Δεν ξέρουμε ποια θα είναι η κατάληξη των διαπραγματεύσεων με την τρόικα. Όπως όλα δείχνουν η τελική απόφαση για την εκταμίευση των
δόσεων θα αποφασιστεί την Πρωταπριλιά, κι αυτό δεν είναι ψέμα.
Όπως δεν είναι ψέμα ότι έχουν αλλάξει πολλά στις σχέσεις της Ελλάδας με τους δανειστές. Είτε αρέσει αυτό σε κάποιον είτε όχι, αυτή κυβέρνηση πέτυχε να αλλάξει το κλίμα. Το παραδέχονται και οι ξένοι και δεν είναι καθόλου τυχαία τα εύσημα στον πρωθυπουργό από τον Μπαρόζο. Ούτε θα είναι, και να μας το θυμηθείτε, η ξεκάθαρη δήλωση στήριξης της Ελλάδας από τη Μέρκελ και όχι μόνο.
Αλλά αυτά που έχουν σημασία να υπογραμμιστούν είναι αυτά που έχουν αλλάξει.
1.Το πρώτο είναι ότι η τρόικα και ειδικά ο Τόμσεν δεν είναι πια τόσο ισχυροί. Ανάλγητοι είναι μεν και συνεχίζουν να έχουν άποψη για όλα. Όμως, δεν τους περνάει εύκολα. Αποδείχθηκε πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων όταν η κυβέρνηση νομοθέτησε μονομερώς για τους πλειστηριασμούς και το φόρο ακινήτων. Επιβεβαιώνεται πλήρως με τις κόκκινες γραμμές που έβαλε η κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις. Όχι στις ομαδικές απολύσεις διά νόμου, όχι σε νέες απολύσεις στο δημόσιο το 2015, όχι στις εξωφρενικές αλλαγές στο γάλα και φυσικά όχι στο φλέγον θέμα των τραπεζών.
2.Η κυβέρνηση φαίνεται να έχει πάρει το μάθημά της και να μην οπισθοχωρεί σε παράλογες απαιτήσεις. Αν έκανε πίσω στην υπόθεση της κεφαλαιοποίησης των τραπεζών θα είχε οδηγήσει σε καταστροφή. Ήταν μια κόκκινη γραμμή πολύ σημαντική, όσο κι αν κάποιοι χλευάζουν γιατί έχουμε να κάνουμε με τράπεζες. Χωρίς αυτές δεν θα υπάρξει έναρξη της ανάπτυξης, αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι. Και φυσικά με διαλυμένες τράπεζες το πιο πιθανό ήταν τη ζημιά να την πλήρωναν οι καταθέτες με κούρεμα α λα Κύπρου. Ποιος το θέλει αυτό;
3.Το ΔΝΤ υπέστη μια δεινή ήττα που θα φανεί σύντομα. Η άρνηση της κυβέρνησης να υποκύψει σε συνδυασμό με την ετοιμότητα των τραπεζιτών να καλύψουν τις κεφαλαιακές τους ανάγκες, ξεσκεπάζει το παιχνίδι που έπαιζε τόσο καιρό ο Τόμσεν. Γι’ αυτό και πλέον είναι απομονωμένος. Όποιοι ξέρουν τι γίνεται στο υπουργείο Οικονομικών αντιλαμβάνονται ότι πλέον ο Στουρνάρας μιλά μόνο με τους άλλους δύο, όχι με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ. Άλλωστε, πληροφορίες από τις Βρυξέλλες αναφέρουν ότι η ΕΕ δηλώνει ξεκάθαρα πως η ανακεφαλαιοποίηση και τα stress tests δεν είναι αντικείμενο της παρούσας διαπραγμάτευσης. Άρα, ο Τόμσεν επιχείρησε να περάσει το κόλπο του ΔΝΤ ανεπιτυχώς.
4.Όλα τα παραπάνω, όλα τα «όχι» στην τρόικα που έχουν ειπωθεί δεν είναι τυχαία. Απορρέουν από την αίσθηση ότι η οικονομία τα καταφέρνει. Σημάδια ανάκαμψης υπάρχουν παντού. Στα στατιστικά, στους αριθμούς, στις προβλέψεις για τους επόμενους μήνες. Και σύντομα θα επιβραβευτούν με αναβαθμίσεις από τους διεθνείς οίκους. Αλλά το πιο σημαντικό: Ότι η Ελλάδα θα βγει στις αγορές με χαμηλό επιτόκιο, τέτοιο που δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πριν μερικούς μήνες. Και θα είναι η πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια που η ελληνική οικονομία δεν θα είναι το «μαύρο» πρόβατο» της Ευρώπης.
5.Το γεγονός ότι η ΕΕ έθεσε σε επιτήρηση τη γαλλική οικονομία, μετά την ιταλική, τη σλοβενική, την κροατική δείχνει ότι η κρίση χρέους δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Δεν είμαστε εμείς οι… κακοί υπάρχουν κι άλλοι. Το πρόβλημα είναι ευρωπαϊκό κι ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί. Η Γερμανία φαίνεται να αντιλαμβάνεται πως η Ελλάδα είναι σταγόνα στον ωκεανό της κρίσης, και γι’ αυτό πρέπει να την βοηθήσει, όπως και τις υπόλοιπες γιατί αλλιώς το ντόμινο είναι σίγουρο.
6.Οι επερχόμενες ευρωεκλογές ίσως είναι ο σταθμός για την αρχή μιας συνολικής ευρωπαϊκής πολιτικής για την οικονομία. Η αύξηση του ευρωσκεπτικισμού θα κάνει πιο… σκεπτικιστές και όσους έχουν στα χέρια τους τα «πυρηνικά» όπλα για να μη διαλυθεί η Ευρώπη. Ίσως να ακούσουμε ξανά για εκείνα τα ξεχασμένα ευρωομόλογα ή για νέες ροές χρήματος προς τις αδύναμες χώρες.
7.Ίσως είναι και η ευκαιρία της Ελλάδας να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους για το δικό της χρέος. Η κυβέρνηση έκανε το καθήκον της. Τα κατάφερε όταν πριν μερικούς μήνες την είχαν όλοι ξεγραμμένη. Το 2012 συζητούσαν όλοι για το πότε η Ελλάδα θα χαιρετήσει την ευρωζώνη. Τώρα δεν το λέει κανείς αυτό, παρά μόνο κάτι δραχμολάγνοι. Αυτό είναι μια επιτυχία που φυσικά είναι αποτέλεσμα των θυσιών του ελληνικού λαού αλλά και μιας συνετής οικονομικής πολιτικής που δεν στηρίχθηκε σε κραυγές, εύκολες λύσεις και εντυπωσιοθηρία.
Κάτι αλλάζει, είναι φανερό κι όποιος δεν το βλέπει είναι εχθρός της Ελλάδας.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου