Τη σύνδεση της οικονομικής κρίσης με τη ραγδαία αύξηση των αυτοκτονιών επιβεβαιώνει νέα έρευνα, από την οποία, όμως, προκύπτει ότι μπορεί αυτό να
Στη σύνδεση της οικονομικής κρίσης με το φαινόμενο της αύξησης των αυτοκτονιών επικεντρώνει το ενδιαφέρον της έρευνα που διενεργήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και τη Σχολή Υγείας και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου σε 24 χώρες της ΕΕ, στις ΗΠΑ και στον Καναδά. Σύμφωνα με τα στοιχεία που προέκυψαν και δημοσιεύθηκαν στη Βρετανική Επιθεώρηση Ψυχιατρικής, φαίνεται ότι «παρατηρείται σημαντική αύξηση των αυτοκτονιών» την περίοδο της οικονομικής κρίσης στις υπό έρευνα περιοχές. Οι αυτοκτονίες που συνδέονται με την κρίση ξεπερνούν τις 10.000.
Με βάση την έρευνα, μέχρι το 2007 παρατηρούνταν μείωση των αυτοκτονιών στην Ευρώπη, όμως το 2009 καταγράφηκε αύξηση της τάξης του 6,5%, επίπεδο που διατηρήθηκε μέχρι και το 2011. Το ποσοστό αυτό μεταφράζεται σε 7.950 αυτοκτονίες περισσότερες από ό,τι αναμενόταν υπό την προϋπόθεση ότι η οικονομική κατάσταση θα συνεχιζόταν όπως πριν την κρίση. Μείωση παρουσίαζαν οι αυτοκτονίες και στον Καναδά αλλά αυτό άλλαξε το 2008 όταν η χώρα εισήλθε σε οικονομική κρίση με αποτέλεσμα να σημειωθούν 240 περισσότερες αυτοκτονίες. Στις ΗΠΑ, αντίθετα, ο αριθμός των αυτοκτονιών βρισκόταν, ούτως ή άλλως, σε αύξηση αλλά το ποσοστό της αύξησης «επιταχύνθηκε» από την οικονομική κρίση, κάτι που μεταφράζεται σε 4.750 επιπλέον θανάτους.
Με βάση, πάντα, τα ευρήματα της έρευνας οι βασικοί επιβαρυντικοί παράγοντες που επιβαρύνουν μια κατάσταση και βρέθηκε ότι σχετίζονται με την αυτοκτονία λόγω οικονομικής κρίσης είναι η απόλυση, η κατάσχεση σπιτιών και η ύπαρξη χρεών. Παρόλα αυτά, οι ερευνητές επεσήμαναν ότι υπήρξαν και χώρες όπου παρά το γεγονός ότι η οικονομία τους βρίσκεται επίσης σε κρίση, πιθανώς όχι τόσο έντονη όσο σε άλλα κράτη, οι αυτοκτονίες δεν αυξήθηκαν. Ως πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρουν τη Σουηδία, τη Φιλανδία και την Αυστρία. Εκτιμούν ότι καθοριστικό ρόλο σε αυτό έπαιξε η ακολουθούμενη πολιτική στον τομέα της ψυχικής υγείας αλλά και στον τομέα της αντιμετώπισης των συνεπειών της κρίσης. Παραδείγματος χάριν, στις χώρες αυτές είναι πολύ πιο εύκολη η πρόσβαση σε δομές ψυχικής στήριξης, χωρίς καθόλου ή με ελάχιστο κόστος, έχει διασφαλιστεί με σειρά μέτρων η επανένταξη των ανέργων στην αγορά εργασίας με συγκεκριμένα βήματα και όχι με γενικά ολιγόμηνα προγράμματα, έχει, επίσης, διασφαλιστεί ότι οι άνεργοι λαμβάνουν επίδομα ανεργίας για μεγάλα χρονικά διαστήματα καθώς και σειρά βοηθημάτων έτσι ώστε να μη βρίσκονται αντιμέτωποι με την εξαθλίωση ενώ υπάρχουν και ειδικές ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους δανειολήπτες που δεν μπορούν ν΄αποπληρώσουν τα δάνειά τους.
Όλα αυτά, εκτιμούν οι ερευνητές, δημιουργούν ένα πλέγμα «προστασίας» το οποίο βοηθά στο να μην επιβαρυνθεί πολύ η ψυχική υγεία ανθρώπων που δοκιμάζονται λόγω κρίσης ενώ παράλληλα λόγω της καλής διάρθρωσης και οργάνωσης των δομών υγείας, είναι εύκολη και η έγκαιρη πρόβλεψη και πρόληψη δυσάρεστων ψυχικών καταστάσεων.
Χαρακτηριστικά ένας από τους ερευνητές, ο καθηγητής Άαρον Ρηβς, από την Οξφόρδη, υποστηρίζει ότι το κομβικό ερώτημα είναι αν είναι αναπόφευκτη η αύξηση των αυτοκτονιών λόγω κρίσης, και όπως φαίνεται η απάντηση είναι όχι εφόσον ακολουθούνται οι κατάλληλες πολιτικές στήριξης των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων με σταθερότητα. Κατά τον Ρηβς, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης οι κυβερνήσεις καλούνται να πάρουν δύσκολες αποφάσεις αλλά η στήριξη των πληγέντων πρέπει να είναι μέγιστη προτεραιότητα.
bbc, huffington post, usa today
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου