Εδώ και αρκετές εβδομάδες εάν παρακολουθήσει κανείς το
εγχώρια και διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης, έντυπα και ηλεκτρονικά, θα
παρατηρήσει ότι..
υπάρχει σε εξέλιξη ένα θέατρο κωμικοτραγικό με βασικούς πρωταγωνιστές τους άοσμους και χωρίς καμία στην ουσία νομιμοποίηση γραφειοκράτες των Βρυξελλών.
Στο κέντρο αυτής της αστείας και ταυτόχρονα προκλητικής παράστασης βρίσκονται οι μέχρι σήμερα θυσίες του ελληνικού λαού από τις οποίες και προήλθε το πρωτογενές πλεόνασμα στην οικονομία της χώρας, αλλά και το μέλλον της Ελλάδας.
Αλλά είναι χρήσιμο να πάρει τα πράγματα κανείς από την αρχή και να παρουσιάσει τι πραγματικά είναι αυτό που όλοι μας αποκαλούμε γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Από την εποχή της δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και την απόφαση η έδρα των υπηρεσιών της να είναι στην πρωτεύουσα του Βελγίου τις Βρυξέλλες άρχισε να δημιουργείτε ένα κύκλωμα υπηρεσιών που θα είχε ως στόχο την προώθηση του οράματος της Ενωμένης Ευρώπης.
Σήμερα ήδη βρισκόμαστε στην αποκαλούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση και οι υπηρεσίες αυτές σε αντίθεση με τον αρχικό σκοπό τους έχουν εξελιχθεί σε μια δυσκίνητη γραφειοκρατία λαβύρινθο, παρόμοια με αυτές ορισμένων χωρών μελών της ΕΕ, τις οποίες οι Βρυξέλλες κατακεραυνώνουν και ζητούν την άμεση μεταρρύθμισή και εξυγίανση τους.
Μιλώντας από προσωπική άποψη και επαφή με αυτή τη γραφειοκρατία για αρκετό χρονικό διάστημα, πραγματικά αξίζει για όποιον έχει τη δυνατότητα να μεταβεί στις Βρυξέλλες και να ρίξει από κοντά μια ματιά σε αυτό το τέρας που λέγεται γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Κάθε άλλο μήνα στην καρδιά των Βρυξελλών, τη στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης έχει γονατίσει από την δεινή οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, τα κτίρια που στεγάζουν αυτά τα καλόπαιδα επεκτείνονται με ρυθμούς μυρμηγκοφωλιάς. Δεν πρόκειται για κτίρια αλλά για ολόκληρα χωριά, τα οποία συντηρούν οι βαθιά δοκιμαζόμενοι λαοί της Ευρώπης, χωρίς μάλιστα να γνωρίζουν στην ουσία τίποτα για το τι παράγουν, και πόσο αμείβονται.
Και ας μην μιλήσουμε για τις ηγετικές θέσεις των Βρυξελλών, Επιτρόπους και όλους αυτούς τους τύπους με τους βαρύγδουπους τίτλους. Μια προσεκτική ενασχόληση με την περίπτωσή τους θα αποδείξει ότι στην συντριπτική πλειοψηφία τους πρόκειται για αποτυχημένους πολιτικούς των χωρών μελών, τους οποίους οι κυβερνήσεις και τα πολιτικά τους κόμματα βολεύουν με παχυλούς μισθούς και χλιδάτη ζωή στην έδρα της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
Και στην περίπτωση που προσέφεραν και κάτι ουσιαστικό θα έλεγε κάποιος εντάξει. Δυστυχώς όμως, όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτα, αλλά φέρουν και κατά κύριο λόγο την ευθύνη για την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα η οικονομία και οι θεσμοί της ΕΕ.
Και για να το προσδιορίσουμε η αναφορά έχει να κάνει με τους κυρίους Όλι Ρέν, Γερουν Νταϊσενμπλούμ και μια σειρά άλλους τέτοιους τύπους οι οποίοι με πολύ μεγάλη άνεση και ύφος εκατό Καρδιναλίων, αρέσκονται στο να εγκαλούν Πρωθυπουργούς, κυβερνήσεις και ολόκληρους λαούς, αθετώντας ακόμα και συμφωνίες που οι ίδιοι έχουν κάνει. Για να μην μιλήσουμε καν για τους καλοταϊσμένους υπαλλήλους τις γνωστής πλέον σε όλους μας τρόικας, οι οποίοι εγκαλούνται πλέον ανοικτά από τους ίδιους του ομογάλακτους τους στις Βρυξέλλες για τον ανόητο τρόπο με τον οποίο διαχειριστήκαν την οικονομική κρίση της Ευρώπης.
Μήπως είναι λοιπόν ώρα όλους αυτούς τους ανεκδιήγητους τύπους κάποιος να τους βάλλει στη θέση τους, και να τους αναγκάσει να τηρήσουν αυτά τα οποία οι ίδιοι έχουν συμφωνήσει;
Και για να μην οδηγηθούμε σε παρεξηγήσεις σε σχέση με την Ελλάδα το πρόγραμμα που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια έχει πάρα πολλά θετικά, κυρίως στον τομέα των διαρθρωτικών αλλαγών και στο να τεθεί τέρμα στο πελατειακό κράτος.
Θερμός θιασώτης αυτής της πολιτικής είναι ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων σε μια σειρά μέτωπα της πολιτικής το επιβεβαιώνουν αυτό με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι αυτή αταλάντευτη πορεία εξυγίανσης και διαρθρωτικών αλλαγών στον κρατικό τομέα πρέπει να συνεχιστεί και ότι οι δυνάμεις που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να διασφαλίσουν αυτή την πορεία πρέπει να στηριχθούν.
Την ίδια στιγμή θα αποτελέσει τραγωδία για την Ελλάδα και τους Έλληνες εάν επικρατήσουν και πάλι σε αυτό τον τόπο οι δυνάμεις εκείνες που εξαγγέλλουν και προωθούν επιστροφή στο αμαρτωλό και διεφθαρμένο παρελθόν που οδήγησε τη χώρα στο βάραθρο.
Αυτό είναι σαφές ότι αδυνατούν να κατανοήσουν οι βολεμένοι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών, οι οποίοι με τι συμπεριφορά τους μπορεί να οδηγήσουν στο κενό τις βαριές θυσίες του ελληνικού λαού.
Ας κατανοήσουν λοιπόν ότι η διαπραγμάτευση που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες εβδομάδες, και είναι πολύ σκληρή, γίνεται και θα γίνει με πολιτικά κριτήρια και μεταξύ πολιτικών ηγεσιών οι οποίες ελέγχονται μέσω της ψήφου των λαών της Ευρώπης.
Σε καμία περίπτωση δεν θα αποφασίσουν οι άχρωμοι, καλοταϊσμένοι, και μη ελεγχόμενοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών.
Τόμας Τζέφερσον
υπάρχει σε εξέλιξη ένα θέατρο κωμικοτραγικό με βασικούς πρωταγωνιστές τους άοσμους και χωρίς καμία στην ουσία νομιμοποίηση γραφειοκράτες των Βρυξελλών.
Στο κέντρο αυτής της αστείας και ταυτόχρονα προκλητικής παράστασης βρίσκονται οι μέχρι σήμερα θυσίες του ελληνικού λαού από τις οποίες και προήλθε το πρωτογενές πλεόνασμα στην οικονομία της χώρας, αλλά και το μέλλον της Ελλάδας.
Αλλά είναι χρήσιμο να πάρει τα πράγματα κανείς από την αρχή και να παρουσιάσει τι πραγματικά είναι αυτό που όλοι μας αποκαλούμε γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Από την εποχή της δημιουργίας της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας και την απόφαση η έδρα των υπηρεσιών της να είναι στην πρωτεύουσα του Βελγίου τις Βρυξέλλες άρχισε να δημιουργείτε ένα κύκλωμα υπηρεσιών που θα είχε ως στόχο την προώθηση του οράματος της Ενωμένης Ευρώπης.
Σήμερα ήδη βρισκόμαστε στην αποκαλούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση και οι υπηρεσίες αυτές σε αντίθεση με τον αρχικό σκοπό τους έχουν εξελιχθεί σε μια δυσκίνητη γραφειοκρατία λαβύρινθο, παρόμοια με αυτές ορισμένων χωρών μελών της ΕΕ, τις οποίες οι Βρυξέλλες κατακεραυνώνουν και ζητούν την άμεση μεταρρύθμισή και εξυγίανση τους.
Μιλώντας από προσωπική άποψη και επαφή με αυτή τη γραφειοκρατία για αρκετό χρονικό διάστημα, πραγματικά αξίζει για όποιον έχει τη δυνατότητα να μεταβεί στις Βρυξέλλες και να ρίξει από κοντά μια ματιά σε αυτό το τέρας που λέγεται γραφειοκρατία των Βρυξελλών.
Κάθε άλλο μήνα στην καρδιά των Βρυξελλών, τη στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης έχει γονατίσει από την δεινή οικονομική κρίση των τελευταίων ετών, τα κτίρια που στεγάζουν αυτά τα καλόπαιδα επεκτείνονται με ρυθμούς μυρμηγκοφωλιάς. Δεν πρόκειται για κτίρια αλλά για ολόκληρα χωριά, τα οποία συντηρούν οι βαθιά δοκιμαζόμενοι λαοί της Ευρώπης, χωρίς μάλιστα να γνωρίζουν στην ουσία τίποτα για το τι παράγουν, και πόσο αμείβονται.
Και ας μην μιλήσουμε για τις ηγετικές θέσεις των Βρυξελλών, Επιτρόπους και όλους αυτούς τους τύπους με τους βαρύγδουπους τίτλους. Μια προσεκτική ενασχόληση με την περίπτωσή τους θα αποδείξει ότι στην συντριπτική πλειοψηφία τους πρόκειται για αποτυχημένους πολιτικούς των χωρών μελών, τους οποίους οι κυβερνήσεις και τα πολιτικά τους κόμματα βολεύουν με παχυλούς μισθούς και χλιδάτη ζωή στην έδρα της ΕΕ στις Βρυξέλλες.
Και στην περίπτωση που προσέφεραν και κάτι ουσιαστικό θα έλεγε κάποιος εντάξει. Δυστυχώς όμως, όχι μόνο δεν προσφέρουν τίποτα, αλλά φέρουν και κατά κύριο λόγο την ευθύνη για την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκονται σήμερα η οικονομία και οι θεσμοί της ΕΕ.
Και για να το προσδιορίσουμε η αναφορά έχει να κάνει με τους κυρίους Όλι Ρέν, Γερουν Νταϊσενμπλούμ και μια σειρά άλλους τέτοιους τύπους οι οποίοι με πολύ μεγάλη άνεση και ύφος εκατό Καρδιναλίων, αρέσκονται στο να εγκαλούν Πρωθυπουργούς, κυβερνήσεις και ολόκληρους λαούς, αθετώντας ακόμα και συμφωνίες που οι ίδιοι έχουν κάνει. Για να μην μιλήσουμε καν για τους καλοταϊσμένους υπαλλήλους τις γνωστής πλέον σε όλους μας τρόικας, οι οποίοι εγκαλούνται πλέον ανοικτά από τους ίδιους του ομογάλακτους τους στις Βρυξέλλες για τον ανόητο τρόπο με τον οποίο διαχειριστήκαν την οικονομική κρίση της Ευρώπης.
Μήπως είναι λοιπόν ώρα όλους αυτούς τους ανεκδιήγητους τύπους κάποιος να τους βάλλει στη θέση τους, και να τους αναγκάσει να τηρήσουν αυτά τα οποία οι ίδιοι έχουν συμφωνήσει;
Και για να μην οδηγηθούμε σε παρεξηγήσεις σε σχέση με την Ελλάδα το πρόγραμμα που εφαρμόζεται τα τελευταία χρόνια έχει πάρα πολλά θετικά, κυρίως στον τομέα των διαρθρωτικών αλλαγών και στο να τεθεί τέρμα στο πελατειακό κράτος.
Θερμός θιασώτης αυτής της πολιτικής είναι ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων σε μια σειρά μέτωπα της πολιτικής το επιβεβαιώνουν αυτό με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο. Είναι επίσης ξεκάθαρο ότι αυτή αταλάντευτη πορεία εξυγίανσης και διαρθρωτικών αλλαγών στον κρατικό τομέα πρέπει να συνεχιστεί και ότι οι δυνάμεις που έχουν αποδείξει ότι μπορούν να διασφαλίσουν αυτή την πορεία πρέπει να στηριχθούν.
Την ίδια στιγμή θα αποτελέσει τραγωδία για την Ελλάδα και τους Έλληνες εάν επικρατήσουν και πάλι σε αυτό τον τόπο οι δυνάμεις εκείνες που εξαγγέλλουν και προωθούν επιστροφή στο αμαρτωλό και διεφθαρμένο παρελθόν που οδήγησε τη χώρα στο βάραθρο.
Αυτό είναι σαφές ότι αδυνατούν να κατανοήσουν οι βολεμένοι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών, οι οποίοι με τι συμπεριφορά τους μπορεί να οδηγήσουν στο κενό τις βαριές θυσίες του ελληνικού λαού.
Ας κατανοήσουν λοιπόν ότι η διαπραγμάτευση που λαμβάνει χώρα τις τελευταίες εβδομάδες, και είναι πολύ σκληρή, γίνεται και θα γίνει με πολιτικά κριτήρια και μεταξύ πολιτικών ηγεσιών οι οποίες ελέγχονται μέσω της ψήφου των λαών της Ευρώπης.
Σε καμία περίπτωση δεν θα αποφασίσουν οι άχρωμοι, καλοταϊσμένοι, και μη ελεγχόμενοι γραφειοκράτες των Βρυξελλών.
Τόμας Τζέφερσον
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου