Η κολοσσιαία μ@λ@κία του Ομπάμα

 Γράφει ο Δημήτρης Δεμεσούκας
Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη της προεδρικής του θητείας-το οποίο λίγοι γνωρίζουν-έκανε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάρακ Ομπάμα το 2009...

Τον Ιούλιο εκείνης της χρονιάς είχε επισκεφθεί την Ιταλία για πρώτη φορά ως πρόεδρος των ΗΠΑ για να συμμετάσχει στη σύνοδο των G8 στη Λακουίλα.
Το πρόγραμμα του βαρύ και φορτωμένο δεν του επέτρεψε να επισκεφθεί τότε και να γνωρίσει τη Ρώμη και τα αξιοθέατα της. Αν το είχε κάνει, σήμερα οι ΗΠΑ θα είχαν σίγουρα καταρρίψει έναν ακόμη στόχο στη μεγαλομανία τους για να κατασκευάζουν δυσθεώρητα κτίρια με τα οποία θα επιδεικνύουν την παντοδυναμία τους.
4,5 χρόνια θα ήταν αρκετά για τους αλαζόνες Αμερικανούς για να κατασκευάσουν ένα τεράστιο γήπεδο-όχι ίσο βέβαια-αλλά ακόμη μεγαλύτερο από το ιστορικό Κολοσσαίο.
Μπορεί να το πράξει όμως τώρα. Γιατί κατά την χθεσινή του επίσκεψη στην αρένα των μονομάχων, μπαίνοντας μέσα αφού κοίταγε αρκετή ώρα γύρω του σαν χάνος στο τέλος αναφώνησε όλο έκπληξη στην εμβρόντητη ξεναγό του: «Είναι μεγαλύτερο από κάποια γήπεδα του μπέιζμπολ. Πρέπει να εξακριβώσω πόσοι άνθρωποι μπορούν να κάτσουν. Είναι αξιοσημείωτο. Απίστευτο».
Το απίστευτο βέβαια είναι άλλο. Το μέτρο σύγκρισης που μπορεί να έχει ένας ηγέτης του σύγχρονου κόσμου. Να συγκρίνει δηλαδή το Κολοσσαίο...με γήπεδο μπέιζμπολ!!!
Κατανοητό...όταν η χώρα της οποίας ηγείται έχει ιστορία από το 1776 ενώ η Ρώμη από τον 8ο αιώνα π.Χ.
Με την ίδια ευκολία θα μπορούσε να συγκρίνει την Ρωμαϊκή αγορά με την 7η Λεωφόρο της Νέας Υόρκης,την «Fashion Avenue». Με τη διαφορά ότι στη μία βρίσκονταν οι αψίδες θριάμβων των Ρωμαίων αυτοκρατόρων και στην άλλη το Macy's, το Bloomingdale's, το Saks Fifth Avenue, το Lord & Taylor και το Barney's New York, αψίδες θριάμβων των διάσημων σχεδιαστών μόδας.
Γιατί να μην συγκρίνει την Βίλα Μποργκέζε με το Σέντραλ Παρκ; Γιατί να μην συγκρίνει το Πάνθεον με τον Λευκό Οίκο που έτσι κι αλλιώς είναι ο ναός του σύγχρονου καπιταλισμού;
Γιατί να μη συγκρίνει την Αππία οδό με τους «Streets of Philadelphia»; Η μία έφτανε μέχρι την Καμπανία και το τραγούδι του Σπρίνγκστιν έγινε επιτυχία μέχρι την μακρινή για την Αμερική, Νορβηγία.
Γιατί να παρεξηγηθεί εάν νομίζει ότι Βεζούβιος είναι το Bar-Restaurant στην 300 Dupont Avenue, στο Newburgh της Νέας Υόρκης;
Υπό αυτή την έννοια αν είχε και τώρα περισσότερο χρόνο στη διάθεσή του να επισκεφθεί και τον πύργο της Πίζας είναι βέβαιο ότι εξίσου έκπληκτος θα έψαχνε γύρω με το μάτι του να δει και τον δίδυμο πύργο του και να αναρωτηθεί πως οι Ιταλοί κατάφεραν να κρατήσουν έστω τον έναν όρθιο ενώ οι δικοί του έγιναν θρύψαλα και οι δύο...
Παρόλα αυτά για να μην τον αδικούμε, στο τέλος της ξενάγησης του στο Κολοσσαίο ο Ομπάμα είπε στην ξεναγό του για τους μονομάχους στην αρένα: «Εάν κάποιος βρισκόταν πεσμένος, έπρεπε να τον σκοτώσουν, έτσι δεν είναι;»
Βέβαια εδώ είναι σίγουρο ότι είχε «σκονάκι» και μάλιστα Χολιγουντιανό. Άλλωστε όταν βγήκε στους κινηματογράφους «Ο Μονομάχος» με τον Ράσελ Κρόου, ο Ομπάμα είχε χρόνο. Δεν ήταν ακόμη πρόεδρος των ΗΠΑ το 2000.
Η αλήθεια είναι ότι ο Ομπάμα μου είναι ο συμπαθέστερος πρόεδρος των ΗΠΑ στη 45χρονη ζωή μου. Έχει μια δυστοκία στο να βάψει με ευκολία τα χέρια του με αίμα-όπως πολλοί προκάτοχοι του, φοβάται τη γυναίκα του-όπως οι περισσότεροι άντρες-και κυρίως χαμογελάει αυθεντικά. Όχι σαν διαφήμιση οδοντόπαστας όπως ο Τζίμι Κάρτερ, όχι σαν Χολιγουντιανός σταρ όπως ο Ρέιγκαν και ο Κλίντον και κυρίως όχι ηλίθια όπως ο Τζορτζ Μπους ο νεότερος.
Ε, έχει ένα πρόβλημα με την ιστορία. Αλλά δεν είναι δικό του, είναι της Αμερικής. Δοθείσης πάντως της ευκαιρίας εάν έχει χρόνο εκεί δίπλα είναι και η περίφημη Φοντάνα ντι Τρέβι. Ίσως αν ρίξει ένα νόμισμα στο διάσημο συντριβάνι-παίρνει και δολάρια το «μηχάνημα»-να πιάσει η ευχή του, να αποκτήσει η χώρα του περισσότερη και κυρίως πιο αξιόλογη ιστορία...

koolnews.gr