Βρίθει η μεταπολιτευτική περίοδος από πολιτικούς που ενώ είχαν καλές προθέσεις, αγαπούσαν την πατρίδα τελικά έκαναν μια τρύπα στο νερό. Όπως φυσικά υπήρξαν και πλείστοι άλλοι που πλήγωσαν τη χώρα και την έφεραν στα όρια της καταστροφής.
Τι να θυμηθούμε. Τις υποσχέσεις του Ανδρέα Παπανδρέου για λαϊκή κυριαρχία και εθνική ανεξαρτησία η οποία ουσιαστικά ποτέ δεν επετεύχθη; Να θυμηθούμε τον Κώστα Μητσοτάκη που υποσχέθηκε κάθαρση και τελικά «λερώθηκε» περισσότερο από όλους;
Να θυμηθούμε τον Κώστα Σημίτη που μας «φλόμωσε» στα οράματα για οικονομική σύγκλιση με τους Ευρωπαίους, ότι θα τρώγαμε με χρυσά κουτάλια με την ΟΝΕ και τελικά οι μόνοι που έφαγαν ήταν οι «κολλητοί» και οι «πρασινοφρουροί»;
Να αναφερθούμε στην υπόσχεση του Κώστα Καραμανλή για επανίδρυση του κράτους και οι μόνοι που… επανιδρύθηκαν ήταν οι κομματικοί στρατοί που σωρηδόν μπήκαν στο δημόσιο;
Και φυσικά να μνημονεύσουμε τον Γ. Παπανδρέου που έλεγε «ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε» και τελικά το βούλιαξε το καράβι;
Κάθε φορά, λοιπόν, με κάποιο τρόπο φτάναμε στην πηγή και νερό δεν πίναμε. Κάναμε θυσίες και περιμέναμε να δρέψουμε καρπούς αλλά μέναμε με άδεια χέρια.
Για να μιλήσουμε με σημερινούς όρους «χύναμε την καρδάρα με το γάλα» που με τόσο κόπο μαζεύαμε αρμέγοντας τον ελληνικό λαό.
Κάτι τέτοιο πάει να συμβεί και τώρα. Πάμε να χύσουμε την καρδάρα με το γάλα στην κυριολεξία και μεταφορικά. Κατάπιαμε την κάμηλο και διυλίζουμε τον κώνωπα. Περάσαμε από Συμπληγάδες και πάμε να πνιγούμε σε μια γουλιά γάλα. Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ώρες και θα επιτείνει την αγωνία όλων μέχρι την επόμενη εβδομάδα που θα πάει στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο με τους όρους της συμφωνίας με την τρόικα. Οι ίδιοι βουλευτές που ψήφισαν απίστευτα μέτρα τα οποία έπληξαν το σύνολο του ελληνικού λαού απειλούν ότι δεν θα ψηφίσουν ένα μέτρο που δεν αφορά τους πάντες. Ακόμη και κακό να είναι (που δεν είναι) για την κτηνοτροφία δεν μπορεί κανείς να βάζει το μικρό γεγονός απέναντι στο μεγάλο, απέναντι στη χρεοκοπία της χώρας.
Είναι λυπηρό κάποιοι να επιμένουν να παίζουν την τύχη της Ελλάδας σε μια ζαριά.
«Είναι άδικο αλλά και στενάχωρο για τον κόσμο, την ώρα που η Ελλάδα ανοίγει τα φτερά της να βγει από το τέλμα να υπάρχουν παραφωνίες». Αυτό είπε από τις Βρυξέλλες ο Αντώνης Σαμαράς. Αραγε τον άκουσαν κάποιοι και μέσα στη ΝΔ και μέσα στο ΠΑΣΟΚ; Άραγε οι παραφωνίες θα γίνουν πράξεις εκδίκησης, προσωπικών συμφερόντων, μικροκομματικών σκοπιμοτήτων ή ακόμη και ανοησίας; Γιατί υπάρχει και τέτοια.
Όποιος πιστεύει ότι δεν αξίζει αυτή η κυβέρνηση μπορεί να την ρίξει και να πάμε σε εκλογές. Αλλά όχι να την ρίξει για το γάλα. Είναι κρίμα κι άδικο. Αδικεί την πατρίδα, τους Έλληνες που έκαναν τόσο κόπο, όσους πολιτικούς εργάστηκαν σκληρά για το δικαίωμα στο όνειρο, στην ελπίδα για οριστική έξοδο από τον εφιάλτη.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου