.
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση ο επιχειρηματικός κόσμος ακούει τις υποσχέσεις της κυβέρνησης ότι θα προχωρήσει σε γενναία ρύθμιση για τα κόκκινα δάνεια. Ότι θα δώσει μια ακόμη ευκαιρία στις εταιρείες να σταθούν στα πόδια τους. Σε άλλους θα κουρέψει δάνεια, σε άλλους θα δώσει χρόνο αποπληρωμής μερικές… δεκαετίες και σε άλλους θα δώσει και νέα χρηματοδότηση για να ανακάμψουν, αυτό που λέμε… αναχρηματοδότηση δανείων. Ασφαλώς και χρειάζονται χιλιάδες επιχειρήσεις ένα νέο σχέδιο, ένα νέο ξεκίνημα διότι αλλιώς θα κλαίμε για χρόνια για την ανεργία και την κατάρρευση της επιχειρηματικότητας στην Ελλάδα.
Και βεβαίως, κανείς δεν μπορεί να δεχθεί τους επαγγελματίες μπαταχτσήδες να μπαίνουν από το παράθυρο και να «ρυθμίζονται» κι αυτοί μαζί με τους πραγματικά τίμιους και καλοπροαίρετους επιχειρηματίες που τους κατέστρεψε η κρίση.
Ωστόσο, την ίδια στιγμή που ακούμε και διαβάζουμε ότι έρχεται γενναία ρύθμιση για τις επιχειρήσεις, δεν ακούμε ανάλογες υποσχέσεις για τους δανειολήπτες που έχουν στεγαστικά ή καταναλωτικά δάνεια. Κάποιες γενικόλογες κουβέντες για ρυθμίσεις με βάση το ελάχιστο κόστος διαβίωσης, επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής που έτσι κι αλλιώς κάνουν οι τράπεζες, κάποιες μικρές μειώσεις επιτοκίων και βεβαίως η μεγαλειώδης πρόταση να πάρουν οι τραπεζίτες τα σπίτια του κόσμου κι αυτοί να πληρώνουν ένα ποσό έναντι δανείου.
Δηλαδή για τους επιχειρηματίες κούρεμα και για τους νοικοκυραίους που δεν έχουν να πληρώσουν το στεγαστικό τους απλά θα τους πετάξουν έξω και θα τους ξαναπάρουν ως ενοικιαστές; Πόση δικαιοσύνη να κρύβει άραγε ένα τέτοιο σχέδιο; Και ποια πολιτικά οφέλη πιστεύει η κυβέρνηση ότι μπορεί να αποκομίσει όταν ο κόσμος που είναι στο κόκκινο θα μείνει στο… πορτοκαλί ενώ οι επιχειρηματίες, μαζί και οι νταβατζήδες, θα κάνουν ξανά πάρτι αφού θα έχουν πετύχει γενναίες ρυθμίσεις;
Άλλωστε, το πολιτικό σύστημα ποτέ δεν έδειξε ότι είναι… αθώο του αίματος. Και οι πρόσφατες χαριστικές ρυθμίσεις και φωτογραφικές διατάξεις προς όφελος των διαπλεκόμενων προδιαθέτουν για ρυθμίσεις που θα προκαλέσουν θύελλα και σε ότι αφορά τα κόκκινα δάνεια.
Για να το κάνουμε πιο λιανά για να το καταλάβουν όλοι. Αν κάποιοι στην κυβέρνηση σκέφτονται να προχωρήσουν σε ρύθμιση κόκκινων δανείων μεγαλονταβατζήδων των media, της ενέργειας, των δημοσίων έργων, της ναυτιλίας και των πετρελαίων χαρίζοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ, θα έχουν πρόβλημα. Γιατί αν ο κόσμος που πνίγεται από προσωπικά δάνεια πάρει ψίχουλα σε αντίθεση με τους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, τότε θα εκραγεί, θα επαναστατήσει και δεν σώζεται με τίποτε το πολιτικό σύστημα. Τι θέλει δηλαδή η κυβέρνηση; Να διαβάζει πρωτοσέλιδα ότι «βόλεψε» τον Ψυχάρη, τον Μπόμπολα, τον Βαρδινογιάννη ή τον Λάτση και άφησε στο έλεος των τραπεζών, τον Κώστα, τον Γιώργο, τον Γιάννη, τον Βαγγέλη και κάθε άλλο… ανώνυμο Έλληνα που δεν έχει να πληρώσει τη δόση του επειδή τον κατέστρεψε η κρίση;
Θα έχει κάνει μεγάλο έγκλημα η κυβέρνηση αν προχωρήσει σε ρυθμίσεις δύο ταχυτήτων αφήνοντας απ’ έξω τους πραγματικά «προβληματικούς» οικονομικά πολίτες και επιβραβεύοντας τους τζαμπατζήδες που πήραν θαλασσοδάνεια, έβγαλαν τα λεφτά στο εξωτερικό και τώρα το παίζουν φτωχοί πλην τίμιοι επιχειρηματίες που, πάντως, δεν ξεχνούν τις διακοπές στη Μύκονο και την Αράχοβα.
Η υπόθεση των «κόκκινων» δανείων μπορεί να γίνει η σανίδα σωτηρίας για την κυβέρνηση αλλά και η ταφόπλακά της. Η εξίσωση είναι δύσκολη, όμως, καλά θα κάνουν να έχουν ως πρώτη σκέψη τους πολίτες κι όχι τις χρεοκοπημένες επιχειρήσεις που έπεσαν έξω αλλά οι ιδιοκτήτες τους παραμένουν πλούσιοι. Ας πληρώσουν αυτοί για τα λάθη τους, όχι ο υπόλοιπος ελληνικός λαός.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου