Ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται πλέον σε μια πολιτική συμμαχιών στην οποία κυριολεκτικά χωράει όποιος έχει τσακωθεί με τον Αντώνη Σαμαρά και τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Αυτή την πολιτική και κοινωνική συμμαχία η Κουμουνδούρου την έχει ονομάσει «νέο μπλοκ εξουσίας».
Ωστόσο αυτό που έχει περάσει απαρατήρητο, ή τουλάχιστον δεν έχει δοθεί η απαραίτητη προσοχή, είναι το γεγονός ότι οι διαφωνίες για την πολιτική συμμαχιών του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζονται στις διαφορετικές εσωκομματικές προσεγγίσεις, διαφωνίες και αντιπαραθέσεις που υπάρχουν γύρω από τις αναπροσαρμογές του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ για την οικονομική πολιτική που επαγγέλλεται.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι δύο εκ των βασικών στελεχών για τη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι ο Γιάννης Μηλιός και ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις απόψεις Τσίπρα.
Οι απόψεις Μηλιού ουσιαστικά εγκαλούν την ηγεσία Τσίπρα ότι «εγκλωβίζει το ΣΥΡΙΖΑ σε έναν ήπιο νεοφιλελευθερισμό» και χαρακτηρίζουν ως ανεπαρκές το σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ για «παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας». Σύμφωνα με την προσέγγιση Μηλιού το βάρος θα πρέπει να δοθεί στην «αναδιανομή του εισοδήματος». Μάλιστα στην πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή ο Σπύρος Λαπατσιώρας που απηχεί τις απόψεις Μηλιού είχε σημειώσει ότι «και ο Σαμαράς προσπαθεί για μια νέα παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας».
Μια λίγο διαφορετική με την προσέγγιση Μηλιού κάνει ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ο οποίος θεωρεί το μνημόνιο «καθεστώς» και προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ να προτάξει ως κεντρικό στόχο της οικονομικής του πολιτικής την «ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη». Δεν είναι τυχαίο ότι η πλατφόρμα των «53» την οποία συνυπέγραψε ο Ευκλείδης Τσακαλώτος εγκαλούσε την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ για την κλοπή του συνθήματος Σαμαρά για τη «Νέα Ελλάδα».
Επί της ουσίας οι δύο παραπάνω απόψεις ουσιαστικά υπαινίσσονται ότι το δίλημμα μνημόνιο-αντιμνημόνιο έχει ξεπεραστεί. Και ζητούν απ’ το ΣΥΡΙΖΑ να πάει σε μια γραμμή μετα-αντιμνημονίου.
Οι απόψεις αυτές που θεωρούν ελλιπές το πρόταγμα της οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ εκφράζονται σε μια άλλη παραλλαγή και από στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας. Για παράδειγμα ο Αντώνης Νταβανέλλος «δεν συμμερίζεται την άποψη στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ ότι η κυρίαρχη τάξη δεν μπορεί να κάνει παραγωγική ανασυγκρότηση» και τάσσεται υπέρ της άποψης ότι «ένα είδος παραγωγικής ανασυγκρότησης επιχειρεί τώρα και ο Αντώνης Σαμαράς με την έννοια ότι καταστρέφονται τμήματα του κεφαλαίου, άλλα τμήματα του κεφαλαίου κερδίζουν απ’ την κρίση και κάποια άλλα τμήματα του κεφαλαίου πλασάρονται για να πάρουν θέση στη νέα μοιρασιά που επιχειρείται». Σ’ αυτό το πλαίσιο έκανε και αντίκρουση των απόψεων της πλειοψηφίας υποστηρίζοντας ότι με αυτές τις δυνάμεις (ΣΕΒ) δεν υπάρχει έδαφος για «προωθητικούς συμβιβασμούς» όπως υποστηρίζει η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι απόψεις Μηλιού και Τσακαλώτου παρά το γεγονός ότι έχουν διαφορετική προσέγγιση στο μίγμα της οικονομικής πολιτικής με την ηγετική ομάδα συμπίπτουν στο βασικό θέμα που είναι η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Αυτές τις απόψεις η ηγετική ομάδα επιχειρεί να ενσωματώσει κάνοντας ένα κλικ ακόμα πιο «δεξιά» και μιλώντας πλέον για «απεμπλοκή από το μνημόνιο και τη λιτότητα».
Την ίδια στιγμή σε διαδικασία αφομοίωσης και απονεύρωσης της όποιας διαφορετικής πολιτικής πρότασής της βρίσκεται και η Αριστερή Πλατφόρμα η οποία δεν προτάσσει όπως παλιότερα το θέμα της εξόδου από το ευρώ αλλά επιχειρεί να υπερασπιστεί μια αντιμνημονιακή ρητορική που να θυμίζει έναν δημόσιο λόγο πιο ριζοσπαστικό όπως αυτός που εξέπεμπε παλιότερα ο ΣΥΡΙΖΑ, ειδικότερα την προεκλογική περίοδο του 2012.
Το θέμα αυτό δεν περνάει απαρατήρητο από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη της οποίας αναρωτιούνται «που είναι το ευρώ ως κορωνίδα της αναμέτρησης;» προσθέτοντας ότι «αποδείχτηκε ότι όποιος επενδύει στο νόμισμα δεν κερδίζει».
Πρακτικά όμως αυτά όλα λύνουν τα χέρια του Αλέξη Τσίπρα να προωθήσει στην πράξη τη στρατηγική εκείνη που τον οδηγεί σε σύγκλιση με δυνάμεις πέραν της Αριστεράς, κυρίως που με δυνάμεις που βρίσκονται στα δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι η «πλατφόρμα 2010» που απηχεί την δεξιά τάση του ΣΥΡΙΖΑ ζητάει επιτάχυνση της επικαιροποίησης του προγράμματος του κόμματος και «ομογενοποίηση» του κόμματος μέσω της «ανασύνθεσης της πλειοψηφίας του».
Κάλχας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου