Έπειτα από τη χθεσινή φιέστα για την παρουσίαση των υποψηφίων του
ΣΥΡΙΖΑ ένα μπορούμε να πούμε. Αφήστε τον Σακελλαρίδη και τη Δούρου να
μιλάνε..
Αφήστε τους να βγάζουν λόγους και αυτοί να μεταδίδονται απευθείας για να ξέρει ο κόσμος με ποιους έχει να κάνει.
Όποιος διάβασε τις ομιλίες των δύο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν να γίνει οι νέοι ηγέτες της Αττικής και της Αθήνας, πραγματικά έβγαλε τα συμπεράσματά του κι έβαλε τα γέλια.
Ειδικά ο ακτιβιστής Γαβριήλ είναι όλα τα λεφτά. Παρουσίασε το όραμά του για την Αθήνα που πνίγεται στους μετανάστες και το φόβο και τι είπε; Ότι η δική του πρόταση κινείται σε τέσσερις άξονες:
1. Δημοτική κοινωνική πολιτική για να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση με αλληλεγγύη, με άμεση ενίσχυση των κοινωνικών δομών του Δήμου, έτσι ώστε κανείς συμπολίτης μας να μην νιώσει μόνος του στην κρίση.
2. Ποιότητα ζωής παντού στις γειτονιές και όχι έργα βιτρίνας.
3. Μια δημοτική αρχή που θα στηρίζει και θα ενισχύει τις δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, την παραγωγική οικονομική δραστηριότητα στην Αθήνα.
4. Μια δημοτική αρχή που θα αναζητά τον έλεγχο και θα οργανώνει τη συμμετοχή, για μια Αθήνα της δημοκρατίας.
Για άλλη μια φορά οι λέξεις ασφάλεια και τάξη απουσιάζουν. Καμιά αναφορά για τις διαδηλώσεις, τη διάλυση της Αθήνας, την εικόνα της που πλήττεται συνεχώς. Ο ακτιβιστής μίλησε μόνο για την Αθήνα της δημοκρατίας, για έργα που αφορούν την ποιότητα ζωής, αλλά χωρίς καμιά αναφορά σ’ αυτά.
Για τον νυν δήμαρχο Γ. Καμίνη, ο κ. Σακελλαρίδης είπε ότι έχει το θράσος να παρουσιάζεται ως ακομμάτιστη και αυτοδιοικητική επιλογή, ενώ είναι αυτός, όπως επισήμανε, ο οποίος όταν κέρδισε τις εκλογές το 2010 πανηγύριζε με τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος δήλωνε ότι η «νίκη Καμίνη αποτελεί την καλύτερη ένδειξη νομιμοποίησης της δικής του πολιτικής». Επίσης, κατηγόρησε τον κ. Καμίνη ότι εφάρμοσε κάθε απόφαση της κυβέρνησης για περιορισμό της χρηματοδότησης στην τοπική αυτοδιοίκηση, για απολύσεις, διαθεσιμότητες και περικοπές, και ότι σήμερα έχει το θράσος να παινεύεται για την οικονομική εξυγίανση που πέτυχε.
Σχολιάζοντας δήλωση του Αρ. Σπηλιωτόπουλου, ότι θέλει «μία Αθήνα αναβαθμισμένης αισθητικής», ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγόρησε ότι «όταν ψήφιζε ως βουλευτής όλες τις μνημονιακές επιταγές, δεν αναρωτήθηκε τι επιπτώσεις θα έχουν οι επιλογές του στην αισθητική της Αθήνας;»
Για τον Ν. Κακλαμάνη τόνισε ότι παρά την απόρριψή του από τους Αθηναίους δημότες το 2010, έρχεται να διεκδικήσει τον δήμο της Αθήνας πιστεύοντας πως είναι ιδιοκτησία του. Υπάρχουν όμως λόγοι, πρόσθεσε, για τους οποίους έχασε ο κ. Κακλαμάνης το 2010, αναφέροντας: Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι επί των ημερών του επιχείρησε να θυσιάσει χώρους πρασίνου για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα; Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι η σπατάλη του δημόσιου χρήματος και η αυθαιρεσία αποτελούσαν το έργο της καθημερινότητάς του;
Για όλους είχε μια… καλή κουβέντα να πει, για το δικό του όραμα δεν είπε ούτε λέξη.
Στο ίδιο μοτίβο και η Ρένα Δούρου η οποία μας είπε ότι οι εκλογές κρίνουν το μέλλον της χώρας και του ΣΥΡΙΖΑ, λες και ταυτίζονται οι δύο αυτές έννοιες. Όπως σημείωσε, ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύεται σε μια πορεία ανατροπής όλων εκείνων των πολιτικών που έχουν αλλοιώσει κάθε εργασιακό δικαίωμα και κάθε δικαίωμα στη ζωή και έχουν οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία «με πρόσχημα την κινητικότητα, στο όνομα της διαθεσιμότητας». Αυτά, όπως είπε, αποτελούν το πρότυπο της κυβέρνησης των κυρίων Σαμαρά και Βενιζέλου, το πρότυπο της επιστροφής στο παρελθόν -στην περίοδο του 19ου αιώνα και της αποικιοκρατίας.
Σχετικά με την κριτική που δέχονται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι «δεν έχουν εμπειρία και γνώση», η κυρία Δούρου σημείωσε πως «ναι, δεν έχουμε εμπειρία στην εξυπηρέτηση εργολαβικών συμφερόντων και στις τεχνικές της μίζας» και τόνισε ότι «εμείς έχουμε ένα διαφορετικό πρότυπο για τη διακυβέρνηση, ένα πρότυπο εξουσίας από τον λαό, με τον λαό, για τον λαό. Ένα πρότυπο με τους πολίτες ενεργούς. Κυρίαρχους στις πόλεις και στη χώρα τους».
Όπως αντιλαμβάνεστε οι άνθρωποι είναι εκτός τόπου και χρόνου. Νομίζουν ότι στήνονται κάλπες για εθνικές εκλογές, εκεί που θα κριθούν τα μνημόνια και οι τρόικες. Όχι για να επιλέξει ο κόσμος τους τοπικούς άρχοντες, να κρίνει τις απόψεις τους για την Αυτοδιοίκηση, να βάλει κάτω τα προγράμματά τους. Για την καθαριότητα, την αισθητική αναβάθμιση, την αύξηση του αισθήματος ασφάλειας, τη μείωση της εγκληματικότητας, το νοικοκύρεμα των οικονομικών.
Για όλα τα άλλα μιλούν οι Συριζαίοι εκτός από την ταμπακιέρα. Διότι εκεί δεν έχουν απολύτως τίποτε να προτάξουν.
Αntinews.gr
Αφήστε τους να βγάζουν λόγους και αυτοί να μεταδίδονται απευθείας για να ξέρει ο κόσμος με ποιους έχει να κάνει.
Όποιος διάβασε τις ομιλίες των δύο στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που θέλουν να γίνει οι νέοι ηγέτες της Αττικής και της Αθήνας, πραγματικά έβγαλε τα συμπεράσματά του κι έβαλε τα γέλια.
Ειδικά ο ακτιβιστής Γαβριήλ είναι όλα τα λεφτά. Παρουσίασε το όραμά του για την Αθήνα που πνίγεται στους μετανάστες και το φόβο και τι είπε; Ότι η δική του πρόταση κινείται σε τέσσερις άξονες:
1. Δημοτική κοινωνική πολιτική για να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση με αλληλεγγύη, με άμεση ενίσχυση των κοινωνικών δομών του Δήμου, έτσι ώστε κανείς συμπολίτης μας να μην νιώσει μόνος του στην κρίση.
2. Ποιότητα ζωής παντού στις γειτονιές και όχι έργα βιτρίνας.
3. Μια δημοτική αρχή που θα στηρίζει και θα ενισχύει τις δημιουργικές δυνάμεις της πόλης, την παραγωγική οικονομική δραστηριότητα στην Αθήνα.
4. Μια δημοτική αρχή που θα αναζητά τον έλεγχο και θα οργανώνει τη συμμετοχή, για μια Αθήνα της δημοκρατίας.
Για άλλη μια φορά οι λέξεις ασφάλεια και τάξη απουσιάζουν. Καμιά αναφορά για τις διαδηλώσεις, τη διάλυση της Αθήνας, την εικόνα της που πλήττεται συνεχώς. Ο ακτιβιστής μίλησε μόνο για την Αθήνα της δημοκρατίας, για έργα που αφορούν την ποιότητα ζωής, αλλά χωρίς καμιά αναφορά σ’ αυτά.
Για τον νυν δήμαρχο Γ. Καμίνη, ο κ. Σακελλαρίδης είπε ότι έχει το θράσος να παρουσιάζεται ως ακομμάτιστη και αυτοδιοικητική επιλογή, ενώ είναι αυτός, όπως επισήμανε, ο οποίος όταν κέρδισε τις εκλογές το 2010 πανηγύριζε με τον Γιώργο Παπανδρέου, ο οποίος δήλωνε ότι η «νίκη Καμίνη αποτελεί την καλύτερη ένδειξη νομιμοποίησης της δικής του πολιτικής». Επίσης, κατηγόρησε τον κ. Καμίνη ότι εφάρμοσε κάθε απόφαση της κυβέρνησης για περιορισμό της χρηματοδότησης στην τοπική αυτοδιοίκηση, για απολύσεις, διαθεσιμότητες και περικοπές, και ότι σήμερα έχει το θράσος να παινεύεται για την οικονομική εξυγίανση που πέτυχε.
Σχολιάζοντας δήλωση του Αρ. Σπηλιωτόπουλου, ότι θέλει «μία Αθήνα αναβαθμισμένης αισθητικής», ο υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ τον κατηγόρησε ότι «όταν ψήφιζε ως βουλευτής όλες τις μνημονιακές επιταγές, δεν αναρωτήθηκε τι επιπτώσεις θα έχουν οι επιλογές του στην αισθητική της Αθήνας;»
Για τον Ν. Κακλαμάνη τόνισε ότι παρά την απόρριψή του από τους Αθηναίους δημότες το 2010, έρχεται να διεκδικήσει τον δήμο της Αθήνας πιστεύοντας πως είναι ιδιοκτησία του. Υπάρχουν όμως λόγοι, πρόσθεσε, για τους οποίους έχασε ο κ. Κακλαμάνης το 2010, αναφέροντας: Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι επί των ημερών του επιχείρησε να θυσιάσει χώρους πρασίνου για να εξυπηρετήσει συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα; Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι η σπατάλη του δημόσιου χρήματος και η αυθαιρεσία αποτελούσαν το έργο της καθημερινότητάς του;
Για όλους είχε μια… καλή κουβέντα να πει, για το δικό του όραμα δεν είπε ούτε λέξη.
Στο ίδιο μοτίβο και η Ρένα Δούρου η οποία μας είπε ότι οι εκλογές κρίνουν το μέλλον της χώρας και του ΣΥΡΙΖΑ, λες και ταυτίζονται οι δύο αυτές έννοιες. Όπως σημείωσε, ο ΣΥΡΙΖΑ πορεύεται σε μια πορεία ανατροπής όλων εκείνων των πολιτικών που έχουν αλλοιώσει κάθε εργασιακό δικαίωμα και κάθε δικαίωμα στη ζωή και έχουν οδηγήσει χιλιάδες ανθρώπους στην ανεργία «με πρόσχημα την κινητικότητα, στο όνομα της διαθεσιμότητας». Αυτά, όπως είπε, αποτελούν το πρότυπο της κυβέρνησης των κυρίων Σαμαρά και Βενιζέλου, το πρότυπο της επιστροφής στο παρελθόν -στην περίοδο του 19ου αιώνα και της αποικιοκρατίας.
Σχετικά με την κριτική που δέχονται τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, ότι «δεν έχουν εμπειρία και γνώση», η κυρία Δούρου σημείωσε πως «ναι, δεν έχουμε εμπειρία στην εξυπηρέτηση εργολαβικών συμφερόντων και στις τεχνικές της μίζας» και τόνισε ότι «εμείς έχουμε ένα διαφορετικό πρότυπο για τη διακυβέρνηση, ένα πρότυπο εξουσίας από τον λαό, με τον λαό, για τον λαό. Ένα πρότυπο με τους πολίτες ενεργούς. Κυρίαρχους στις πόλεις και στη χώρα τους».
Όπως αντιλαμβάνεστε οι άνθρωποι είναι εκτός τόπου και χρόνου. Νομίζουν ότι στήνονται κάλπες για εθνικές εκλογές, εκεί που θα κριθούν τα μνημόνια και οι τρόικες. Όχι για να επιλέξει ο κόσμος τους τοπικούς άρχοντες, να κρίνει τις απόψεις τους για την Αυτοδιοίκηση, να βάλει κάτω τα προγράμματά τους. Για την καθαριότητα, την αισθητική αναβάθμιση, την αύξηση του αισθήματος ασφάλειας, τη μείωση της εγκληματικότητας, το νοικοκύρεμα των οικονομικών.
Για όλα τα άλλα μιλούν οι Συριζαίοι εκτός από την ταμπακιέρα. Διότι εκεί δεν έχουν απολύτως τίποτε να προτάξουν.
Αntinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου