Λέγε – λέγε και γράφε – γράφε κοντεύει να παγιωθεί στον χώρο της παράταξης (και όχι μόνο) μια άποψη που θέλει αυτούς τους πολίτες να είναι «παρασυρμένοι», «παραπλανημένοι», «ιδεολογικώς ενοχλημένοι», μέχρι και «πατριωτικώς διαμαρτυρόμενοι»!
Μέγα λάθος αυτού του είδους η ανάλυση.
Ιδίως οι πολιτικοί αναλυτές που υποστηρίζουν πεισματικά την εκδοχή των «ακροδεξιών πατριωτών» που απομακρύνθηκαν από την Νέα Δημοκρατία για λόγους «ιδεολογικής θολότητας» (βλέπε «μεσαιοχωριτισμός») ή «πατριωτικής αγανάκτησης» (βλέπε «ενοχική δεξιά» και άλλα τέτοια κατασκευάσματα), προσφέρουν τόσο στην παράταξη όσο και στην χώρα, χωρίς να το θέλουν οι περισσότεροι, κάκιστες υπηρεσίες.
Μετά τις πρόσφατες ευρωεκλογές μάλιστα, έχουν περισσέψει αβάσταχτα οι εν λόγω αναλύσεις, λες και η ΧΑ «χτύπησε» πράγματι τα ποσοστά που κάποιοι από τους χαιρέκακους απολογητές και οπαδούς της στα ΜΜΕ και το διαδίκτυο ονειρεύονταν. Είχα προβλέψει πολύ πριν τις ευρωεκλογές πως η οροφή της ΧΑ θα είναι το πολύ ένα σκάρτο 10%. Επιμένω σε τούτη την πρόβλεψή μου και για όλες τις μελλοντικές εκλογικές αναμετρήσεις (κυρίως τις εθνικές εκλογές).
Και επιμένω για τούτο – με τον όρο πως η οικονομική κατάσταση δεν θα χειροτερέψει επιπλέον εξαθλιώνοντας ακόμη μεγαλύτερα κομμάτια της ελληνικής κοινωνίας – όχι επειδή είμαι προικισμένος με κάποιες υπερφυσικές μαντικές ικανότητες ή επειδή θεωρώ τον εαυτό μου ένα είδος πολιτικού μέντιουμ, αλλά κάνοντας μια άλλου είδους ανάλυση, που λαμβάνει υπόψη κάποια αντικειμενικά δεδομένα που αρνούνται(;) να δουν οι αναλυτές που υποστηρίζουν όσα παραπάνω ανέφερα.
Τα δεδομένα τούτα, αφορούν την ίδια την ΧΑ, την Νέα Δημοκρατία και την οικονομική κρίση στην δίνη της οποίας έχει παγιδευτεί η χώρα.
Αρχίζοντας από το τελευταίο, αξίζει κανείς να επισημάνει συνδυαστικά με προηγούμενο άρθρο μου το γεγονός, πως όσο αυτή κορυφωνόταν, τόσο και τα ποσοστά της ΧΑ ανέβαιναν. Ωστόσο, όλα δείχνουν πως η οικονομική κρίση μάλλον έχει χτυπήσει το ζενίθ της και αναμένεται μια κάποια έστω αργή και βασανιστική εκτόνωσή της. Ισχυρίζομαι πως κάτι τέτοιο όταν γίνει ορατό από την κοινωνία, θα αποστερήσει από την ΧΑ τυχόντες μελλοντικούς οπαδούς, αφήνοντάς την με έναν σκληρό – παγιωμένο πυρήνα υποστηρικτών, που θα κινείται σε βάθος χρόνων, σε ένα ποσοστό κοντά στα νούμερα του ΚΚΕ. Η μόνη περίπτωση κατά την γνώμη μου να έχουμε περεταίρω ανεξέλεγκτη εκλογική άνοδο αυτού του ναζιστικού μορφώματος, είναι να επανακάμψει η οικονομική δυσπραγία χειρότερη από πριν, οδηγώντας συνολικά την χώρα στην κατάρρευση.
Όσον αφορά την Νέα Δημοκρατία την ίδια, είναι ασύμβατο με την λογική να ισχυρίζεται κανείς πως απομακρύνονται από τον κορμό της παράταξης οπαδοί της για λόγους «ιδεολογικούς» ή «πατριωτικούς», όταν ακριβώς τούτη την ώρα η παράταξη έχει για αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά και οπωσδήποτε μια αναβαθμισμένη πολιτική ατζέντα, τόσο όσον αφορά θέματα ιδεολογικά (αποενοχοποίηση της δεξιάς ταυτότητας για παράδειγμα) όσο και όσον αφορά θέματα πατριωτικά ή «πατριωτικά» όπου έχουν γίνει σημαντικές μετατοπίσεις «προς τα δεξιά» σε σχέση με το άμεσο παρελθόν (βλέπε εξαετία ΚΚ του Β΄). Δηλαδή τι μας λένε οι εν λόγω αναλυτές; Πως δεν απομακρύνθηκαν από τον κορμό της παράταξης για λόγους «ιδεολογικούς και πατριωτικούς» οι εν λόγω «δεξιοί υπερπατριώτες» όταν ο Μητσοτάκης έλεγε πως το «μακεδονικό» θα ξεχαστεί(!) σε μια δεκαετία, όταν τα σύνορα της χώρας είχαν ανοίξει για κάθε τριτοκοσμικό λαθρομετανάστη, όταν ο κ. Παυλόπουλος ευχαριστούσε τους λαθρομετανάστες που μας «προτίμησαν»(!), όταν γινόταν ο σάλος με το βιβλίο της κ. Ρεπούση και η κ. Γιαννάκου την υποστήριζε (και άλλα πολλά, ων ουκ έστιν αριθμός) και αποφάσισαν να απομακρυνθούν τώρα, που η ατζέντα της παράταξης σε τέτοιου είδους θέματα έχει «σφίξει», αρχηγός της είναι ο Αντώνης Σαμαράς με γνωστή από το παρελθόν ευαισθησία στα εθνικά ζητήματα (μια ευαισθησία που πλήρωσε πανάκριβα ολόκληρες δεκαετίες με πολιτική απομόνωση) και οι πολιτικές προς την αντιμετώπιση θεμάτων όπως η λαθρομετανάστευση έχουν αρχίσει να αποδίδουν καρπούς;
Τέλος, κατά την ταπεινή μου άποψη, όλο το ζουμί της υπόθεσης «Χρυσή Αυγή» βρίσκεται μέσα στο ίδιο αυτό μόρφωμα και την σχέση που κατάφερε να αναπτύξει και να παγιώσει, αρχικά με ένα τμήμα της κοινωνίας που ήταν έτοιμο από καιρό να εκφραστεί πολιτικά με αυτόν τον τρόπο αλλά δεν εύρισκε την αφορμή και κατόπιν με το κομμάτι εκείνο του κόσμου που καταστραμμένο από την οικονομική κρίση και απελπισμένο (κυρίως οι νεότεροι) από την θηριώδη ανεργία και την δυσπραγία της αγοράς, αποφάσισε πως το συγκεκριμένο μόρφωμα ήταν το κατάλληλο «εργαλείο» ώστε να εκδικηθεί το «σύστημα» και την «άτιμη κενωνία» για το κακό που τους βρήκε.
Ισχυρίζομαι λοιπόν, πως ο σκληρός πυρήνας της ΧΑ (ένα κομμάτι κοντά στο 6-7% πλέον) αποτελείται από αυτές τις δύο κατηγορίες πολιτών. Και αυτοί εξελίσσονται σιγά - σιγά στους σταλινικούς της δεξιάς δηλαδή τους λεγόμενους ιδεολόγους εθνικοσοσιαλιστές. Είναι αφενός, πολίτες που με όχημα τους «λόχους εφόδου» των χρυσαυγιτών, ονειρεύονται την εκδίκηση, ονειρεύονται την ρεβάνς της προσωπικής και οικογενειακής τους καταστροφής, ονειρεύονται μια συνολική καταστροφή της χώρας, ονειρεύονται την τιμωρία των σιωνιστών, την εξολόθρευση των λαθρομεταναστών που τους πήραν τις δουλειές, την φυλάκιση ή και τον τυφεκισμό(!) των «σάπιων πολιτικών» και την τιμωρία όσων απέκτησαν ή διατηρούν ακόμη τον πλούτο που οι ίδιοι δεν κατάφεραν ποτέ να αποκτήσουν, και αφετέρου, πολίτες που ανέκαθεν «έκλιναν» πολιτικά προς αυτές τις ακραίες ναζιστικές-φασιστικές θέσεις αλλά δεν τολμούσαν να το εκφράσουν ανοικτά σε μια κοινωνία που ήταν έτοιμη να τους χλευάσει και να τους απομονώσει. Αρκούνταν έως τώρα να εκφράζονται μέσα από τα λεγόμενα μεγάλα κόμματα και πότε-πότε αποπειρώνταν κάποια διαφοροποίηση, με μεγαλύτερη και πιο επιτυχημένη αυτήν του ΛΑΟΣ του κ. Καρατζαφέρη. Με την έλευση της οικονομικής κρίσης και την χαλάρωση των δημοκρατικών και κοινωνικών αντανακλαστικών, οι εν λόγω ψηφοφόροι είδαν αυτό που λέμε «το φως το αληθινό» στο πρόσωπο του Μιχαλολιάκου, του Κασσιδιάρη, του Παναγιώταρου και του Καιάδα και φυσικά τους ακολούθησαν λυτρωτικά και «εν πλήρη συνειδήσει».
Είναι ουτοπία (για να μην αναφέρω κάτι βαρύτερο) να περιμένει κανείς να «ανανήψουν» συντόμως αυτές οι δύο κατηγορίες των ψηφοφόρων που αποτελούν τον σκληρό πυρήνα της ΧΑ. Είναι πολιτικό λάθος ολκής να επιχειρήσει κανείς να τους «προσελκύσει», να τους «δελεάσει» ή να τους «επαναπατρίσει» οπουδήποτε, καθώς έχουν απομακρυνθεί με πλήρη συνείδηση και με μεγάλο θυμό ή μεγάλη ευχαρίστηση αντίστοιχα. Αυτό το κομμάτι των οπαδών της ΧΑ, θα μείνει πλέον εκεί για καιρό. Θα στελεχώνει το σταλινικό αυτό μόρφωμα της δεξιάς και θα αποτελέσει μαζί με τους ορίτζιναλ σταλινικούς του Περισσού, το άλλο άκρο του νέου πολιτικού φάσματος που ανατέλλει. Δεν υπάρχει καθόλου τυρί στην «δεξιά στροφή» που κάποιοι επαγγέλλονται ή ζητούν επίμονα από την Νέα Δημοκρατία. Υπάρχει μονάχα η φάκα της περιθωριοποίησης της μεγάλης αυτής παράταξης και της οριστικής της απομάκρυνσης από το κομμάτι εκείνο των κεντροδεξιών ψηφοφόρων που αποτελούν ίσως το δυναμικότερο τμήμα του εκλογικού σώματος. Δυστυχώς, η πολιτική ιστορία έχει αποδείξει πως χωρίς το «πολιτικό κέντρο» δεν μπορεί να σταθεί κυβέρνηση είτε αυτοδύναμη είτε συνεργασίας. Όσο γρηγορότερα το καταλάβει αυτό η κεντροδεξιά παράταξη, τόσο γρηγορότερα θα τελειώσει οριστικά με το φάντασμα του ΠΑΣΟΚ και θα κυριαρχήσει στον κρίσιμο πολιτικά χώρο που έχει εδώ και καιρός μείνει ορφανός.
Akenaton
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου