στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, πιθανότατα με τον Απ. Τζιτζικώστα και τον Γ. Ιωαννίδη και στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και πάλι πιθανότατα με τον Κ. Μπακογιάννη και τον Θ. Γιαννόπουλο.
Αν και κανείς δε γνωρίζει αν στην πορεία θα υπάρξουν αποχωρήσεις και αποφευχθούν οι εμφύλιοι. Μπορεί πάλι να ανοίξουν κι άλλα μέτωπα σε άλλες περιοχές της Ελλάδας.
Προφανώς κάθε άνθρωπος στη χώρα αυτή έχει δικαίωμα να κατέβει στις εκλογές, εφόσον πιστεύει ότι μπορεί να κερδίσει και να προσφέρει στην Αυτοδιοίκηση. «Όποιος καταθέτει υποψηφιότητα, καταθέτει» που είπε και ο Αντώνης Σαμαράς.
Ασφαλώς, λοιπόν, είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθενός να διεκδικήσει την ψήφο του ελληνικού λαού. Ωστόσο, κάθε ένας από αυτούς που θέλουν να εκλεγούν, κυρίως στον κρίσιμο και για πολιτικούς λόγους, δήμο της Αθήνας, θα πρέπει να συνυπολογίσει ορισμένα θέματα, ιδιαιτέρως σοβαρά.
Το πρώτο είναι αν μπορεί να προσφέρει και να καλύψει τις ανάγκες του λαού της Αθήνας. Αν μπορεί να βάλει το λιθαράκι του στην επίλυση ζητημάτων όπως η καθαριότητα, η ασφάλεια του πολίτη, η αντιμετώπιση του μεταναστευτικού που πνίγει το κέντρο, η ομαλοποίηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, η αισθητική βελτίωση μιας από τις πιο γκρίζες πρωτεύουσες του κόσμου.
Μπορεί για παράδειγμα ο κ. Κακλαμάνης να πείσει τον κόσμο ότι θα πετύχει εκεί που απέτυχε πριν από τέσσερα χρόνια και καταψηφίστηκε; Μπορεί να πείσει ότι ήταν παρένθεση ότι τον κέρδισε ο άχρωμος Γ. Καμίνης;
Το δεύτερο είναι ο παράγων Χρυσή Αυγή και ο Ηλίας Κασιδιάρης. Ο φασιστικός κίνδυνος που απειλεί την κοιτίδα της Δημοκρατίας και πρέπει να αντιμετωπιστεί. Όχι με τους τραμπουκισμούς και τα «όπλα» των Χρυσαυγιτών», αλλά με επιχειρήματα που θα πείσουν τον κόσμο ότι δεν χωράνε οι ναζιστές στην Αθήνα. Ο Άρης Σπηλιωτόπουλος κατά κύριο λόγο, με μετριοπαθή λόγο, θα πρέπει να πείσει ότι η Αθήνα δε μπορεί να γίνει ο τόπος για να εφαρμοστεί η… εκδικητική ψήφος. Πρέπει να πείσει ότι μπορεί να κάνει δουλειά και να επιλύσει προβλήματα όπως αυτά που τέθηκαν πιο πάνω.
Το τρίτο στοιχείο είναι η οικονομική κρίση. Το 2010 δεν ήταν ακόμη φανερά τα σημάδια της κρίσης, αλλά σήμερα έχει πλήξει μεγάλο μέρος και των πολιτών της Αθήνας. Ακόμη και των αστών Αθηναίων που ψηφίζουν. Οι υποψήφιοι θα πρέπει να πείσουν ότι μπορούν να ενισχύσουν την κοινωνική πολιτική του δήμου και να βοηθήσουν όσους έχουν πράγματι μεγάλη ανάγκη. Σε καμιά περίπτωση όμως δε μπορεί τα μνημόνια και η οργή για τις λάθος επιλογές της πολιτικής εξουσίας να αντικαταστήσουν τις ανάγκες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και σε όλη την Ελλάδα.
Το τέταρτο και πολύ σημαντικό είναι αυτοί καθ’ αυτοί οι «γαλάζιοι» εμφύλιοι. Η κεντροδεξιά εμφανίζεται διασπασμένη, κυρίως στην Αθήνα. Θα κατέβουν υποψήφιοι από τον χώρο αυτό οι κ. Σπηλιωτόπουλος και Κακλαμάνης, πιθανότατα ο κ. Καπερνάρος από τους Ανεξάρτητους… ψεκασμένους ενώ ακούγεται και το όνομα της κόρης του Μιλτιάδη Εβερτ, Αλεξίας, για λογαριασμό του Πολύδωρα και του Ζώη. Το σκηνικό αυτό είναι πρωτόγνωρο καθώς αντίπαλοι θα είναι οι κ. Σακελλαρίδης από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Σοφιανός από το ΚΚΕ και ο κ. Καμίνης με τη στήριξη ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Αυτό σημαίνει ότι η μάχη θα είναι εξαιρετικά σκληρή αν μάλιστα βάλουμε στην εξίσωση και τον Κασιδιάρη.
Το συμπέρασμα, ειδικά από το τελευταίο στοιχείο είναι ότι στη μάχη κανείς δεν περισσεύει και όλοι πρέπει να συμφωνήσουν σε κάτι πολύ βασικό. Πως αυτός που θα περάσει στο δεύτερο γύρο των εκλογών, είτε αντιμετωπίσει τον Κασιδιάρη είτε τον Σακελλαρίδη, θα πρέπει να κάνει συμμαχίες . Να αφήσουν πίσω τους τις πικρίες και να δώσουν τη μάχη ώστε να μην πέσει ο δήμος στα χέρια άσχετων ή επικίνδυνων.
Ελπίζουμε να το καταλάβουν όλοι και να παραμερίσουν τους εγωισμούς τους ή τουλάχιστον να θυμηθούν από ποιους ευεργετήθηκαν και πότε. Το λέμε αυτό διότι ελπίζουμε πως οι «γαλάζιοι» εμφύλιοι για ένα καπρίτσιο του Κακλαμάνη, του Τζιτζικώστα ή του Γιαννόπουλου, δεν θα δώσουν μπόνους στους αντιπάλους. Δεν πρέπει να επικρατήσει η λογική του αλληλοφαγώματος διότι στην περίπτωση αυτή καραδοκούν οι γύπες της άκρας δεξιάς ή της άκρας αριστεράς.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου