Οι σχέσεις Σαμαρά - Καραμανλή και το άδηλο μέλλον της ΝΔ

Τι θα γράψει στο μέλλον η ιστορία για τον Κώστα Καραμανλή;
 
Δεν ξέρω εσείς, αλλά εγώ εκνευρίζομαι πολύ με τους χρησμούς που εκπέμπονται σχεδόν καθ΄εκάστην από την οδό Παναγή Κυριακού, όπου ως γνωστόν βρίσκεται το γραφείο του Κώστα Καραμανλή.

«Ο πρώην πρωθυπουργός εκνευρίστηκε με αυτό», ο «Καραμανλής δεν θέλει να είναι Πρόεδρος της Δημοκρατίας», «ανησυχεί για το κόμμα», «εκνευρίστηκε με τις ιαχές για την Εθνική» κλπ κλπ.

Κι έπειτα είναι κι αυτά τα αλλεπάλληλα ταξίδια ανά την Επικράτεια με την Νατάσα και τα παιδιά. Δεν ξέρω εσείς, αλλά σ' εμένα για πολιτικές περιοδείες μοιάζουν. Σαν μια προσπάθεια διατήρησης και αύξησης της επιρροής του στον κόσμο. Μου λένε για παράδειγμα ότι κατά την τελευταία επίσκεψή του στην Θεσσαλονίκη έμεινε δύο εικοσιτετράωρα στο ξενοδοχείο κουμπάρου του και είδε μέχρι «γαλάζια στελέχη τετάρτου βαθμού». Ενώ το γραφείο του στην Π. Κυριακού είναι ανοικτό για όποιον θέλει να τον δει.

Ας μην αναφερθώ στις αλλεπάλληλες παρεμβάσεις εκείνου του Αντώναρου που τροφοδοτούν κάθε τόσο με θέματα τις φυλλάδες, ενώ με μια κουβέντα θα μπορούσε ο μεγάλος να του κόψει και τις δηλώσεις και τα τιτιβίσματα.

Όλα αυτά με προβληματίζουν πολύ κυρίως επειδή γίνονται σε μια περίοδο που ο Σαμαράς δίνει σκληρές μάχες για το χρέος και η ΝΔ περνάει δύσκολες στιγμές. Και σκέφτομαι: Γιατί γίνονται όλα αυτά; Ούτε μια μίνιμουμ ενότητα και συναίνεση δεν μπορεί να επιδείξει τέλος πάντων αυτή η ΝΔ;

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Ο κίνδυνος για τους λεγόμενους «καραμανλικούς» (δηλαδή τους προσκολλημένους στον Καραμανλή) είναι να πετύχει ο Σαμαράς.

Επί της ουσίας, ελπίζουν ότι για να επιστρέψει ο Καραμανλής στην ηγεσία της ΝΔ και στην εξουσία και να αποκατασταθούν οι ίδιοι πρέπει να αποτύχει ο Σαμαράς. Η δημοφιλία του Καραμανλή τον καθιστά σοβαρή συστημική εφεδρεία, σε αντίθεση με τον ΓΑΠ π.χ., που έχει καταστεί απολύτως μισητό πρόσωπο.

Όμως, η δημοφιλία αυτή του Καραμανλή είναι συνυφασμένη με την στήριξη Σαμαρά. Αν σήμερα ο Καραμανλής κάνει οποιαδήποτε κίνηση "αποκήρυξης" του Σαμαρά, αυτό θα σημαίνει αυτόματα τον πολιτικό του θάνατο, διότι θα θεωρηθεί "προδότης της παράταξης". Άρα, προς το παρόν είναι δεσμευμένος στην στήριξη Σαμαρά. Η μόνη του "ελπίδα", αν διατηρεί φιλοδοξίες επιστροφής, είναι μια εθνική καταστροφή, αντίστοιχη αυτής του 1974.

Πράγμα όμως το οποίο απομακρύνεται κάθε ήμερα και περισσότερο, καθώς ο Σαμαράς αποδεικνύεται γνήσιος survivor. Ποιος το περίμενε στις 18 Ιουνίου 2012 ότι η κυβέρνησή του θα άντεχε δύο χρόνια και περισσότερο; Και ήδη το "σύστημα" μιλάει πολύ σοβαρά για εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας τον Μάρτιο του 2015 και αυτό δεν πρέπει να υποτιμηθεί.

του Ρεπόρτερ