Oι τζάμπα επαναστάτες τύπου Μαζιώτη, Ξηρού ή Ρούπα

H τρομοκρατία στην Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εγκληματικό φαινόμενο κι όχι ως μια πράξη αντίστασης απέναντι στην τρόικα, την κυβέρνηση, το σύστημα, τον κακό μας τον καιρό

Πoιο είναι το ηθικό δίδαγμα από την υπόθεση της σύλληψης του Νίκου Μαζιώτη; Ότι η τρομοκρατία στην Ελλάδα όπως τουλάχιστον εμφανίζεται τα τελευταία χρόνια, δεν είναι τίποτε λιγότερο από κοινό έγκλημα. Εγκληματίες χειρότεροι από τους νονούς της νύχτας είναι όλοι αυτοί οι τζάμπα επαναστάτες τύπου Μαζιώτη, Ξηρού ή Ρούπα. «Να τελειώνουμε από εδώ να πάω φυλακή», φέρεται να είπε στους γιατρούς ο τραυματισμένος αρχιτρομοκράτης. Μάλλον θα πρόκειται περί αστείου που κάνει πιστεύοντας ότι από τις ελληνικές φυλακές μπορεί να το σκάσει ευκολότερα απ’ τους γιατρούς που μπορεί να του ζητήσουν… φακελάκι γιατί του έσωσαν το χέρι.

Αλλά δεν είναι αστείο. Είναι ξεκάθαρος κυνισμός από την πλευρά ενός ανθρώπου που έχει μάθει να ζει τζάμπα και ταυτόχρονα να έχει γίνει τόσο φανατικός που να μη βλέπει ότι γελάει ο κόσμος με τη δήθεν επαναστατικότητά του. Εκτός βέβαια από μια μικρή μερίδα ψευτοεπαναστατών που στεναχωρήθηκαν γιατί ο… ήρωάς τους συνελήφθη και δεν γλίτωσε στο Μοναστηράκι αφού πρώτα θα σκότωνε κανέναν αστυνομικό ή κανέναν αθώο πολίτη.

Ας αναρωτηθούμε όλοι τι είναι ο Μαζιώτης και το σινάφι του. Είναι επαναστάτες που θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο δια της βίας; Είναι ασυμβίβαστοι ιδεολόγοι που όλοι εμείς οι «βολεμένοι» δεν καταλαβαίνουμε το πνεύμα τους;

Ή μήπως επιτέλους να πούμε ξεκάθαρα και χωρίς αστερίσκους ότι πρόκειται για εγκληματικά στοιχεία, για δολοφόνους και ληστές που περνάνε ζωή χαρισάμενη με τα λεφτά των άλλων; Και βάζουν καμιά βομβίτσα που και που για να δικαιολογήσουν το… επαναστατικό τους προτσές.

Είναι άραγε καλύτεροι οι αριστεροί εγκληματίες που δρουν στο όνομα κάποιου ακτιβισμού από τους ακροδεξιούς δολοφόνους που ενεργούν στο όνομα της ανατροπής της δημοκρατίας; Ποια είναι η διαφορά τους; Καμιά απολύτως και αυτό πρέπει να το έχουμε καλά στο μυαλό μας όλοι για το πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε τέτοια φαινόμενα. Δεν είναι ο Μαζιώτης, ο Χριστόδουλος, ο Σάββας Ξηρός ή ο Σακκάς τίποτε ήρωες του λαϊκού κινήματος που κάποια στιγμή πρέπει να τους βγάλουμε και μια σύνταξη αντιστασιακού.

Δολοφόνοι είναι που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να σκοτώσουν αθώους πολίτες. Το απέδειξε προχθές στο Μοναστηράκι ο αρχιτρομοκράτης. Αν ήταν ο επαναστάτης που ηγείται του λαϊκού κινήματος θα είχε πέσει κάτω στο πρώτο «αλτ» και δεν θα έθετε σε κίνδυνο κανέναν. Αντιθέτως τράβηξε πιστόλι, χτυπούσε αδιακρίτως και δεν παραδόθηκε παρά μόνο όταν τραυματίστηκε. Αλλά ακόμη και τώρα συνεχίζει να είναι ένας σκληρός εγκληματίας που κάλλιστα θα μπορούσε να δουλεύει στη νύχτα ως μπράβος και δολοφόνος.

Τι θέλουμε να πούμε συμπερασματικά; Ότι η τρομοκρατία στην Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως εγκληματικό φαινόμενο κι όχι ως μια πράξη αντίστασης απέναντι στην τρόικα, την κυβέρνηση, το σύστημα, τον κακό μας τον καιρό. Ας αφήσουν λοιπόν τις κακομοιριές και τη στεναχώρια οι ευαίσθητοι αριστεροί που ετοιμάζονται να στηρίξουν για άλλη μια φορά τον κακόμοιρο τον τρομοκράτη. Ο Μαζιώτης θα έχει μια δίκαιη (κι ελπίζουμε σύντομη) δίκη, θα λογοδοτήσει για τις πράξεις του και θα πάει φυλακή. Αν αρχίσουν διάφοροι ακτιβιστές της αριστεράς, δικηγόροι, στελέχη κομμάτων ή συνιστωσών και άλλοι φορείς της κακιάς ώρας μαζί με δημοσιογράφους να παίρνουν συνεντεύξεις, να δίνουν βήμα στον Μαζιώτη να λέει τις παπάρες του ή να κάνει καταγγελίες για βασανισμούς και άλλες τέτοιες ανοησίες, τότε θα έχουμε χάσει πάλι το δάσος.

Να απομονωθούν λοιπόν αυτοί οι έτοιμοι πάντα να «νομιμοποιούν» τη δράση των τρομοκρατών. Ο κόσμος τους έχει πάρει χαμπάρι και θα τους απομονώσει.

Antinews.gr