Σε περίπτωση που εμείς οι Έλληνες γνωρίζαμε έστω και τα βασικά στοιχεία της πολιτισμικής κληρονομιάς που νοητά φέρουμε ως ένα βαρύτατο φορτίο στις πλάτες μας, σίγουρα δε θα επιτρέπαμε στους περισσότερους από εκείνους που επί δεκαετίες κράτησαν στα χέρια τους τις τύχες της Πατρίδος να οδηγήσουν ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στην ηθική και πνευματική κατάπτωση των ημερών μας.
Ο φωτοδότης και οικουμενικός πολιτισμός που φέρει την ελληνική σφραγίδα σε βάθος αιώνων, διαφοροποιείται από τους υπολοίπους που ματαίως θα επιχειρούσαν να σταθούν ανταγωνιστικά απέναντί του, για το γεγονός ότι αυταπόδεικτα αποτελεί ένα ζωντανό σώμα με συνέχεια καθώς και ότι όχι μόνο δε αναφερόμαστε στον πολιτισμό μιας συγκεκριμένης περιόδου, αλλά σε μία σύνθεση με ιστορική διαδοχή.
Υπερήφανοι για τις καταβολές μας μπορούμε να αναφερόμαστε στον Κυκλαδικό Πολιτισμό, στο Μινωικό Πολιτισμό, στο Μυκηναϊκό, στον Κλασσικό, στον Ελληνιστικό και στο Βυζαντινό Πολιτισμό της Αυτοκρατορικής Περιόδου, τη στιγμή που κάποιοι δηλητηριάζουν το μυαλό της νεολαίας με πολυπολιτισμικές ανοησίες, κάνοντας λόγο για την ανάγκη γνωριμίας μας με τα τύμπανα της ζούγκλας και τις κελεμπίες υποσαχάριων περιοχών. Τη στιγμή που στα μεγαλύτερα πανεπιστημιακά ιδρύματα όλου του κόσμου υπάρχουν έδρες μελέτης και ανάδειξης του ελληνικού πολιτισμού, όταν όλες οι επιστήμες ομιλούν την ελληνική και όταν οι περισσότεροι από τους λαούς που συγκαταλέγονται σε αυτό που κακώς κάποιοι ονομάζουν "δυτικό πολιτισμένο κόσμο", παραδέχονται τη δική μας ανωτερότητα, τότε κι εμείς δεν έχουμε παρά να φτύσουμε στην κυριολεξία τη χαζομάρα ορισμένων.
Ο δικός μας Εθνικισμός και οι πλήρως δικαιολογημένες Ιδέες μας, μας επιβάλουν από τη μία πλευρά την ορθή μελέτη της ελληνικής ιστορίας, ενώ από την άλλη τη μάχιμη διεκδίκηση όλων εκείνων των στοιχείων που αποτελούν μέρος της κληρονομιάς μας και δε βρίσκονται αυτή τη στιγμή εντός των συνόρων μας. Είναι κοινά παραδεκτό και βάσει κανόνων διεθνούς δικαίου ότι η κατοχή δε συνιστά ιδιοκτησία, αφού αν μία χώρα επιτεθεί σε κάποια άλλη και την καταλάβει, αυτό δε σημαίνει ότι αποκτά και τα δικαιώματα κυριότητος. Δυστυχώς στην Ελλάδα όπου ο ραγιαδισμός και οι τάσεις υποταγής στους "ισχυρούς", συνεχίζουν να βασιλεύουν, οι όποιες αναιμικές αντιδράσεις και περιοριζόμενες σε ψηφίσματα διαμαρτυρίες σχετικά με τον επαναπατρισμό των ελληνικών αρχαιοτήτων που παράνομα και εντελώς ανήθικα συνεχίζουν να βρίσκονται σε ξένα μουσεία, δεν έχουν μέχρι στιγμής φέρει κανένα αποτέλεσμα.
Στα σχολικά εγχειρίδια τα οποία είναι γεμάτα από μαθήματα ισότητας μεταξύ των λαών οι ακριβείς αναφορές είναι ελάχιστες και πάντοτε φυσικά θα συνοδεύονται από τις επιβεβλημένες αναφορές στην πάλαι ποτέ ξανθιά πρωταγωνίστρια και υπουργό του Ανδρέα. Στην Ελλάδα όπου μπορεί να πραγματοποιούνται εκατοντάδες αντιρατσιστικές εκδηλώσεις κάθε χρόνο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της με τη σφραγίδα και την υπογραφή της πολιτείας, πόσες στ' αλήθεια εκδηλώσεις πραγματοποιούνται για την επιστροφή των κλεμμένων μας αρχαιοτήτων;
Αποτέλεσμα όλων των προαναφερθέντων, είναι αφ' ενός μεν σαν λαός να φτάσαμε σε σημείο να μη γνωρίζουμε το που και ποια συγκεκριμένα μνημεία του πολιτισμού βρίσκονται σε ξένα μουσεία, αφ' ετέρου δε να μην μπορούμε να επιβάλουμε τις διεκδικήσεις μας στους κάθε λογής βαρβάρους, οι οποίοι σε περίπτωση ανασκαφής εντός των επικρατειών τους το πολύ-πολύ να ανακαλύψουν κανένα ξύλινο σκεύος μαγειρικής.
Αποτελεί υποχρέωση μου να αναφερθώ στα όσα δικαιωματικά μας ανήκουν ονομαστικά ξεκινώντας βέβαια από τα γλυπτά του Παρθενώνος, αυτού του αιώνιου συμβόλου του φωτός και της γνώσεως που σε πείσμα κάποιων συνεχίζει ως πανανθρώπινος φάρος να λάμπει από τον Ιερό Βράχο της Ακροπόλεως των Αθηνών. Πρόκειται για τα γλυπτά που ο Τόμας Μπρους, τότε κόμης του Έλγιν και πρέσβης στους μογγόλους κατακτητές απέσπασε το 1806 για να τα μεταφέρει στη Βρετανία και αποτελούν μέρη των μετοπών όπου και απεικονίζονται οι μάχες μεταξύ των Λαπιθών και των Κενταύρων, τμήμα της ζωφόρου καθώς και η μία από τις έξι Καρυάτιδες. Όλα αυτά βρίσκονται στο βρετανικό μουσείο, που αν ο νόμος το επέτρεπε, μόνο μουσείο δε θα έπρεπε να χαρακτηρίζεται.
Οι έτεροι σύμμαχοί μας, οι Γάλλοι, κρατούν υπό την κατοχή τους στο μουσείο (;) του Λούβρου την Αφροδίτη της Μήλου, έργο του Αγησάνδρου ή Αλεξάνδρου (παλαιότερα θεωρείτο έργο του Πραξιτέλους),την Αφροδίτη των Βερσαλλιών,το Μονομάχο του Αγασία, καθώς και τη Νίκη της Σαμοθράκης, για την οποία ο Πατριάρχης του Ελληνικού Εθνικισμού, Ίων Δραγούμης, έγραψε: Άφησε το νησί της και πάει αλλού, μα φεύγοντας έκρυψε το κεφάλι της να μην την αναγνωρίσουν οι άνθρωποι, γιατί το πρόσωπό της ήταν παράξενα λυπημένο που άφηνε το νησί της... Ξέχασε όμως να κρύψει τα φτερά της, λησμόνησε πως τα φορούσε φεύγοντας... Και από τα φτερά της την εγνώρισαν...Για την ακρίβεια, αυτά είναι τα κυριότερα από τα εκατοντάδες έργα που παρακρατούνται από το Λούβρο εις βάρους του ελληνικού Έθνους. Στο "μουσείο" της Περγάμου στο Βερολίνο, θα συναντήσει κανείς το βωμό της Περγάμου, ο οποίο αποτελεί το μοναδικό ακέραια σωζόμενο γλυπτό (στο σύνολό του) της Ελληνιστικής Περιόδου, καθώς και μέρος της ζωφόρου που αναπαριστά με μοναδική λεπτομέρεια σκηνές από την Τιτανομαχία.
Στο Ερμιτάζ της Αγίας Πετρούπολης βρίσκεται η Αφροδίτη της Ταυρίδος, ενώ στο Βατικανό κρατείται από τους δυτικούς αιρεσιάρχες ο Δισκοβόλος του Μύρωνος, έργο μοναδικής αισθητικής και τεράστιας καλλιτεχνικής αξίας. Επίσης,διάφορα μνημεία της αρχαιοελληνικής τέχνης βρίσκονται παράνομα στο Metropolitan της Νέας Υόρκης, στο Γκετί του Λος Άντζελες, στο Du Cinquantenaire των Βρυξελλών, στη Νάπολη και στο Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης.
Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο δυναμικής διεκδικήσεως και θα το επιτύχουμε αυτό ως Λαϊκός Σύνδεσμος ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ όταν πρωτίστως η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ενημερωθεί επαρκώς και στη σωστή βάση για την ανάγκη επαναπατρισμού των όσων μας ανήκουν.Διαμαρτυρίες έξω από πρεσβείες, ακόμη και έξω από τους χώρους παρακράτησης των έργων θα οργανωθούν μαζικά, ενώ θα υπάρχει συγκεκριμένος φορέας συλλογής υπογραφών αποκλειστικά για υπηκόους των εν λόγω χωρών. Η δυναμικότητά των αγώνων μας όμως δε θα πρέπει να σταματήσει εκεί.
Θα πρέπει με κάθε ευκαιρία να στηλιτεύουμε και να καταγγέλλουμε το ανύπαρκτο πολιτισμικό ήθος των συμμάχων μας, οι οποίοι ως κοινοί αρχαιοκάπηλοι λυμαίνονται την εθνική μας περιουσία. Είναι οι ίδιοι δυνάστες στους οποίους οι εγχώριοι εντολοδόχοι τους απλώνουν διαρκώς το χέρι για να ζητήσουν δανεικά και για να υπογράψουν τα μνημόνια της υποταγής και του αίσχους. Εμείς οι Χρυσαυγίτες όχι μόνο δεν πρόκειται να απλώσουμε το χέρι μας, αλλά θα πάρουμε πίσω αυτά που μας ανήκουν.
Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος
Βουλευτής Λαρίσης
Λαϊκός Σύνδεσμος - Χρυσή Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου