“Τζαμί στην Αθήνα θέλει η Τουρκία για να ξαναλειτουργήσει η Χάλκη…”
διεκδικούν οι Χαλίφηδες της Τουρκίας με τα φαντασιακά Στρατηγικά Βάθη, που δεν είναι παρά πραγματικά Διπλωματικά Ναυάγια…
Με όρους ανατολίτικου Παζαριού όμως, Ποτέ μη σώσει και ξαναλειτουργήσει!
Επιτέλους ας αποκτήσει το Πατριαρχείο ρεαλιστική πολιτική…
Ας ξεφύγει από τον επικίνδυνο ρομαντισμό του παρελθόντος, το οποίο το έχει οδηγήσει στην απαξίωση και τελικά στην εξάρτηση από το Τουρκικό Καθεστώς.
Δεν φυλάει τίποτα το Πατριαρχείο στην Πόλη, παρά μόνο φαντάσματα… και ενισχύει την Τουρκική οικονομία από όλους αυτούς τους “ξέγνοιαστους” Ελλαδίτες τουρίστες. Γιατί για πολλούς γνώστες δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του “τουρίστα” που περνά μια εβδομάδα στην Πόλη με αυτόν που περνά μια νύχτα στα καζίνο των Κατεχόμενων. Γιατί στην πράξη και οι δύο κατηγορίες ενισχύουν την Τουρκική οικονομία και τίποτε παραπάνω… Όλα τ΄ αλλα είναι για ρομαντικούς Δονκιχώτες. Καμία διαφορά μεταξύ του τζογαδόρου στα Κατεχόμενα και της κυρά Κατίνας που πάει εκδρομή με πούλμαν στην Πόλη… Απολύτως!
Στην πράξη και οι δυο δίνουν τα Ευρωπούλια τους για να μπορεί ο Σουλτάνος Ερντογάν να κομπάζει για το Τουρκικό θαύμα της ανάπτυξης και του Τουρισμού. Ίσα ίσα που ο τζογαδόρος δεν μπερδεύει το στόχο του ταξιδιού του με την Ιστορία… Αντιθέτως η κυρία που πάει στην Πόλη γυρνά βουρκωμένη, κλαμένη και απογοητευμένη, με το ηθικό της χειρότερο από ότι πριν.
Και τι θα κάνουμε;
Η λύση πλέον έγκειται στη Διεθνοποίηση της κατάστασης με συνεχή ανάδειξη και καταγγελία των χρόνιων διωγμών του Τουρκικού Κράτους εναντίον των Χριστιανών που ζούσαν στις τέως Οθωμανικές κατακτήσεις.
Αυτό σε πρώτη φάση απαιτεί την:
1. Άμεση αυτοεξορία του Πατριάρχη και του Πατριαρχείου εκτός Τουρκίας με πρώτη επιλογή το Άγιον Όρος, του οποίου εξάλλου τελεί Πνευματικός Ηγέτης
2. Κήρυξη ανεξαρτήτου κράτους με την επωνυμία “Φανάριον, Αγία Ορθόδοξη Πατριαρχική Έδρα“, με νόμιμη έδρα το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης και ως ακριβή επικράτεια του την περιοχή αυτή. Προσωρινή βάση λόγω αυτοεξορίας του Πατριαρχείου θα ορίζεται το Άγιον Όρος.
3. Ίδρυση Πρεσβειών του Κράτους “Φανάριον, Αγία Ορθόδοξη Πατριαρχική Έδρα” σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες και έδρες διεθνών οργανισμών.
Αυτή θα ήταν μια ουσιαστική αλλαγή στρατηγικής στο χρόνιο ζήτημα του Πατριαρχείου και της κοροϊδίας των Τούρκων. Έτσι φέρνεις το παιχνίδι στο γήπεδο του αντιπάλου. Έτσι του δημιουργείς πρόβλημα. Εξωστρέφεια με απόκτηση πρωτοβουλίας κινήσεων είναι η λύση των θεμάτων μας και όχι να ακολουθούνται συνεχώς τα σχέδια του εχθρού.
Το ντόμινο που θα ακολουθούσε μιας κήρυξης ανεξαρτησίας δύσκολα θα μπορούσε να γίνει πλήρως προβλεπτό. Σίγουρα ωστόσο το “παίγνιο” που θα δημιουργούταν θα έβαζε νέες διαστάσεις με κανόνες δικούς μας, που θα έπιαναν τους αντιπάλους μας τουλάχιστον αδιάβαστους.
Αναφέρω μερικές:
α) Θα αναγνωριζόταν το Πατριαρχικό Κράτος αμέσως από την Ρωσία και τους δορυφόρους της;
β) Και οι ΗΠΑ, θα άφηναν τη Ρωσία ως μοναδικό προνομιακό εταίρο της “Αγίας Ορθόδοξης Πατριαρχικής Έδρας”;
γ) Το Βατικανό; Θα βρισκόταν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αν αρνιόταν την αναγνώριση του ανεξάρτητου “Φαναρίου”
δ) Κι αν το Βατικανό το αναγνώριζε τι θα έκαναν γύρω στις 20 χώρες τις λατινικής Αμερικής που δεν έχουν απολύτως καμιά εμπορική σχέση με την Τουρκία;
ε) Το Ιράν, η Ινδία και η Κίνα τι στάση θα κρατούσαν;
στ) τέλος ο περίφημος ΟΗΕ με τις επιτροπές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ΣΙΑ ΟΕ; Αναγνωρίζει ήδη ότι καταπατούνται τα δικαιώματα του Πατριαρχείου, αλλά άραγε δεν θα αναγνώριζε το Κράτος του;
Είναι κρίμα να έχεις «τόξα στη φαρέτρα σου» και να μη τα χρησιμοποιείς. Ο Πατριάρχης έχει δυνάμεις εκ της θέσεως του και της Ιστορίας που σήμερα ούτε που τις φαντάζεται. Είναι ο Πνευματικός Ηγέτης εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Κανείς δεν του απαγορεύει να γίνει και Πολιτικός Ηγέτης μιας υπερεθνικής Κρατικής Αρχής.
Και ας μην ξεχνούμε: Όποιος δεν ελίσσεται, τελικά δεν εξελίσσεται.
Tonia G.
διεκδικούν οι Χαλίφηδες της Τουρκίας με τα φαντασιακά Στρατηγικά Βάθη, που δεν είναι παρά πραγματικά Διπλωματικά Ναυάγια…
Με όρους ανατολίτικου Παζαριού όμως, Ποτέ μη σώσει και ξαναλειτουργήσει!
Επιτέλους ας αποκτήσει το Πατριαρχείο ρεαλιστική πολιτική…
Ας ξεφύγει από τον επικίνδυνο ρομαντισμό του παρελθόντος, το οποίο το έχει οδηγήσει στην απαξίωση και τελικά στην εξάρτηση από το Τουρκικό Καθεστώς.
Δεν φυλάει τίποτα το Πατριαρχείο στην Πόλη, παρά μόνο φαντάσματα… και ενισχύει την Τουρκική οικονομία από όλους αυτούς τους “ξέγνοιαστους” Ελλαδίτες τουρίστες. Γιατί για πολλούς γνώστες δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ του “τουρίστα” που περνά μια εβδομάδα στην Πόλη με αυτόν που περνά μια νύχτα στα καζίνο των Κατεχόμενων. Γιατί στην πράξη και οι δύο κατηγορίες ενισχύουν την Τουρκική οικονομία και τίποτε παραπάνω… Όλα τ΄ αλλα είναι για ρομαντικούς Δονκιχώτες. Καμία διαφορά μεταξύ του τζογαδόρου στα Κατεχόμενα και της κυρά Κατίνας που πάει εκδρομή με πούλμαν στην Πόλη… Απολύτως!
Στην πράξη και οι δυο δίνουν τα Ευρωπούλια τους για να μπορεί ο Σουλτάνος Ερντογάν να κομπάζει για το Τουρκικό θαύμα της ανάπτυξης και του Τουρισμού. Ίσα ίσα που ο τζογαδόρος δεν μπερδεύει το στόχο του ταξιδιού του με την Ιστορία… Αντιθέτως η κυρία που πάει στην Πόλη γυρνά βουρκωμένη, κλαμένη και απογοητευμένη, με το ηθικό της χειρότερο από ότι πριν.
Και τι θα κάνουμε;
Η λύση πλέον έγκειται στη Διεθνοποίηση της κατάστασης με συνεχή ανάδειξη και καταγγελία των χρόνιων διωγμών του Τουρκικού Κράτους εναντίον των Χριστιανών που ζούσαν στις τέως Οθωμανικές κατακτήσεις.
Αυτό σε πρώτη φάση απαιτεί την:
1. Άμεση αυτοεξορία του Πατριάρχη και του Πατριαρχείου εκτός Τουρκίας με πρώτη επιλογή το Άγιον Όρος, του οποίου εξάλλου τελεί Πνευματικός Ηγέτης
2. Κήρυξη ανεξαρτήτου κράτους με την επωνυμία “Φανάριον, Αγία Ορθόδοξη Πατριαρχική Έδρα“, με νόμιμη έδρα το Φανάρι της Κωνσταντινούπολης και ως ακριβή επικράτεια του την περιοχή αυτή. Προσωρινή βάση λόγω αυτοεξορίας του Πατριαρχείου θα ορίζεται το Άγιον Όρος.
3. Ίδρυση Πρεσβειών του Κράτους “Φανάριον, Αγία Ορθόδοξη Πατριαρχική Έδρα” σε όλες τις μεγάλες πρωτεύουσες και έδρες διεθνών οργανισμών.
Αυτή θα ήταν μια ουσιαστική αλλαγή στρατηγικής στο χρόνιο ζήτημα του Πατριαρχείου και της κοροϊδίας των Τούρκων. Έτσι φέρνεις το παιχνίδι στο γήπεδο του αντιπάλου. Έτσι του δημιουργείς πρόβλημα. Εξωστρέφεια με απόκτηση πρωτοβουλίας κινήσεων είναι η λύση των θεμάτων μας και όχι να ακολουθούνται συνεχώς τα σχέδια του εχθρού.
Το ντόμινο που θα ακολουθούσε μιας κήρυξης ανεξαρτησίας δύσκολα θα μπορούσε να γίνει πλήρως προβλεπτό. Σίγουρα ωστόσο το “παίγνιο” που θα δημιουργούταν θα έβαζε νέες διαστάσεις με κανόνες δικούς μας, που θα έπιαναν τους αντιπάλους μας τουλάχιστον αδιάβαστους.
Αναφέρω μερικές:
α) Θα αναγνωριζόταν το Πατριαρχικό Κράτος αμέσως από την Ρωσία και τους δορυφόρους της;
β) Και οι ΗΠΑ, θα άφηναν τη Ρωσία ως μοναδικό προνομιακό εταίρο της “Αγίας Ορθόδοξης Πατριαρχικής Έδρας”;
γ) Το Βατικανό; Θα βρισκόταν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση αν αρνιόταν την αναγνώριση του ανεξάρτητου “Φαναρίου”
δ) Κι αν το Βατικανό το αναγνώριζε τι θα έκαναν γύρω στις 20 χώρες τις λατινικής Αμερικής που δεν έχουν απολύτως καμιά εμπορική σχέση με την Τουρκία;
ε) Το Ιράν, η Ινδία και η Κίνα τι στάση θα κρατούσαν;
στ) τέλος ο περίφημος ΟΗΕ με τις επιτροπές ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ΣΙΑ ΟΕ; Αναγνωρίζει ήδη ότι καταπατούνται τα δικαιώματα του Πατριαρχείου, αλλά άραγε δεν θα αναγνώριζε το Κράτος του;
Είναι κρίμα να έχεις «τόξα στη φαρέτρα σου» και να μη τα χρησιμοποιείς. Ο Πατριάρχης έχει δυνάμεις εκ της θέσεως του και της Ιστορίας που σήμερα ούτε που τις φαντάζεται. Είναι ο Πνευματικός Ηγέτης εκατοντάδων εκατομμυρίων ανθρώπων. Κανείς δεν του απαγορεύει να γίνει και Πολιτικός Ηγέτης μιας υπερεθνικής Κρατικής Αρχής.
Και ας μην ξεχνούμε: Όποιος δεν ελίσσεται, τελικά δεν εξελίσσεται.
Tonia G.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου