δυνάμωσαν τη Χρυσή Αυγή και τελικά έφεραν μια συγκυβέρνηση που πρώτα διαλύθηκε από τη ΔΗΜΑΡ και σήμερα κρατιέται χάρη στις τολμηρές αποφάσεις που έχει πάρει ο κ. Σαμαράς.
Κι όμως, 15 μήνες μετά έχει μείνει στην ουσία ένα κόμμα το οποίο ζητά απεγνωσμένα εκλογές, αν και γνωρίζει ότι θα τις χάσει. Είναι πολιτική ανοησία; Είναι υψηλό ρίσκο; Είναι η βλακεία που φαντάζει αήττητη;.
Ότι κι αν είναι το μόνο κόμμα που ουσιαστικά ζητά εκλογές είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
«Να αποφασίσει ο λαός», λέει ο κ. Τσίπρας με ύφος 10 καρδιναλίων. Μα τι να αποφασίσει κύριε; Δεν αποφάσισε πριν 15 μήνες, τι περισσότερο θα αποφασίσει τώρα; Εκτός κι αν το Σύνταγμα και το δικαίωμα μιας κυβέρνησης να εξαντλεί τετραετία ή τουλάχιστον όσο περισσότερο χρόνο μπορεί, το έχετε για κουρελόχαρτο. Το μοναχικό παιχνίδι που παίζει η Κουμουνδούρου είναι επικίνδυνο. Διότι υποστηρίζει πως η κυβέρνηση τρομάζει τον κόσμο λέγοντας ότι οι κάλπες είναι αποσταθεροποίηση.
Μα αυτό ακριβώς είναι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ, όταν οι εκλογές γίνονται 15 μήνες μετά από τις διπλές κάλπες. Πόσο θέλει για να το καταλάβετε;
Το πρόβλημα του κ. Τσίπρα και των αριστερών της πενταροδεκάρας είναι ότι έχασαν την πρωτοβουλία των κινήσεων σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Τους πήρε τη μπουκιά που ταΐζονταν τόσα χρόνια, από το στόμα ο Σαμαράς. Και η μπουκιά είναι το… αναφαίρετο δικαίωμα της Αριστεράς να είναι αυτή μόνο απηνής διώκτης του φασισμού. Έχει το copyright στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες και με το που βλέπει κάποιον να παίρνει τις πρωτοβουλίες και να μπαίνει μπροστά στον αγώνα για τη Δημοκρατία, παθαίνει ταραχή. Αυτό ακριβώς έπαθε και με τη Χρυσή Αυγή και δεν μπορεί να συνέλθει. Κι ούτε θα συνέλθει απ’ ότι αντιλαμβανόμαστε από τα λεγόμενα των στελεχών τους.
Όμως, έχει μια χρυσή ευκαιρία να μην ξεφτιλιστεί εντελώς. Όταν η κυβέρνηση θα φέρει νομοθετική ρύθμιση η οποία θα απαγορεύει τις εκλογές σε περίπτωση που υπάρξει μαζική παραίτηση βουλευτών και επιλαχόντων της Χρυσής Αυγής, ο ΣΥΡΙΖΑ να την ψηφίσει. Να μπει κι αυτός μπροστά και να πει ότι όλα τα κόμματα θα πρέπει να πάνε κόντρα σε κάθε πολιτικό εκβιασμό, απ’ όπου κι αν προέρχεται. Άλλωστε ούτε ο κόσμος θέλει εκλογές, οπότε γιατί να γίνουν; Για το καπρίτσιο του Μιχαλολιάκου και της Ζαρούλια;
Είτε όμως παραιτηθούν είτε όχι, η ρύθμιση θα έρθει στη Βουλή και ο ΣΥΡΙΖΑ θα κληθεί να ψηφίσει ή όχι. Να δώσει ισχυρότερη δύναμη στη φωνή της Δημοκρατίας απέναντι στο λαϊκισμό και τα εκβιαστικά διλήμματα; Θα τολμήσει ο κ. Τσίπρας να επανέλθει στην ομαλότητα ή θα επιλέξει το δρόμο της σύγκρουσης;
Ιδού η Ρόδος ιδού και το πήδημα σύντροφε Αλέξη.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου