Καταστροφική η προεδρολογία

Ο κόσμος χάνεται, η οικονομία είναι σε κρίσιμη καμπή και κάποιοι κάνουν προτάσεις για τον Πρόεδρο.



Υπάρχουν ορισμένα σημάδια που δείχνουν ότι κάτι καλό πάει να συμβεί στην οικονομία. Παρ’ ότι δεν πρέπει να «φουσκώνουν» τα μυαλά κανενός, ούτε να περιμένουμε μεγάλα πράγματα από το ραντεβού στο Παρίσι, επικρατεί μια συγκρατημένη αισιοδοξία για καλές εξελίξεις τους επόμενους μήνες.

Αν βγάλει κανείς το μεγάλο πρόβλημα της αδυναμίας πληρωμής φόρων, όπου σε ένα μήνα τα φέσια αυξήθηκαν 1,4 δις και συνολικά είναι 70 δις ευρώ, κάποιες πρώτες ενδείξεις είναι καλές.

Το χρηματιστήριο προεξοφλεί θετικές εξελίξεις και ανεβαίνει. Τα επιτόκια των ομολόγων υποχωρούν σε ιστορικά χαμηλά, οι ξένοι επενδυτές δείχνουν κάποια εμπιστοσύνη στην Ελλάδα.

Παράλληλα, υπάρχει κινητικότητα σε ότι αφορά τη ρύθμιση των δανείων, επιχειρηματικών και στεγαστικών. Ο Κώδικας Δεοντολογίας που πρέπει να ακολουθούν οι τράπεζες είναι έτοιμος και περιέχει ορισμένα πολύ σημαντικά σημεία για να μη χάσουν οι Έλληνες τις περιουσίες τους. Οι καλοί και συνεργάσιμοι δανειολήπτες, φυσικά και νομικά πρόσωπα, δεν έχουν τίποτε να φοβηθούν. Οι μπαταχτζήδες όμως θα χάσουν τα σπίτια και τις επιχειρήσεις τους.

Παρά την αύξηση των ληξιπρόθεσμων οφειλών, τα έσοδα από τους φόρους αυξάνονται, επειδή υποτιμήθηκαν ορισμένες πηγές και πήγαν καλύτερα του αναμενομένου.

Επίσης, οι πρώτες κουβέντες με τους ξένους εταίρους δείχνουν ότι υπάρχει μια μεγαλύτερη διαλλακτικότητα στα ελληνικά προβλήματα. Δεν είναι και λίγο να ζητά η Ελλάδα παρέκκλιση από τους κοινοτικούς κανόνες για επιδότηση επιτοκίου επιχειρηματικών δανείων και ο Σόιμπλε να λέει ότι συμφωνεί.

Το ραντεβού στο Παρίσι πιθανόν να μη βγάλει τίποτε, εκτός ίσως από καλά λόγια για την προσαρμογή της Ελλάδας. Είναι όμως ένα βήμα για απαγκίστρωση από την τρόικα. Λύθηκαν όλα και η χώρα βαδίζει σε ομαλό δρόμο; Ασφαλώς όχι. Η ίδια η κυβέρνηση έχει ακόμη πολλά προβλήματα να λύσει και κάνει ακόμη λάθη τύπου… ΕΝΦΙΑ. Επίσης, πολλοί είναι αυτοί που ακόμη δεν αντιλαμβάνονται ότι ο λαός είναι σε δύσκολη θέση. Ας ρίξουν μια ματιά σε όσους δεν πληρώνουν φόρους και χρέη και γιατί. Ας ρίξουν μια ματιά σε 35.000 εργαζόμενους που έφυγαν σε τρεις μήνες από τη δουλειά τους για να πάρουν σύνταξη φοβούμενοι νέο ασφαλιστικό.

Όσο για το πολιτικό τοπίο, που σχετίζεται άμεσα με την οικονομία, η συζήτηση που έχει ανοίξει για την προεδρική εκλογή περισσότερο αποπροσανατολίζει παρά δημιουργεί προσδοκίες ότι υπάρχει ο μαγικός αριθμός 180. Ο κόσμος χάνεται, η οικονομία είναι σε κρίσιμη καμπή και κάποιοι κάνουν προτάσεις για τον Πρόεδρο. Ο ένας προτείνει τον Κουβέλη, ο Ψυχάρης υιός λέει ο Μεϊμαράκης, κάποιοι τρίτοι δεν αποκλείουν έναν άνθρωπο των τεχνών ή έναν διακεκριμένο Έλληνα που θα ενώσει τα κόμματα. Και την ίδια στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ πλακώνεται για το τι θα κάνει, οι ΑΝΕΛ παίζουν στο… θέατρο του Χαϊκάλη και τα άλλα κόμματα κάνουν ασκήσεις επί χάρτου.

Δεν είναι ώρα ακόμη για προεδρολογία. Είναι ώρα της δουλειάς και αποτελεσμάτων. Και για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους, καλύτερα ο Σαμαράς να σώσει οριστικά τη χώρα και να μη μπορεί να εκλέξει πρόεδρο, παρά να ξαναμπεί η χώρα σε περιπέτειες αλλά να έχει εξασφαλιστεί ο αριθμός των 180. Ποιος Έλληνας νοιάζεται για την εκλογή προέδρου όταν δεν έχει ούτε την εφορία να πληρώσει;

Πρέπει λοιπόν η κυβέρνηση από μόνη της να κλείσει το θέμα και να σταματήσουν οι βουλευτές να λένε το μακρύ τους και το κοντό τους. Πρέπει όλοι μαζί να δουλέψουν σκληρά στην τελική ευθεία που βγάζει από το τούνελ. Κι αν είναι ο λαός να μην τους ψηφίσει χαλάλι. Τουλάχιστον θα έχουν παρακαταθήκη τη σωτηρία της χώρας κι αυτό είναι μεγαλύτερο παράσημο από μια πρόσκαιρη εξουσία. Θυμηθείτε τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ο Εθνάρχης που καταψηφίστηκε από το λαό παρά τους θριάμβους και μετά από χρόνια γύρισε νικητής και τροπαιούχος στην πολιτική σκηνή.

Είναι καλύτερα λοιπόν μέχρι τα Χριστούγεννα να έχει λυθεί το ελληνικό πρόβλημα κι ας μην έχουμε πρόεδρο τον Μάρτιο.



Antinews.gr