Βάσια Τζοτζοπούλου, η Γρεβενιώτισσα σχεδιάστρια που σαγήνεψε με τις τουαλέτες της στο Βατικανό

Η Βάσια Τζοτζοπούλου είναι η Γρεβενιώτισσα σχεδιάστρια που δημιούργησε θαυμάσια, εντυπωσιακά, ευφάνταστα και θηλυκά ρούχα για τα μέλη της Ελληνικής αποστολής της 12^ης Τελετής των Διεθνών Βραβείων Giuseppe Sciacca στο κρατίδιο του Βατικανό.
Η Ελληνίδα σχεδιάστρια με γνώμονα τη γνώση, την ισορροπία και την εφευρετικότητά της, πετυχαίνει μέσα από τα ενδύματα και τα αξεσουάρ της να μας ταξιδέψει στους δρόμους της ομορφιάς, της καλαισθησίας και του πάθους. Αναζητά το καινούριο, το ανατρεπτικό κι ό,τι αποπνέει την ελευθερία, μετατρέποντας τη βιτρίνα του Passion Alley, του επαγγελματικού της χώρου, σε σκηνικό, με πρωταγωνιστές όσους φορούν τα ρούχα της!
H Βάσια Τζοτζοπούλου μας αυτοσυστήνεται και μας ταξιδεύει στην πορεία της…
«Μεγάλωσα στα Γρεβενά, μέσα στα υφάσματα και τα ρούχα. Είμαι απόφοιτος της Δραματικής Σχολής «Βεάκη». Από φοιτήτρια άρχισα να πειραματίζομαι κάνοντας τα κοστούμια για τους δικούς μου ρόλους και των συμφοιτητών μου. Δούλεψα για οχτώ πολύ δημιουργικά και γεμάτα συγκινήσεις χρόνια, ως επαγγελματίας ηθοποιός. Ποτέ όμως δεν παράτησα την άλλη μου αγάπη…, τα υφάσματα. Το 2002 άνοιξα το Passion Alley στο Κολωνάκι… το βασίλειό μου… Σε αυτά τα χρόνια που ακολουθούν, δημιουργώ t-shirts, φορέματα, καφτάνια, νυφικά, καθώς και κοστούμια για θεατρικές παραστάσεις».
Ζωντανές αναμνήσεις από την πατρώα γη των Γρεβενών απεικονίζει η Βάσια Τζοτζοπούλου…

«Τα Γρεβενά δεν είναι απλά αναμνήσεις… Είναι μέσα μου, είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του εαυτού μου. Εκεί μεγάλωσα, εκεί πήγα σχολείο, εκεί ερωτεύτηκα, εκεί έκανα φίλους, εκεί αγάπησα το θέατρο. Έχω ζήσει πολύ όμορφα χρόνια εκεί. Θυμάμαι το πρωί που πηγαίναμε σχολείο με μείον 15 βαθμούς Κελσίου, τις εκδρομές μας στα βουνά, στα ποτάμια, την ερημιά στους δρόμους, τα χειμωνιάτικα βράδια… Στα Γρεβενά, αν και είναι μια μικρή πόλη και γεωγραφικά, όταν ήμουν εγώ εκεί, ήταν πιο αποκομμένη. Μπορούσες να βρεις αρκετούς ανθρώπους με ανησυχίες, ενδιαφέροντα, με όραμα… Φαντάζομαι αυτό ότι ισχύει και σήμερα! Τα Γρεβενά είναι οι ρίζες μου, είναι η πατρίδα μου, είναι η οικογένειά μου. Έχω πολλούς λόγους να νιώθω ευγνώμων σ’ αυτήν την πόλη!»

Αυτό που αγαπάει η σχεδιάστρια από τα Γρεβενά είναι…

«Τα Γρεβενά. Τον τόπο, τους ανθρώπους, τα πάντα! Έχω πάρει πολύ αγάπη από αυτήν την πόλη. Μπορεί ν’ ακούγομαι ρομαντική. Δεν λέω ότι όλα ήταν πάντα τέλεια και εύκολα. Αντιθέτως, θυμάμαι και δυσκολίες και απογοητεύσεις, αλλά, στον απολογισμό, σύμφωνα με τις δικές μου προτεραιότητες, τα καλά είναι ουσιαστικότερα. Όποτε πάω στα Γρεβενά, όταν φτάνω στη γέφυρα του Βενέτικου και ανηφορίζω, νιώθω πάντα το ίδιο σκίρτημα της προσμονής. Πάντα επέστρεφα εκεί για ν’ ανασυγκροτηθώ, να πάρω αποφάσεις και να συνεχίσω. Ήταν το λιμάνι μου και το ορμητήριό μου.» Ο πατέρας της Βάσιας Τζοτζοπούλου ήταν… ιδιαίτερα αγαπητός στα Γρεβενά, γεγονός που την επηρέασε, κι η ίδια δηλώνει πως…
«Ο πατέρας μου, ο μπαμπάς μου, ο μέντοράς μου… Τι να πω εγώ; Χαίρομαι που οι συμπατριώτες μου τιμούν έτσι, τον πατέρα μου. Ας μιλήσουν λοιπόν αυτοί για τον Δημήτρη Τζοτζόπουλο, ως δημόσιο πρόσωπο. Εγώ έχω να πω ότι θα μάθω στον γιο μου να αγαπάει τα Γρεβενά, όπως το έμαθαν σ’ εμένα οι γονείς μου κι ας μεγαλώνει μακριά.  Επίσης, νιώθω το «βάρος», που μου έχει αφήσει ο πατέρας μου και έχω ευθύνη γι’ αυτό. Είμαι ευγνώμων στη ζωή που μου έδωσε αυτόν τον άνθρωπο για πατέρα. Είμαι πολύ περήφανη κόρη.» Η σχεδιάστρια δημιουργεί ρούχα εξαιρετικά, μοναδικά, αυθεντικά, που έχουν προσωπικότητα και στυλ, κι η ίδια αναφέρει ότι…
«Προσεγγίζω τα ρούχα ως ηθοποιός. Κάθε γυναίκα για μένα είναι η ηρωίδα ενός έργου. Ανάλογα με το έργο που πρωταγωνιστεί, δημιουργώ το φόρεμα ή το νυφικό της…»
Η Βάσια Τζοτζοπούλου αφηγείται το συνδυασμό της υποκριτικής με την ενδυματολογία και τη σκηνογραφία…
Η συνέχεια ΕΔΩ