Ήδη, η ποινική δίωξη του νεοναζισμού, έχει ήδη περιγραφεί από τον πρώην Υπουργό Δικαιοσύνης της τρικομματικής (Ρουπακιώτης), ως προαπαιτούμενο των δανειστών και περίπου ως άμεσο αποτέλεσμα διεθνών πιέσεων. Ένας «αριστερός» Υπουργός που μιλά για τη δύναμη του διεθνούς σιωνισμού είναι «ατράνταχτη απόδειξη» για τους αντισημίτες προπαγανδιστές. Τώρα αν στην πραγματικότητα, το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να υποστηρίξει το άρτιο του «αντιρατσιστικού» σχεδίου Νόμου που είχε ετοιμάσει, είναι λεπτομέρειες. Ευτυχώς δεν έφτασε στο σημείο να πει ότι θα είχε κατατροπώσει τη ΧΑ αν είχε ψηφισθεί το «πόνημα» του.
Κακά τα ψέματα, ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας είναι αντισημιτικό έστω και κεκαλυμμένα. Τον παραδοσιακό, «θρησκευτικού τύπου» αντισημιτισμό, τον διαδέχτηκε ο «πολιτικός αντισημιτισμός», η συμπάθεια προς τους Άραβες (κυρίως τους Παλαιστινίους) για τα δεινά που τους προξενεί το κράτος του Ισραήλ. Πάνω σε αυτή τη βάση αντιπάθειας προς τους Ισραηλίτες, η επαναφορά των ναζιστικών θεωριών βρήκε, υπό τις δεδομένες οικονομικές συνθήκες, πρόσφορο έδαφος στην ελληνική κοινωνία.
Περαιτέρω, όταν μια μερίδα αναγνωστικού κοινού έχει εθιστεί στα «μυστικά πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών», υπάρχει και πλούσιο θεωρητικό υπόβαθρο. Πρόκειται για κείμενα των αρχών του 20ού αιώνα, στα οποία παρουσιάζεται ένα υποτιθέμενο σχέδιο κυριαρχίας του κόσμου από τους Εβραίους (100 και βάλε χρόνια μετά δεν τα έχουν καταφέρει, αλλά αυτό επίσης δεν έχει σημασία). Αποτελεί μέχρι σήμερα ένα από τα πλέον διαδεδομένα κείμενα έκφρασης αντισιωνισμού. Αρκετές ανεξάρτητες έρευνες έχουν επανειλημμένα δείξει ότι τα «πρωτόκολλα» αποτελούν απάτη και σχεδόν καθολικά αναγνωρίζονται ως προϊόν πλαστογραφίας, δημιούργημα μάλλον της Οχράνα (Υπηρεσία για την προστασία της Δημόσιας Ασφαλείας και Τάξης στην τσαρική Ρωσία), που στηρίχτηκε πιθανόν σε παλαιότερα κείμενα.
Άλλο ένα παράδειγμα αποτελούν οι αναφορές στους Ρότσιλντ ,Ρόθτσιλντι ή Ρότσαϊλντ, ακόμη και από αρχηγό κοινοβουλευτικού κόμματος. Αυτοί υποτίθεται ότι έχουν εισχωρήσει παντού και ελέγχουν την Ελλάδα από αιώνες. Είναι κοινό μυστικό ότι ελέγχουν την Τράπεζα της Ελλάδος, αλλά και την Εθνική Τράπεζα, (μόνο την Τράπεζα Κρήτης δεν ήλεγχαν και θυμάστε τα αποτελέσματα) στις οποίες κατέχουν συντριπτικά ποσοστά και κινούν όλα τα νήματα από το παρασκήνιο. Για το προσκήνιο έχουν τους πολιτικούς, όλων των τάσεων και αποχρώσεων.
Με όλα αυτά θέλουμε να πούμε, ότι με τόση προβολή όλων αυτών των θεωριών συνωμοσίας, (ιδιαιτέρως αγαπητών στο διαδίκτυο) δεν πρέπει να μας ξενίζουν τα ποσοστά της Χρυσής Αυγής, ακόμη και μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, ούτε να τα αναγάγουμε όλα στην κρίση. Αναγκαία προϋπόθεση η ανέχεια και η ανασφάλεια, αλλά όχι από μόνη της ικανή συνθήκη για τη δημιουργία του νεοναζιστικού μορφώματος.
Υπήρχε και υπάρχει «ιδεολογική», «θεωρητική» βάση για τη στήριξη της Χρυσής Αυγής. Αν σε αυτά προστεθούν προσωπικές ή ψυχολογικές ιδιαιτερότητες (αισθήματα κατωτερότητας, η ασφάλεια ότι ανήκει κανείς σε μια ομάδα) αλλά και η αποθέωση της σωματικής και λεκτικής βίας που επίσης είναι (ήταν;) πολύ του «συρμού», είναι απορίας άξιον πως η ΧΑ δεν πήρε παραπάνω ποσοστά.
Δυστυχώς για όλους τους αντισημίτες προπαγανδιστές, ο Πρωθυπουργός κατά την επίσκεψη του στο μνημείο του Ολοκαυτώματος δεν έβαλε την «κιπά» (το χαρακτηριστικό εβραϊκό σκουφάκι) και έτσι τους στέρησε ένα «ακλόνητο τεκμήριο». Θα προσέθεταν τη φωτογραφία του στο άλμπουμ “κιπατζήδες πολιτικοί”, όργανα του διεθνούς σιωνισμού, σκοταδισμού και οπορτουνισμού, μαζί με τον Μπλερ, τον Πούτιν, τον Ομπάμα, τον Σόιμπλε, τον Μπερλουσκόνι.
Αλλά έστω κι έτσι, έχει απαθανατιστεί ο Δένδιας με κιπά, κι έτσι είναι ευνόητη η συσχέτιση με τις συλλήψεις των μελών της ΧΑ.
Παρεμπιπτόντως, ο «σωτήρας» Πούτιν είναι και αυτός όργανο του διεθνούς σιωνισμού; Ο Δένδιας δεν ήταν μασόνος; Πως και γιατί άλλαξε; Κι ο Δαλάι Λάμα με κιπά;
Ατελείωτη η συζήτηση και τα ερωτήματα, όρεξη να έχουμε να λέμε (χαμηλοφώνως γιατί μας παρακολουθούν) αλλά είναι πάντα χρήσιμο και ευεργετικό να φταίει πάντα κάποιος άλλος: οι «προδότες» ελληνόφωνοι πολιτικοί, ο διεθνής σιωνισμός, η πεθερά που δεν έδωσε μεγάλη προίκα στην κόρη, το «σύστημα» που μας καταδιώκει και δεν αναγνωρίζει την αξία μας, τα media που μας παρέσυραν τα χρόνια πριν την κρίση σε ένα αχαλίνωτο καταναλωτικό τρόπο ζωής, ο γείτονας που κάνει δυο δουλειές και άρα μας κλέβει τη μία, αλλά προς Θεού ποτέ εμείς οι ίδιοι…
Γ.Π. Οικονόμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου