Οι αριθμοί δείχνουν
μεγάλες αυξήσεις στον αριθμό όσων παραμένουν στο πατρικό τους
εικοσάρηδων, σε χώρες όπως η Σουηδία, η Δανία,..η Γαλλία, το Βέλγιο, η Αυστρία και φυσικά η Ιταλία.
Σχεδόν οι μισοί ενήλικες νέοι στην Ευρώπη ζουν με τους γονείς τους, σε
ένα επίπεδο ρεκόρ εξάρτησης που έχει απογοητευτικές κοινωνικές και
δημογραφικές συνέπειες για την ήπειρο. Μία από τις πιο ολοκληρωμένες
κοινωνικές έρευνες σε 28 ευρωπαϊκές χώρες, από το γραφείο της Eurofound,
αποκαλύπτει ότι το ποσοστό των ατόμων ηλικίας 18-30 που εξακολουθούν να
ζουν με τους γονείς τους έχει αυξηθεί σε 48 % ή 36,7 εκατ. άτομα, μέχρι
το 2011, σε συνδυασμό με τα επίπεδα της στέρησης και της ανεργίας, που
εκτινάχθηκαν κατά τη διάρκεια των πέντε ετών οικονομικής κρίσης.
Τα στοιχεία δείχνουν ότι λίγες χώρες δεν έχουν επηρεαστεί και ότι το φαινόμενο δεν αφορά αποκλειστικά τις χρεωμένες χώρες της Μεσογείου. Οι αριθμοί δείχνουν μεγάλες αυξήσεις στον αριθμό όσων παραμένουν στο πατρικό τους εικοσάρηδων, σε χώρες όπως η Σουηδία , η Δανία, η Γαλλία, το Βέλγιο και η Αυστρία. Στην Ιταλία, περίπου τα τέσσερα πέμπτα (79%) των νεαρών ενηλίκων ζουν με τους γονείς τους.
Ωστόσο, η Γερμανία , η Ολλανδία, η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο παρουσίασαν μείωση του αριθμού αυτού κατά την ίδια περίοδο. Η Anna Ludwinek, μία από τους συντάκτες της έκθεσης, σχολιάζει: «Η κατάσταση της νεολαίας έχει πραγματικά αλλάξει ριζικά. Και φαίνεται διαφορετική από την κατάσταση των γονιών και των παππούδων τους. Δεν είναι μόνο ο κόσμος της εργασίας που έχει αλλάξει, αλλά και η κοινωνία, έτσι ώστε οι μεταβάσεις να γίνονται όλο και πιο απρόβλεπτες. Οι άνθρωποι δεν έχουν μια εργασία για όλη τους τη ζωή ούτε ζουν σε ένα μέρος για όλη τους τη ζωή».
Τα δεδομένα υπογραμμίζουν τη δύσκολη θέση της «Γενιάς Υ» - που είναι καλύτερα μορφωμένοι από τους προγόνους τους, αλλά καταδικασμένοι σε χειρότερες προοπτικές από την γενιά των γονιών τους. Το αυξανόμενο φαινόμενο των ενηλίκων που ζουν κολλημένοι στα υπνοδωμάτια της παιδικής τους ηλικία έχει εγείρει ανησυχίες σχετικά με τα ποσοστά των γεννήσεων και τα δημογραφικά στοιχεία, σε μια ήπειρο που γερνάει. Η τάση για γονική εξάρτηση, υποστηρίζουν οι συντάκτες της έκθεσης, δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την αύξηση του αριθμού των ατόμων που σπουδάζουν αργότερα στη ζωή τους, καθώς εκατομμύρια περισσότεροι 25χρονοι - έως 29χρονοι ζουν επίσης με τη μαμά και τον μπαμπά τους. Για τις γυναίκες ηλικίας 25-29 ετών, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά πέντε μονάδες στο 26%, ενώ το ποσοστό για τους άνδρες μέχρι και τρεις βαθμούς, στο 34%. Ακόμη και μεταξύ εκείνων που έχουν εργασία, ο συνολικός αριθμός αυξήθηκε μία μονάδα, στο 34%. Ενώ οι νεαροί ενήλικες έχουν την τάση να εμπιστεύονται τα θεσμικά όργανα όπως και οι γονείς τους, η εμπιστοσύνη στις εθνικές τους κυβερνήσεις, το νομικό σύστημα και τον Τύπο έχουν μειωθεί μεταξύ 2007 και 2011.
Όπως σχολιάζει ο Bobby Duffy της εταιρείας δημοσκοπήσεων Ipsos Mori, τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η τάξη και το υπόβαθρο έχουν γίνει ακόμη περισσότερο ένας παράγοντας για τη μετέπειτα επιτυχία στη ζωή. «Όσοι προέρχονται από καλύτερη ή υψηλότερη οικογενειακή κοινωνική τάξη θα είναι πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι για την αντιμετώπιση των πιέσεων. Η πραγματική ιστορία εδώ δεν αφορά μόνο τη γενιά. Αφορά το πώς αλληλεπιδρά ο πλούτος με την τάξη, αφήνοντας κάποιους νεότερους ανθρώπους πίσω».
Η έκθεση του Eurofound αποκαλύπτει επίσης ότι το 49 % όλων των νέων ενηλίκων της Ευρώπης ζουν σε νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν κάποια μορφή στέρησης. Το 2011, το 27% των νεαρών ενηλίκων ζούσαν σε «μεσαίου επιπέδου» στέρηση - που σημαίνει ότι δεν μπορούσαν για παράδειγμα να αντικαταστήσουν τα φθαρμένα έπιπλα, δεν ήταν σε θέση να καλέσουν τους φίλους τους σπίτι και δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά τις διακοπές.
Περισσότεροι από το ένα πέμπτο (22 %) αντιμετώπιζαν «σοβαρή στέρηση» και αγωνίζονταν για να θερμάνουν το σπίτι τους ή να αγοράσουν καινούργια ρούχα. Το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά έξι ποσοστιαίες μονάδες από το 2007. Η αύξηση των στερήσεων για τους νέους ενήλικες ήταν χειρότερη σε χώρες όπως η Ελλάδα (+15 μονάδες), η Ισπανία (+20) και το Ηνωμένο Βασίλειο (+10).
Αν και η κατάστασή τους είναι λιγότερο έντονη, σε σύγκριση με τις άλλες γενιές, η ευρωπαϊκή νεολαία τα πήγε χειρότερα συνολικά. «Σε όλες σχεδόν τις χώρες οι νέοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν μέτρια επίπεδα στέρησης από τον γενικό πληθυσμό, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν πιο σοβαρές μορφές στέρησης», αναφέρει η έκθεση. Από την έρευνα των 7.300 νεαρών ενηλίκων για την Ευρωπαϊκή Έρευνα για την Ποιότητα Ζωής, οι συντάκτες της έκθεσης δείχνουν προς μια αυξανόμενη τάση των νοικοκυριών με πολλές γενιές, στα οποία οι γονείς πρέπει όλο και περισσότερο να στεγάσουν και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.
Αντίστοιχα, ο αριθμός των εργαζόμενων οικογενειών που αναθρέφουν μια νέα οικογένεια στο σπίτι τους μειώθηκε κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες. Οι οικογενειακές μονάδες στις οποίες τρεις γενιές ζουν κάτω από μία στέγη είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν σοβαρές στερήσεις, «γεγονός που υποδηλώνει ότι για κάποιους, αυτός ο τρόπος ζωής μπορεί να είναι ακούσιος και να είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης», αναφέρει η έκθεση.
the guardian.com
Τα στοιχεία δείχνουν ότι λίγες χώρες δεν έχουν επηρεαστεί και ότι το φαινόμενο δεν αφορά αποκλειστικά τις χρεωμένες χώρες της Μεσογείου. Οι αριθμοί δείχνουν μεγάλες αυξήσεις στον αριθμό όσων παραμένουν στο πατρικό τους εικοσάρηδων, σε χώρες όπως η Σουηδία , η Δανία, η Γαλλία, το Βέλγιο και η Αυστρία. Στην Ιταλία, περίπου τα τέσσερα πέμπτα (79%) των νεαρών ενηλίκων ζουν με τους γονείς τους.
Ωστόσο, η Γερμανία , η Ολλανδία, η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο παρουσίασαν μείωση του αριθμού αυτού κατά την ίδια περίοδο. Η Anna Ludwinek, μία από τους συντάκτες της έκθεσης, σχολιάζει: «Η κατάσταση της νεολαίας έχει πραγματικά αλλάξει ριζικά. Και φαίνεται διαφορετική από την κατάσταση των γονιών και των παππούδων τους. Δεν είναι μόνο ο κόσμος της εργασίας που έχει αλλάξει, αλλά και η κοινωνία, έτσι ώστε οι μεταβάσεις να γίνονται όλο και πιο απρόβλεπτες. Οι άνθρωποι δεν έχουν μια εργασία για όλη τους τη ζωή ούτε ζουν σε ένα μέρος για όλη τους τη ζωή».
Τα δεδομένα υπογραμμίζουν τη δύσκολη θέση της «Γενιάς Υ» - που είναι καλύτερα μορφωμένοι από τους προγόνους τους, αλλά καταδικασμένοι σε χειρότερες προοπτικές από την γενιά των γονιών τους. Το αυξανόμενο φαινόμενο των ενηλίκων που ζουν κολλημένοι στα υπνοδωμάτια της παιδικής τους ηλικία έχει εγείρει ανησυχίες σχετικά με τα ποσοστά των γεννήσεων και τα δημογραφικά στοιχεία, σε μια ήπειρο που γερνάει. Η τάση για γονική εξάρτηση, υποστηρίζουν οι συντάκτες της έκθεσης, δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από την αύξηση του αριθμού των ατόμων που σπουδάζουν αργότερα στη ζωή τους, καθώς εκατομμύρια περισσότεροι 25χρονοι - έως 29χρονοι ζουν επίσης με τη μαμά και τον μπαμπά τους. Για τις γυναίκες ηλικίας 25-29 ετών, το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά πέντε μονάδες στο 26%, ενώ το ποσοστό για τους άνδρες μέχρι και τρεις βαθμούς, στο 34%. Ακόμη και μεταξύ εκείνων που έχουν εργασία, ο συνολικός αριθμός αυξήθηκε μία μονάδα, στο 34%. Ενώ οι νεαροί ενήλικες έχουν την τάση να εμπιστεύονται τα θεσμικά όργανα όπως και οι γονείς τους, η εμπιστοσύνη στις εθνικές τους κυβερνήσεις, το νομικό σύστημα και τον Τύπο έχουν μειωθεί μεταξύ 2007 και 2011.
Όπως σχολιάζει ο Bobby Duffy της εταιρείας δημοσκοπήσεων Ipsos Mori, τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι η τάξη και το υπόβαθρο έχουν γίνει ακόμη περισσότερο ένας παράγοντας για τη μετέπειτα επιτυχία στη ζωή. «Όσοι προέρχονται από καλύτερη ή υψηλότερη οικογενειακή κοινωνική τάξη θα είναι πολύ καλύτερα προετοιμασμένοι για την αντιμετώπιση των πιέσεων. Η πραγματική ιστορία εδώ δεν αφορά μόνο τη γενιά. Αφορά το πώς αλληλεπιδρά ο πλούτος με την τάξη, αφήνοντας κάποιους νεότερους ανθρώπους πίσω».
Η έκθεση του Eurofound αποκαλύπτει επίσης ότι το 49 % όλων των νέων ενηλίκων της Ευρώπης ζουν σε νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν κάποια μορφή στέρησης. Το 2011, το 27% των νεαρών ενηλίκων ζούσαν σε «μεσαίου επιπέδου» στέρηση - που σημαίνει ότι δεν μπορούσαν για παράδειγμα να αντικαταστήσουν τα φθαρμένα έπιπλα, δεν ήταν σε θέση να καλέσουν τους φίλους τους σπίτι και δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά τις διακοπές.
Περισσότεροι από το ένα πέμπτο (22 %) αντιμετώπιζαν «σοβαρή στέρηση» και αγωνίζονταν για να θερμάνουν το σπίτι τους ή να αγοράσουν καινούργια ρούχα. Το ποσοστό αυτό αυξήθηκε κατά έξι ποσοστιαίες μονάδες από το 2007. Η αύξηση των στερήσεων για τους νέους ενήλικες ήταν χειρότερη σε χώρες όπως η Ελλάδα (+15 μονάδες), η Ισπανία (+20) και το Ηνωμένο Βασίλειο (+10).
Αν και η κατάστασή τους είναι λιγότερο έντονη, σε σύγκριση με τις άλλες γενιές, η ευρωπαϊκή νεολαία τα πήγε χειρότερα συνολικά. «Σε όλες σχεδόν τις χώρες οι νέοι έχουν περισσότερες πιθανότητες να βιώσουν μέτρια επίπεδα στέρησης από τον γενικό πληθυσμό, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν πιο σοβαρές μορφές στέρησης», αναφέρει η έκθεση. Από την έρευνα των 7.300 νεαρών ενηλίκων για την Ευρωπαϊκή Έρευνα για την Ποιότητα Ζωής, οι συντάκτες της έκθεσης δείχνουν προς μια αυξανόμενη τάση των νοικοκυριών με πολλές γενιές, στα οποία οι γονείς πρέπει όλο και περισσότερο να στεγάσουν και τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους.
Αντίστοιχα, ο αριθμός των εργαζόμενων οικογενειών που αναθρέφουν μια νέα οικογένεια στο σπίτι τους μειώθηκε κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες. Οι οικογενειακές μονάδες στις οποίες τρεις γενιές ζουν κάτω από μία στέγη είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν σοβαρές στερήσεις, «γεγονός που υποδηλώνει ότι για κάποιους, αυτός ο τρόπος ζωής μπορεί να είναι ακούσιος και να είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης», αναφέρει η έκθεση.
the guardian.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου