Η οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 από τις Ηνωμένες Πολιτείες οδήγησε σε μια παρατεταμένη παγκόσμια οικονομική κρίση, την οποία..
η χώρας μας βίωσε ίσως πιο σκληρά από κάθε άλλη ανεπτυγμένη χώρα του πλανήτη.
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα βρίσκεται σε κομβικό σημείο όσο αφορά την έξοδο από την κρίση που βιώνει τα τελευταία χρόνια. Είμαστε στο σταυροδρόμι το οποίο είτε θα οδηγήσει σε έξοδο και ανάκαμψη είτε σε πλήρη οικονομική διάλυση με απρόβλεπτες συνέπειες.
Η παγκόσμια οικονομία έχει αρχίσει να δείχνει σημεία, έστω και ανεμικής, ανάκαμψης, η οποία όμως απειλείται από τα ανησυχητικά σημάδια των χωρών που χαρακτηρίζονται αναδυόμενες αγορές και αποτελούν κρίσιμο παράγοντα για τα διεθνή οικονομικά δρώμενα.
Σε αυτό το σοβαρό θέμα πάρα πολύ σημαντικό ρόλο παίζει η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των Ηνωμένων Πολιτειών (FED) και η πολιτική νομισματικής επέκτασης που ακολουθεί εδώ και αρκετό καιρό με στόχο την τόνωση των αγορών τόσο εσωτερικά στις ΗΠΑ, όσο και διεθνώς.
Χθες στα πλαίσια αυτής της πολιτικής η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ πήρε μια σημαντική απόφαση να ενισχύσει αυτή την πολιτική με ακόμη 10 δις δολάρια. Πρόκειται για μια απόφαση με σημαντικές επιπτώσεις για τις παγκόσμιες αγορές.
Τα 10 δις δολάρια σε αγορές χρέους, είναι περισσότερα από το μέσο όρο των μηνιαίων επενδύσεων στην Τουρκία, την Ινδία, τη Βραζιλία, την Ινδονησία, την Ταϋλάνδη, την Χιλή και την Ουκρανία μαζί.
Η απόφαση του FED ανεβάζει το μέγεθος της πολιτικής νομισματικής επέκτασης στα 65 δις δολάρια μέχρι την επόμενη απόφαση για μείωση των αγορών ομολόγων μακράς διαρκείας και ενυπόθηκων τίτλων. Από την αρχή της οικονομικής κρίσης το 2008 το κόστος εφαρμογής της πολιτικής αυτή ανεβαίνει στα 3 τρις δολάρια και η συμβολή της στην ενίσχυση των παγκοσμίων αγορών κεφαλαίου είναι παραπάνω από καθοριστική, με το να στέλνει επενδυτές, που σε άλλη περίπτωση θα επένδυαν στις ΗΠΑ, να αναζητήσουν αλλού επενδύσεις.
Οι χώρες που είναι σε καλύτερη θέση να εκμεταλλευτούν αυτή την ευκαιρία είναι οι αποκαλούμενες αναδυόμενες αγορές . Τα προφίλ αυτών των χωρών είναι πολύ διαφορετικά μεταξύ τους, από παραγωγούς βασικών προϊόντων, όπως η Κολομβία, η Χιλή και το Περού, μέχρι πολύ πιο πολύπλοκες βιομηχανοποιημένες αγορές, όπως το Μεξικό, η Κίνα και η Πολωνία. Αυτό που τις ενώνει η σύνδεσή τους με τις παγκόσμιες αγορές κεφαλαίου, σε συνδυασμό με ένα ευνοϊκό πολιτικό περιβάλλον στα μάτια των διεθνών επενδυτών. Στη διάρκεια της δεινής παγκόσμιας οικονομικής κρίσης αυτές οι αγορές απέκτησαν μεγαλύτερη σημασία διότι ήταν σε θέση να δώσουν κέρδη, που οι ανεπτυγμένες αγορές δεν ήταν σε θέση να δώσουν.
Σε πολλές βέβαια χώρες με ασθενή εξαγωγική βιομηχανία, Βραζιλία και Κολομβία, η είσοδος αυτών των κεφαλαίων δεν ήταν απαραίτητα καλά νέα διότι η εξωτερική ζήτηση αύξησε την αξία του νομίσματος και έκανε λιγότερο ανταγωνιστικές τις εξαγωγές τους.
Κάποιες άλλες χώρες που είδαν μεγάλη εισροή κεφαλαίων, τα μετέτρεψαν σε κατανάλωση και αύξηση των επενδύσεων που ενίσχυσαν των εσωτερική ανάπτυξη αλλά πυροδότησαν μεγάλο μέγεθος εισαγωγών. Τέτοια παραδείγματα αποτελούν η Τουρκία, η Ινδία, και η Ινδονησία.
Όλες αυτές οι παράμετροι είναι διαχειρήσιμες από κυβερνητικής πλευράς, με δεδομένο ότι δεν θα υπάρξει πολιτική κρίση. Παρόλα αυτά αρχίζει να παρατηρείται μια αλλαγή. Οι ΗΠΑ ανακάμπτει από την οικονομική κρίση με ένα ρυθμό που ικανοποιεί τη FED. Την ίδια στιγμή μειώνει το εμπορικό της έλλειμμα το οποίο έχει μειωθεί κατά 38% από το 2007, με αποτέλεσμα η ανάκαμψη των ΗΠΑ νε μην είναι η πανάκια που ήταν κάποτε για τους εξαγωγείς. Την ίδια στιγμή η Ευρώπη εξακολουθεί να λιμνάζει, ενώ η Γερμανία αναδύεται στον πιο ανταγωνιστικό εξαγωγέα στον κόσμο. Οι ευκαιρίες για ανάπτυξη με βάση της εξαγωγές είναι μηδαμινές ακόμη και για την Κίνα.
Στο τέλος, οι νομισματικές αποφάσεις των ΗΠΑ λαμβάνονται με βάση τις εγχώριες οικονομικές συνθήκες. Η επίπτωση στις ξένες χώρες συνήθως είναι η ενίσχυση των ντόπιων αγορών, αλλά η πρόσφατη ανάπτυξη δεν βασίστηκε σε βελτιώσεις σε βασικές οικονομικές λειτουργίες και πολλές αδυναμίες μπορεί να έρθουν στην επιφάνεια καθώς η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, θα συνεχίσει να μειώνει τα κεφάλαια που διαθέτει στην πολιτική νομισματικής επέκτασης για ενίσχυση των αγορών.
Αυτό είναι πολύ πιθανό να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στην παγκόσμια οικονομία και χώρες που βρίσκονται σε οριακό σημείο μεταξύ ανάκαμψης και ύφεσης με δραματικές επιπτώσεις, όπως η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, βρίσκονται στην κορυφή της λίστας των χωρών που πρέπει να ανησυχούν και να μην πειραματίζονται με σενάρια πολιτικά και οικονομικά τα οποία κινούνται στη σφαίρα της εικονικής πραγματικότητας.
Τόμας Τζέφερσον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου