Και ξαφνικά ο κ. Μπόμπολας θυμήθηκε την «αμαρτωλή» Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων

Ξαφνικά ο κ. Μπόμπολας θυμήθηκε ότι επικεφαλής της Επιτροπής αυτής είναι ένας «κολλητός» του Β. Βενιζέλου και ο οποίος παρά το παρελθόν του διορίστηκε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη θέση.

Και ξαφνικά ο κ. Μπόμπολας θυμήθηκε την «αμαρτωλή» Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων, δηλαδή την Αρχή που φτιάχτηκε εδώ και μια τριετία για να ελέγχει τον τζόγο στην Ελλάδα.
Ξαφνικά ο κ. Μπόμπολας θυμήθηκε ότι επικεφαλής της Επιτροπής αυτής είναι ένας «κολλητός» του Β. Βενιζέλου και ο οποίος παρά το παρελθόν του διορίστηκε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη θέση.
Από το 2011 το antinews έγραφε: «Άνθρωπος του Βενιζέλου στους κουλοχέρηδες», και "Άνθρωπος του Βενιζέλου που έκλεισε τη συμφωνία με την Siemens»
Ξαφνικά το Έθνος θυμήθηκε να αφιερώσει μια ολόκληρη σελίδα για το πώς συστάθηκε αυτή η Επιτροπή, τη δύναμη που απέκτησε αλλά και τις νέες αρμοδιότητες που αναλαμβάνει. Προφανώς το όψιμο ενδιαφέρον του κ. Μπόμπολα έχει να κάνει με τις μπίζνες που θέλει στο χώρο των τυχερών παιχνιδιών. Και προφανώς στέλνει μηνύματα στην Επιτροπή και την κυβέρνηση ότι θα ανοίξει πόλεμο αν τα συμφέροντά του θιγούν. Προβλέπουμε πόλεμο γιατί είναι πολλά τα λεφτά του τζίγου.
Διαβάστε όλο το δημοσίευμα τους Εθνους
Έχοντας ως... προίκα την παραπλάνηση της Βουλής και την υφαρπαγή της κοινοβουλευτικής ψήφου, η «αμαρτωλή» ΕΕΕΠ (Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων) που συστάθηκε με διαδικασίες-εξπρές ως διοικητική επιτροπή και στην πορεία «βαφτίστηκε» ανεξάρτητη Αρχή, αποκτά νέες πρωτοφανείς υπερεξουσίες με βάση ρυθμίσεις που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών που θα συζητηθεί τις επόμενες μέρες στη Βουλή.
Και συγκεκριμένα στο άρθρο 173, το οποίο ήδη χαρακτηρίζεται τουλάχιστον βεβιασμένο και συνταγμένο «στο πόδι».
Πρόκειται για την Επιτροπή Εποπτείας και Ελέγχου Παιγνίων με πρόεδρο τον δικηγόρο Ευγένιο Γιαννακόπουλο, η οποία, αφού συστάθηκε εν μια νυκτί το καλοκαίρι του 2011, εν συνεχεία, στη διάρκεια της τρικομματικής κυβέρνησης συνεργασίας με πρωθυπουργό τον Λουκά Παπαδήμο, παρακάμπτοντας όλες τις διαδικασίες και εμπαίζοντας επί της ουσίας τη Βουλή, μετατράπηκε αιφνιδίως από μια απλή διοικητική επιτροπή σε ανεξάρτητη Αρχή απολαμβάνοντας όλα τα ευεργετήματα που -πολύ καλώς- προβλέπονται για τις ανεξάρτητες Αρχές.
Βίος και... πολιτεία
Ο βίος και εσχάτως η... πολιτεία της επιτροπής ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2011, όταν εν μέσω της καλοκαιρινής κοινοβουλευτικής ραστώνης με ό,τι αυτό συνεπάγεται, διά του νόμου 4002/2011 που ψηφίστηκε στη Βουλή επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου πραγματοποιήθηκε η σύσταση της διοικητικής επιτροπής όπως πολλών άλλων, οι οποίες υπάγονται κατά περίπτωση στα αρμόδια υπουργεία. Τον επόμενο κιόλας μήνα, τον Σεπτέμβριο του 2011, επήλθαν τροποποιήσεις στον νόμο 4002, χωρίς ωστόσο να πειραχθούν κατ΄ ελάχιστον οι διατάξεις που αφορούσαν τη σύσταση της νέας διοικητικής επιτροπής.
Κι ενώ προηγήθηκε η παραίτηση του Γ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία και τα ηνία της χώρας -στις 11 Νοεμβρίου- πέρασαν στην τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ υπό τον Λουκά Παπαδήμο, τον Δεκέμβριο του 2011 ήρθε η ώρα του διορισμού του προέδρου της διοικητικής επιτροπής με προτεινόμενο από το υπουργείο Οικονομικών τον δικηγόρο κ. Ευγένιο Γιαννακόπουλο.
Στην επίμαχη συνεδρίαση της επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής εγκρίθηκε ο διορισμός του προέδρου της διοικητικής επιτροπής μόνο με τις ψήφους των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, με τη ΝΔ, αν και συμμετέχουσα στην κυβέρνηση, να ψηφίζει κατά, ο τρίτος εταίρος, ο ΛΑΟΣ, να δηλώνει παρών και ΣΥΡΙΖΑ?ΚΚΕ να ψηφίζουν αρνητικά.
Η υφαρπαγή της κοινοβουλευτικής ψήφου συνίσταται στο γεγονός πως με τους παραπάνω συσχετισμούς δεν επρόκειτο να είχε εγκριθεί η σύσταση της επιτροπής ως ανεξάρτητη Αρχή (όπως μετεξελίχθηκε έναν μόλις μήνα αργότερα), αφού για να «περάσει» σε αυτή την περίπτωση ο διορισμός του προέδρου, απαιτείται βάσει του Κανονισμού της Βουλής, πλειοψηφία των 4/5 των μελών της επιτροπής.
Ο βασικός στόχος της πλειοψηφίας των 4/5 για την έγκριση λειτουργίας των ανεξάρτητων Αρχών και των προέδρων τους, είναι η καθολική αποδοχή της συντριπτικής πλειοψηφίας της Βουλής ώστε να μην υπάρχουν αμφισβητήσεις για τον ρόλο και τις αποφάσεις τους, κάτι που εν προκειμένω και με βάση τη μετεξέλιξή της σε ανεξάρτητη Αρχή, καταστρατηγήθηκε στον μέγιστο βαθμό.
Κι αφού πλέον ο κοινοβουλευτικός δρόμος όπως όπως άνοιξε, με απόφαση του υπουργείου Οικονομικών λίγες μέρες αργότερα στις 20 Δεκεμβρίου (αυτήν τη φορά λίγο πριν από τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς) διορίστηκαν τα υπόλοιπα μέλη της επιτροπής και επί της ουσίας ενεργοποιήθηκε η λειτουργία της επιτροπής ώστε να αρχίσουν να καταβάλλονται και οι? παχυλοί μισθοί των μελών της.
Η μετατροπή
Η τελευταία ωστόσο πράξη για την οριστική μορφή της επιτροπής παίχτηκε αμέσως μετά την επαναλειτουργία της Βουλής, στις 10 Ιανουαρίου 2012, όταν με διάταξη στο ογκώδες πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, επέρχεται η μετατροπή της απλής διοικητικής αρχής σε ανεξάρτητη Αρχή. Με τον πρωτοφανή αυτόν τρόπο, μέσα σε διάστημα λίγων μηνών, μια απλή διοικητική επιτροπή μετατρέπεται σε μια πανίσχυρη ανεξάρτητη Αρχή, αποκτώντας μεταξύ πολλών άλλων ευεργετημάτων την τετραετή «κλειστή» λειτουργία της, χωρίς να μπορεί κανείς να αλλάξει τα μέλη της μέσα σε αυτό το διάστημα. Αν ευσταθούν δηλαδή οι πληροφορίες για αρχικό μισθό 9.000 ευρώ του πρόεδρου της επιτροπής, μιλάμε για πάνω από 500.000 ευρώ εγγυημένα στην τετραετία για έναν άνθρωπο ο διορισμός του οποίου (τουλάχιστον) ελέγχεται.
Και όλα αυτά ενώ το άρθρο 101 Α του Συντάγματος προβλέπει τη λειτουργία ανεξάρτητων Αρχών, πλην όμως μόνο αυτές που προβλέπονται από το ίδιο το Σύνταγμα και συγκεκριμένα την Ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (άρθρο 9A Σ), το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (άρθρο 15§2 Σ), την Ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Απορρήτου Επικοινωνιών (άρθρο 19§2 Σ) και την Ανεξάρτητη Αρχή Ελέγχου Πρόσληψης Υπαλλήλων (άρθρο 103§7 Σ)!
Μπόνους στα μέλη του ΔΣ και υπερεξουσίες
Τα οξύμωρα στη λειτουργία της ΕΕΕΠ
Ενα, μεταξύ πολλών άλλων, από τα «μπόνους» που επιφύλασσαν για τα μέλη της ΕΕΕΠ οι αποφάσεις που ελήφθησαν είναι να μπορούν -αν αυτοί είναι δικηγόροι ή πανεπιστημιακοί- να ασκούν παράλληλα με τα καθήκοντά τους στην Αρχή και το επάγγελμά τους (δεν είναι τυχαίο πως στην Αρχή έχουν διοριστεί τέσσερις δικηγόροι και δύο πανεπιστημιακοί). Κοινώς παχυλά να αμείβονται και τις δουλειές τους να συνεχίζουν κανονικά.
Στα οξύμωρα σχήματα που χαρακτηρίζουν την πορεία τής εν λόγω επιτροπής, από τη μέρα της σύστασής της ως διοικητικής μέχρι και σήμερα, έρχονται να προστεθούν και πολλά ακόμα, με τη χορήγηση στην ΕΕΕΠ υπερεξουσιών που προκύπτουν από ρυθμίσεις που προβλέπονται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, το οποίο συζητείται αύριο και την Παρασκευή στην επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής και αναμένεται να πάει προς συζήτηση στην Ολομέλεια του Σώματος την επόμενη εβδομάδα.
Πιο συγκεκριμένα, μέσα στο νομοσχέδιο για την πρόσβαση στη δραστηριότητα και την προληπτική εποπτεία των πιστωτικών ιδρυμάτων έχει «στριμωχθεί» και ένα άσχετο με το κεντρικό θέμα του νομοσχεδίου άρθρο -το υπ’ αριθμόν 173- που περιλαμβάνει μια σειρά από αλλαγές στον τομέα της αγοράς τυχερών παιγνίων, με κοινό σημείο στις περισσότερες από αυτές (αποκορύφωμα η παράγραφος 10) την απόδοση υπερεξουσιών στην ΕΕΕΠ.
Με απλά λόγια, ο έλεγχος των τυχερών παιχνιδιών στη χώρα μας, τα οποία, μετά την πρόσφατη πώληση από το Ελληνικό Δημόσιο (ΤΑΙΠΕΔ) του 34% που κατείχε στο μετοχικό κεφάλαιο της ΟΠΑΠ ΑΕ, την εκχώρηση των κρατικών λαχείων και την προωθούμενη εκχώρηση του Ιπποδρόμου, περνούν κατά 100% σε ιδιώτες επιχειρηματίες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη λειτουργία τους και τα δημόσια οικονομικά, δεν θα ασκείται από τη Βουλή αλλά από μια Ανεξάρτητη Αρχή, η οποία δεν προβλέπεται καν από το Σύνταγμα, και από έναν πρόεδρο παράτυπα διορισμένο, την επιλογή του οποίου είχε καταψηφίσει σύσσωμη η ΝΔ, παρότι ήταν μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού!
Σε «άσχετο» νομοσχέδιο
Τώρα ζητείται από τους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας να ψηφίσουν μέσα από ένα «άσχετο» νομοσχέδιο την έγκριση πολλών παραπάνω από όσα είχαν καταψηφίσει τότε και να συντελέσουν στην απώλεια του κοινοβουλευτικού ελέγχου πάνω στα θέματα μιας αγοράς τόσο ευαίσθητης κοινωνικά όσο και σημαντικής οικονομικά για το κράτος.
Το οξύμωρο της όλης υπόθεσης ολοκληρώνεται από τις πάμπολλες αναφορές του νομοσχεδίου περί αναβάθμισης της Αρχής στο όνομα της «θωράκισης των συμφερόντων του Δημοσίου», όταν η... διαδρομή της Αρχής παρέκαμψε τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες και έλαβε τις αρμοδιότητές της, παραβιάζοντας με προκλητικό τρόπο τους κανόνες που διέπουν τη σύσταση των ανεξάρτητων Αρχών.
origin2.ethnos.gr