Ο ελληνικός λαός δε ζητά παντεσπάνι. Ψωμί ζητάει

Ύστερα από πέντε χρόνια πίκρας οι Έλληνες δεν «τρώνε» επικοινωνία και γι’ αυτό η κυβέρνηση δεν έχει ούτε μια μέρα ανοχής

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση είδαμε όλους τους υπουργούς αλλά και τον Πρωθυπουργό και τον Βενιζέλο να χαράσσουν νέα γραμμή στην οικονομική πολιτική. Οι περισσότεροι από αυτούς ξεκάθαρα, κι άλλοι πιο προσεκτικά, είπαν ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η καταστροφική πολιτική λιτότητας, κυρίως τώρα που το μεγαλύτερο μέρος της κρίσης το έχουμε αφήσει πίσω μας.

Ασφαλώς και δεν πρόκειται να γίνουμε Ελβετία από τη μια στιγμή στην άλλη. Ασφαλώς και δεν θα ρέει το χρήμα ή θα ξεκινήσει το τρελό πάρτι από εκεί που τέλειωσε το 2008. Άλλωστε, οι Έλληνες είναι πλέον συνειδητοποιημένοι. Ότι η περίοδος των παχιών αγελάδων έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Όμως, ο ελληνικός λαός δε ζητά αυτή τη στιγμή παντεσπάνι. Ψωμί ζητάει. Περισσότερες δουλειές, καλύτερες αμοιβές από αυτές των 400 ευρώ, λιγότερη φορολόγηση, κατάργηση έκτακτων εισφορών και άλλων τεχνασμάτων που ανακαλύφθηκαν προκειμένου να γεμίσουν τα ταμεία και να μην καταρρεύσει η οικονομία.

Βεβαίως και η κυβέρνηση δεν μπορεί να χύσει την καρδάρα με το γάλα. Αν ανοίξει τα ταμεία και δίνει αβέρτα χρήμα τότε είναι θέμα χρόνου η κατάρρευση. Άλλωστε και οι ξένοι δανειστές δεν πρόκειται να αφήσουν να γίνει κάτι τέτοιο.

Όμως, υπάρχουν δύο σημεία που πρέπει να επισημανθούν. Το πρώτο είναι η στάση του ΔΝΤ και γενικότερα της τρόικας που επιμένει σε νέα μέτρα, βλέπει νέα κενά και ζητά περισσότερες απολύσεις, μεγαλύτερη λιτότητα, συνέχιση της δραματικής κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα.

Το δεύτερο είναι ότι η κυβέρνηση εμφανίζεται έτοιμη να συγκρουστεί. Τουλάχιστον στα λόγια. Ήδη η νέα κυβερνητική εκπρόσωπος είπε ότι το ΔΝΤ ζει στο δικό του οικονομικό κόσμο και ότι δεν θα κάνουμε ό,τι λέει. Ενώ ο Γκ. Χαρδούβελης προανήγγειλε μια πιο κοινωνική πολιτική.

Το ζήτημα είναι αν όλη αυτή η ρητορική περί μείωσης φόρων, τερματισμού της λιτότητας, σύγκρουσης με τους δανειστές γίνεται επειδή το μήνυμα των εκλογών ήταν κακό για την συγκυβέρνηση ή αν όντως υπάρχει σκηνικό ρήξης. Ξέρει η κυβέρνηση τι θέλει και πώς θα το πετύχει; Ή πρόκειται για άλλη μια θεατρική παράσταση μέχρι να έρθει ο Τόμσεν και η παρέα του και να μας βάλουν ξανά το μαχαίρι στο λαιμό;

Με την κοινωνία στα όριά της, με τον Ιούλιο να είναι καυτός αφού έρχεται φορολογική καταιγίδα και με το φθινόπωρο ιδιαίτερα κρίσιμο αφού πολλά θα κριθούν στην οικονομία, το σκηνικό θα βαρύνει πολύ σύντομα ακόμη περισσότερο απ’ ότι πριν τις εκλογές. Είναι λοιπόν έτοιμη η νέα κυβέρνηση να αλλάξει ρότα ή όλα αυτά γίνονται για επικοινωνιακούς λόγους; Μετά από πέντε χρόνια πίκρας όμως οι Έλληνες δεν «τρώνε» επικοινωνία και γι’ αυτό η κυβέρνηση δεν έχει ούτε μια μέρα ανοχής. Οφείλει να βρει εκείνες τις λύσεις που θα απαλύνουν το βάρος του κόσμου και θα δώσουν μια προοπτική στη χώρα. Ουσιαστικά έχει ένα εξάμηνο περίπου, ίσως και λιγότερο αφού αν «στραβώσει» το πράγμα τότε θα πάμε σε εκλογές πολύ νωρίτερα. Ήδη ακούγονται ανησυχητικές φήμες ότι οι δανειστές θέλουν να μεταθέσουν τη συζήτηση για το χρέος από το φθινόπωρο στο 2015. Κάτι τέτοιο θα είναι καταστροφικό και θα οδηγήσει με απόλυτη ακρίβεια σε πρόωρες κάλπες.

Σε κάθε περίπτωση ό,τι είναι να κάνει η κυβέρνηση ας το κάνει τώρα και μην αφήσει να περάσουν 2 μήνες με το Μουντιάλ και τα μπάνια του λαού που θα αποχαυνώσουν τον κόσμο.


Antinews.gr