετά σου στέλνει και sms του στυλ “θέλω να είσαι καλά, σε νοιάζομαι, θάμαι πάντα δίπλα σου… λυπάμαι αλλά δεν γινόταν αλλιώς” κλπ κλπ… όξωωω!
7. H “Φίλη” φοιτήτρια
“Σε θέλω (σε βλέπω) για φίλο. Σε θέλω για να ακούς τα ζόρια μου. Σε αγαπάω, σε εκτιμάω, είσαι καλός χρυσός διαμαντένιος πλατινένιος, αλλά σ’ έχω μόνο για να σου λέω τον πόνο μου.
Ξέρω πως είσαι καψούρης μαζί μου και πως σε καταστρέφω μόνο και μόνο που με βλέπεις, αλλά έλα μωρέ θα σου περάσει… και κοντά τα χέρια γιατί είπαμε, παραείσαι καλός για μένα”… δεν σχολιάζω παραπέρα…
8. Η φοιτήτριες του “ΟΧΙ”
Τις πάω αυτές τις φοιτήτριες. Δε θέλουν και σ’ το λένε με τη μία. Δεν τους κάνεις ρε αδερφέ, πώς το λένε… Δεν γουστάρουν. Και ξηγιούνται σπαθί. ”Ξέρεις, ναι αλλά δεν γίνεται τίποτα, μην ελπίζεις τσάμπα”. Να ‘ναι καλά τέτοιες κοπέλες. Ούτε στο περίμενε, ούτε στην εκδίκηση ούτε τίποτα. Στα ίσα. Και άμα σε δουν πως παραζορίζεσαι, κόβουν επαφή για να μην σε καταστρέψουν, γιατί σε βλέπουν πως είσαι εντάξει και δεν γουστάρουν να σου κάνουν κακό.
Τις πάω και τις γουστάρω… μπράβο τους.
9. Η φοιτήτρια “Ναί, αγάπη μου”
Πολύ καλή φοιτήτρια, συνήθως χαμηλοβλεπούσα, με την οποία λες ότι βρήκες τη γυναίκα της ζωής σου, ότι της πείς αυτή σου απαντάει δουλοπρεπώς “Ναι, αγάπη μου”. Πάντα είναι γλυκιά μαζί σου, και εσύ θεωρείς ότι είσαι ο πιο τυχερός άνθρωπος του κόσμου που βρήκες μια γυναίκα με κατανόηση για την δουλειά σου, που δεν σε πρήζει με γκρίνια ή αν τυχόν θες να βγείς με κανέναν φίλο σου, χωρίς αυτήν, ενώ παράλληλα σε κάνει τάρανδο κάθε εργάσιμη, εορτές και αργίες! Όταν ανακαλύψεις το κέρατο, σου λέει “εσύ με έσπρωξες σε αυτό”, “εσύ φταίς”, με παραμελείς, έχεις κάνει το σπίτι ξενοδοχείο μόνο για έναν ύπνο κλπ κλπ κλπ…
Aniwthoi
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου