Είναι η ώρα ο Ηγέτης να «σπάσει αυγά» χωρίς την ενοχική λογική του παρελθόντος για το πολιτικό κόστος.
Θέμα των ημερών η αποκρατικοποίηση της μικρής ΔΕΗ. Εγκαλείται η κυβέρνηση από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους συνδικαλιστές του βαθέως ΠΑΣΟΚ για ξεπούλημα, με ειδικές αναφορές στον «ευαίσθητο» κλάδο της ενέργειας.
Δυστυχώς στη χώρα μας ξεχνάμε εύκολα, ή κάποιοι έχουν επιλεκτική μνήμη γιατί έτσι τους βολεύει στα ψηφοθηρικά τους συμφέροντα. Ξεχνούν λοιπόν την εποχή της αποκρατικοποίησης του ΟΤΕ και τις αναφορές τους στον ευαίσθητο κλάδο των τηλεπικοινωνιών, όπως επίσης και στις προβλέψεις τους για την αύξηση της τιμής στο κόστος της τηλεφωνικής κλήσης για τους πολίτες. Θυμάμαι όμως τον κρατικό ΟΤΕ που:
-Δεν μπορούσες να έχεις νέα τηλεφωνική σύνδεση σε λιγότερο από 6 μήνες
-Το κόστος για κάθε τηλεφωνική κλήση ήταν τεράστιο
-Η συζήτηση για διαπλεκόμενα συμφέροντα ήταν καθημερινή
-Η πόρτα για εξυπηρέτηση κομματικών ρουσφετιών ήταν πάντοτε ανοιχτή
-Οι ζημιογόνες χρήσεις πληρωνόταν με δανεικά που εμείς σήμερα αποπληρώνουμε
Αντίστοιχα σκέφτομαι τον σημερινό ιδιωτικόΟΤΕ που:
-Η διαδικασία νέας σύνδεσης είναι γρήγορη και απλή
-Το κόστος των κλήσεων είναι μηδαμινό
-Δεν μιλάμε για διαπλοκή αφού πρόκειται για ιδιωτική επιχείρηση
-Κομματικά ρουσφέτια δεν μας αφορούν αφού δεν είναι δημόσιο
-Οι ενδεχόμενες ζημιές πληρώνονται από τον ιδιώτη και όχι από το κράτος
Με τη λογική όσων αντιδρούν στις αποκρατικοποιήσεις θα έπρεπε να έχουμε κρατικά super markets, κρατικά καταστήματα ρούχων, κρατικά cafe κλπ. Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι το μεγαλύτερο κόστος της κρίσης που πληρώνουμε, είναι αποτέλεσμα του άκρατου κρατισμού που υιοθέτησαν «γιαλαντζί» σοσιαλιστικές κυβερνήσεις στην Ελλάδα, με μοναδικό στόχο την εξυπηρέτηση πελατειακών σχέσεων ώστε να είναι στην εξουσία. Είναι αδύνατο ένας μικρός ιδιωτικός τομέας να συντηρεί ένα τεράστιο δημόσιο.
Αν για κάτι έπρεπε να εγκαλούμε τη σημερινή κυβέρνηση είναι για την καθυστέρηση που έχει υπάρξει στις αποκρατικοποιήσεις. Είναι γεγονός ότι και στα δύο κόμματα που συγκυβερνούν υπάρχουν «φωνές» που θέλουν να συντηρούν το κράτος επιχειρηματία, ώστε να συνεχίζεται η ύπαρξη των πελατειακών σχέσεων, σε βάρος πάντοτε του ιδιωτικού τομέα και ιδιαίτερα των μικρών επιχειρήσεων και των αυτοαπασχολούμενων που δεν μπορούν να έχουν την οποιαδήποτε διαπλοκή με το δημόσιο, παρά μόνο πληρώνουν για την ύπαρξή του, στο γιγάντιο μέγεθός του.
Τα περί ξεπουλήματος που ακούγονται συνεχώς όταν γίνεται μία αποκρατικοποίηση είναι κενά λόγια. Γνωρίζουμε όλοι ότι όταν υπάρχει ξεπούλημα υπάρχει και κοσμοσυρροή αγοραστών, την οποία μέχρι σήμερα δεν είδαμε σε καμία περίπτωση. Τα ίδια άκουγα και για τη γαλακτοβιομηχανία ΔΩΔΩΝΗ, αλλά σήμερα η Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών πούλησε το μετοχικό της πακέτο σε χαμηλότερη τιμή ανά μετοχή σε σχέση με την τιμή που είχε δώσει ο αγοραστής στην Αγροτική Τράπεζα τότε. Που είναι λοιπόν το ξεπούλημα;
Επειδή η χώρα διαθέτει Ηγέτη και ο ηγέτης έχει το σθένος να αναγνωρίζει λάθη και αδικίες και να προχωρά στη διόρθωσή τους, είναι η ώρα ο Ηγέτης να «σπάσει αυγά» χωρίς την ενοχική λογική του παρελθόντος για το πολιτικό κόστος. Η Νέα Δημοκρατία που αποτελεί τον κορμό της κυβέρνησης είναι φιλελεύθερο κόμμα και οφείλει να χαράξει τη δική της γραμμή στη διακυβέρνηση του τόπου. Όσοι δεν μπορούν να σηκώσουν το φορτίο είναι καλύτερο να αποχωρήσουν, παρά να βάζουν εμπόδια. Διαφορετικά δεν βλέπω τι τους διαχωρίζει από τον άκρατο λαϊκισμό της άλλης πλευράς στο βωμό των τοπικών ψηφοθηρικών συμφερόντων…
Βασίλης Τσιαλαμάνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου