Μια αποκάλυψη που ανατρέπει τα δεδομένα σχετικά με τα όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για τις πολιτικές εξελίξεις το 2011, την κυβέρνηση Παπαδήμου και τα όσα ακολούθησαν το επόμενο διάστημα φέρνει στο φως η εφημερίδα FT. Σχετικά με τα... δάκρυα της Μέρκελ έχετε ενημερωθεί όπως και για τις δραματικές εξελίξεις που ακολούθησαν της τεράστιας ανοησίας που έκανε ο Γ. Παπανδρέου στις Κάννες.
Ωστόσο, αυτό που διαφεύγει της προσοχής είναι το σημείο εκείνο του παρασκηνίου που αφορά τις διαπραγματεύσεις που έκανε ο Μπαρόζο, τα τηλεφωνήματα στον Σαμαρά και τον Λουκά Παπαδήμο.
Λέει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα πως πριν τη συνάντηση με τον Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο είχε επικοινωνήσει με τον τότε ηγέτη της αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά, γνωρίζοντας πως εκείνος ήθελε να αποφύγει το δημοψήφισμα. Εκεί ο κ. Σαμαράς είπε στον κ. Μπαρόζο ότι ήταν πια διατεθειμένος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με το ΠΑΣΟΚ, «κάτι που απέφευγε επί μήνες ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο ίδιος την πρωθυπουργία».
Ο κ. Μπαρόζο όμως δεν είπε στους Σαρκοζί και Μέρκελ για αυτή τη συνομιλία, αλλά ήταν εκείνος που πρότεινε το όνομα του Λουκά Παπαδήμου ως πιθανού ηγέτη μίας τεχνοκρατικής κυβέρνησης.
Όλο αυτό το δημοσίευμα περιγράφει με αποκαλυπτικό τρόπο αυτό που ζούμε σήμερα και την αντιπαράθεση της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι λέει δηλαδή ο Αντώνης Σαμαράς, που έλεγε και πριν από τρία χρόνια; Ότι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να διαρραγεί η σχέση της Ελλάδας με την ευρωπαϊκή οικογένεια. Ότι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να μπει σε διλήμματα η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Κι ότι τα δημοψηφίσματα για θέματα που έχει λύσει η ίδια η ζωή είναι ηλίθια και επικίνδυνα. Όλα όσα λέει ο πρωθυπουργός είναι ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει πει μέσω κορυφαίων στελεχών του ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ, ότι θα τεθεί στην κρίση του ελληνικού λαού η σχέση της Ελλάδας με την Ευρώπη και συγκεκριμένα ότι θα γίνουν δημοψηφίσματα για να αποφασίσει ο κόσμος αν η χώρα θα γίνει μπανανία ή θα συνεχίσει να είναι μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα.
Αλλά πάμε και στην ουσία του παρασκηνίου στις Κάννες. Αυτά που λέει σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς για την μοναδική προοπτική της Ελλάδας εντός του ευρώ τα έλεγε και εκείνες τις δραματικές ώρες που περνούσε η χώρα. Όταν τον πήρε τηλέφωνο ο Μπαρόζο ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργός του είπε ότι πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία το δημοψήφισμα κι ότι εν πάση περιπτώσει ο ίδιος δεν θέλει να διακινδυνεύσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Μάλιστα, εξέφρασε την πρόθεσή του να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας με το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να σωθεί η Ελλάδα που εκείνη την στιγμή βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού. Να θυμίσουμε ότι αν ήθελε ο Σαμαράς να συμμετάσχει στην κυβέρνηση θα το είχε κάνει νωρίτερα, το καλοκαίρι του 2011 όταν ο Παπανδρέου του το είχε προτείνει. Τότε βέβαια το είχε κάνει για να παγιδεύσει τη Νέα Δημοκρατία.
Η ουσία είναι ότι ο Σαμαράς πρόταξε το εθνικό συμφέρον ακόμη κι αν η συμμετοχή της ΝΔ σε κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ θα έκανε κακό στην παράταξη. Το δίλημμα για τον πρωθυπουργό ήταν απλό: Ή συμμετέχω σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με όποιο προσωπικό και κομματικό κόστος ή αφήνω τη χώρα να καταρρεύσει και τους Ευρωπαίους να σχεδιάζουν την αποβολή της από την ευρωζώνη, ουσιαστικά την χρεοκοπία.
Εκ των υστέρων πολλά ειπώθηκαν για την απόφαση του Α. Σαμαρά να μπει τότε στην κυβέρνηση. Πολλοί τότε είπαν ότι αν δεν το έκανε θα κέρδιζε τις επόμενες εκλογές με 40%. Μετά Χριστόν προφήτες υπάρχουν πάντα, όταν όμως τίθεται θέμα που αφορά την πατρίδα τότε υποχωρεί το προσωπικό και κομματικό όφελος. Και ο Σαμαράς έχει αποδείξει ότι δεν ενδιαφέρεται για πολιτικές καριέρες αν κινδυνεύει η Ελλάδα. Θυμηθείτε μόνο ότι διακινδύνευσε το πολιτικό του μέλλον όταν αποχώρησε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη καταγγέλλοντας με τον
τρόπο αυτό τα αντεθνικά σχέδια σε σχέση με το Μακεδονικό.
Ο πρωθυπουργός επέλεξε την συμμετοχή σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας και ορθώς έκανε αφού τότε στάθηκε στα πόδια της η Ελλάδα και είχε μια ευκαιρία να πολεμήσει για τη διατήρησή της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Αυτό που δεν μπόρεσε να ελέγξει ο κ. Σαμαράς ήταν το πρόσωπο του πρωθυπουργού που τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν μια «δοτή» από τους δανειστές λύση. Τον είχαν ειδοποιήσει οι Ευρωπαίοι τον κ. Παπαδήμο να περιμένει και μόλις στέρεψαν κάποιες αστείες επιλογές τύπου Πετσάλνικου, μπήκε το σχέδιο Μπαρόζο σε εφαρμογή. Στο πρόσωπο του πρωθυπουργού ο κ. Σαμαράς δεν μπόρεσε να κάνει κάτι και γι’ αυτό ο κ. Παπαδήμος, ο άνθρωπος των τραπεζιτών επιβλήθηκε και φυσικά τα έκανε μαντάρα.
Antinews.gr
Ωστόσο, αυτό που διαφεύγει της προσοχής είναι το σημείο εκείνο του παρασκηνίου που αφορά τις διαπραγματεύσεις που έκανε ο Μπαρόζο, τα τηλεφωνήματα στον Σαμαρά και τον Λουκά Παπαδήμο.
Λέει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα πως πριν τη συνάντηση με τον Παπανδρέου, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοσέ Μανουέλ Μπαρόζο είχε επικοινωνήσει με τον τότε ηγέτη της αντιπολίτευσης Αντώνη Σαμαρά, γνωρίζοντας πως εκείνος ήθελε να αποφύγει το δημοψήφισμα. Εκεί ο κ. Σαμαράς είπε στον κ. Μπαρόζο ότι ήταν πια διατεθειμένος να συμμετάσχει σε κυβέρνηση εθνικής ενότητας με το ΠΑΣΟΚ, «κάτι που απέφευγε επί μήνες ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να εξασφαλίσει ο ίδιος την πρωθυπουργία».
Ο κ. Μπαρόζο όμως δεν είπε στους Σαρκοζί και Μέρκελ για αυτή τη συνομιλία, αλλά ήταν εκείνος που πρότεινε το όνομα του Λουκά Παπαδήμου ως πιθανού ηγέτη μίας τεχνοκρατικής κυβέρνησης.
Όλο αυτό το δημοσίευμα περιγράφει με αποκαλυπτικό τρόπο αυτό που ζούμε σήμερα και την αντιπαράθεση της Νέας Δημοκρατίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Τι λέει δηλαδή ο Αντώνης Σαμαράς, που έλεγε και πριν από τρία χρόνια; Ότι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να διαρραγεί η σχέση της Ελλάδας με την ευρωπαϊκή οικογένεια. Ότι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να μπει σε διλήμματα η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Κι ότι τα δημοψηφίσματα για θέματα που έχει λύσει η ίδια η ζωή είναι ηλίθια και επικίνδυνα. Όλα όσα λέει ο πρωθυπουργός είναι ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ ο οποίος έχει πει μέσω κορυφαίων στελεχών του ότι το ευρώ δεν είναι φετίχ, ότι θα τεθεί στην κρίση του ελληνικού λαού η σχέση της Ελλάδας με την Ευρώπη και συγκεκριμένα ότι θα γίνουν δημοψηφίσματα για να αποφασίσει ο κόσμος αν η χώρα θα γίνει μπανανία ή θα συνεχίσει να είναι μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα.
Αλλά πάμε και στην ουσία του παρασκηνίου στις Κάννες. Αυτά που λέει σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς για την μοναδική προοπτική της Ελλάδας εντός του ευρώ τα έλεγε και εκείνες τις δραματικές ώρες που περνούσε η χώρα. Όταν τον πήρε τηλέφωνο ο Μπαρόζο ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και νυν πρωθυπουργός του είπε ότι πρέπει να αποφευχθεί πάση θυσία το δημοψήφισμα κι ότι εν πάση περιπτώσει ο ίδιος δεν θέλει να διακινδυνεύσει την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας.
Μάλιστα, εξέφρασε την πρόθεσή του να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας με το ΠΑΣΟΚ προκειμένου να σωθεί η Ελλάδα που εκείνη την στιγμή βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού. Να θυμίσουμε ότι αν ήθελε ο Σαμαράς να συμμετάσχει στην κυβέρνηση θα το είχε κάνει νωρίτερα, το καλοκαίρι του 2011 όταν ο Παπανδρέου του το είχε προτείνει. Τότε βέβαια το είχε κάνει για να παγιδεύσει τη Νέα Δημοκρατία.
Η ουσία είναι ότι ο Σαμαράς πρόταξε το εθνικό συμφέρον ακόμη κι αν η συμμετοχή της ΝΔ σε κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ θα έκανε κακό στην παράταξη. Το δίλημμα για τον πρωθυπουργό ήταν απλό: Ή συμμετέχω σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας με όποιο προσωπικό και κομματικό κόστος ή αφήνω τη χώρα να καταρρεύσει και τους Ευρωπαίους να σχεδιάζουν την αποβολή της από την ευρωζώνη, ουσιαστικά την χρεοκοπία.
Εκ των υστέρων πολλά ειπώθηκαν για την απόφαση του Α. Σαμαρά να μπει τότε στην κυβέρνηση. Πολλοί τότε είπαν ότι αν δεν το έκανε θα κέρδιζε τις επόμενες εκλογές με 40%. Μετά Χριστόν προφήτες υπάρχουν πάντα, όταν όμως τίθεται θέμα που αφορά την πατρίδα τότε υποχωρεί το προσωπικό και κομματικό όφελος. Και ο Σαμαράς έχει αποδείξει ότι δεν ενδιαφέρεται για πολιτικές καριέρες αν κινδυνεύει η Ελλάδα. Θυμηθείτε μόνο ότι διακινδύνευσε το πολιτικό του μέλλον όταν αποχώρησε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη καταγγέλλοντας με τον
τρόπο αυτό τα αντεθνικά σχέδια σε σχέση με το Μακεδονικό.
Ο πρωθυπουργός επέλεξε την συμμετοχή σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας και ορθώς έκανε αφού τότε στάθηκε στα πόδια της η Ελλάδα και είχε μια ευκαιρία να πολεμήσει για τη διατήρησή της στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Αυτό που δεν μπόρεσε να ελέγξει ο κ. Σαμαράς ήταν το πρόσωπο του πρωθυπουργού που τελικά αποδείχθηκε ότι ήταν μια «δοτή» από τους δανειστές λύση. Τον είχαν ειδοποιήσει οι Ευρωπαίοι τον κ. Παπαδήμο να περιμένει και μόλις στέρεψαν κάποιες αστείες επιλογές τύπου Πετσάλνικου, μπήκε το σχέδιο Μπαρόζο σε εφαρμογή. Στο πρόσωπο του πρωθυπουργού ο κ. Σαμαράς δεν μπόρεσε να κάνει κάτι και γι’ αυτό ο κ. Παπαδήμος, ο άνθρωπος των τραπεζιτών επιβλήθηκε και φυσικά τα έκανε μαντάρα.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου