Habemus Tsipram

Ο Αλέξης του δεκαπενταμελούς έγινε «μεγάλος ευρωπαίος ηγέτης» που συναντάται με τους Πάπες και τους Πατριάρχες και τον καλούνε στην Ιταλική Λέσχη Μπίλντερμπεργκ.



Αν κάποιος κατέβαινε από τον πλανήτη Άρη στην Ελλάδα και έβλεπε τηλεόραση ή διάβαζε τα ειδησιογραφικά sites θα νόμιζε ότι η χώρα μας έχει την πρώτη κυβέρνηση της Αριστεράς στην ιστορία της.

Ότι ο Τσίπρας είναι πρωθυπουργός και οι κ. Σταθάκης και Δραγασάκης είναι αυτοί που διαπραγματεύονται με τους Ευρωπαίους για το ελληνικό χρέος. Τέτοια «αβάντα» από τα media δεν έχει ξαναγίνει. Ανοίγεις το Mega για παράδειγμα και πρώτη είδηση σε όλα τα δελτία παίζει ο Τσίπρας με φόντο το Βατικανό και τους τουρίστες να περνάνε δίπλα του, να μιλάει για την κρίση αξιών, για τις τράπεζες, για τα συλλογικά οράματα και άλλα... κόκκινα άλογα. Επίσης, παίζει δυνατά και το μυστικό ραντεβού του Δραγασάκη και του Σταθάκη με το δεξί χέρι της Μέρκελ, τον Άσμουσεν που μέχρι πρότινος «έθαβε» την Ελλάδα ως μέλος του δ.σ. της ΕΚΤ. Ο Δραγασάκης υποστηρίζει ότι δεν ήταν «μυστικό», απλά βρέθηκαν σε ένα τραπέζι και τα είπαν. Όμως, άλλες πληροφορίες λένε ότι ο Τσίπρας τους έκλεισε το ραντεβού όταν ήταν στο Κόμο. Αλλά τι σημασία έχει; Αυτό που είναι σημαντικό είναι πως στον ΣΥΡΙΖΑ άνοιξαν δίαυλο επικοινωνίας με τη Μέρκελ. Τώρα αν ο Άσμουσεν τους έβαλε στον «πάγο» δεν θα το μάθουμε σίγουρα από την προπαγάνδα της Κουμουνδούρου. Όμως, το επικοινωνιακό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ έκανε καλή δουλειά σε ότι αφορά τη μεταφορά του κλίματος στη συνάντηση του Πάπα με τον Τσίπρα.

Εκείνο δε που έκανε τεράστια εντύπωση και μας έκανε όλους εμάς τους ευαίσθητους να δακρύσουμε ήταν αυτό που είπε ο Πάπας (που λέει η Κουμουνδούρου ότι είπε): «Οι νέοι πολιτικοί μιλάτε μια διαφορετική γλώσσα, που μοιάζει με μια μελωδία ελπίδας».

Η μελωδία της ευτυχίας με πρωταγωνιστή τον Αλέξη. Ακούσαμε και τη δήλωση του Τσίπρα καμιά δεκαριά φορές από τα κανάλια που είναι φανερό ότι κάνουν στροφή προς τα αριστερά μη τυχόν και χάσουν τον «σύμμαχο». Είπε πολλά και διάφορα ο Αλέξης: Για τον «Πάπα των φτωχών», για τις τράπεζες που είναι πάνω από τον άνθρωπο, για την κρίση αξιών, για το διάλογο της Αριστεράς με την χριστιανική Εκκλησία και άλλες τέτοιες αριστερές μπαρούφες.

Και μας ήρθε ξαφνικά το ερώτημα όλων εμάς που ήρθαμε σήμερα από τον Άρη; Ποιος είναι ο Ποντίφικας που πρέπει να δώσουμε τόσο μεγάλη σημασία στην επίσκεψη του Τσίπρα; Τι δηλαδή μπορεί να προσφέρει ο Πάπας στην προσπάθεια διάσωσης της Ελλάδας;

Όλος αυτός ο ντόρος πόθεν προκύπτει άραγε; Μίλησε ο Τσίπρας για μια οικουμενική συμμαχία απέναντι στη φτώχεια, για αλληλεγγύη, για αγάπη για τον συνάνθρωπο, για κοινωνική δικαιοσύνη. Μα ποιος δεν τα θέλει αυτά; Ποιος σοβαρός άνθρωπος δεν πιστεύει στις πανανθρώπινες αξίες πάνω στις οποίες στηρίχθηκε ο παγκόσμιος πολιτισμός; Άλλο όμως αυτό κι άλλο η πραγματική κατάσταση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα.

Αν ο κ. Τσίπρας πήγε στο Βατικανό για να γράψει έκθεση ιδεών, μπράβο του πέτυχε στην αποστολή του. Θα έχει να λέει στα εγγόνια του για το παπικό μετάλλιο που πήρε, αλλά ποια είναι η ουσία της υπόθεσης; Θα μας κουρέψει η Μέρκελ το χρέος επειδή ο Ποντίφικας άρχισε να λέει διάφορα για τις μελωδικές φωνές των νέων; Θα γίνει καλύτερη η ζωή μας γιατί ο Πάπας Φραγκίσκος μας συμπόνεσε και είπε ότι δε μπορεί να είναι οι τράπεζες πάνω από τους ανθρώπους;

Ποιος ο λόγος λοιπόν της τεράστιας υπερπροβολής που πήρε αυτό το πανηγυράκι στο Βατικανό;

Θα μπορούσε να έχει τεράστια σημασία αν συνδυαστεί με τα όσα γράφαμε πριν μερικές ημέρες για την «συμφωνία» των νταβατζήδων της ενημέρωσης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί που ξαφνικά ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κόμμα της καρπαζιάς, που προστατεύει τις βίλες Αμαλίες, που απειλεί την Ευρώπη με τον οικονομικό ακτιβισμό του και που ακούνε οι Ευρωπαίοι για Τσίπρα και αλλάζουν διάδρομο, έχει μετατραπεί σε ένα καθαρά αστικό, συστημικό κόμμα το οποίο έχει ανοίξει πόρτες. Ο Αλέξης του δεκαπενταμελούς έχει γίνει «μεγάλος ευρωπαίος ηγέτης» που συναντάται με τους Πάπες και τους Πατριάρχες και τον καλούνε στην Ιταλική Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Και τα πρωτοκλασάτα στελέχη του που συνομιλούν με το «μαντρόσκυλο» της Μέρκελ, τον Άσμουσεν.

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ εξωτερικού που βεβαίως δεν έχει καμιά σχέση με τα όσα υποστηρίζει στο εσωτερικό. Διότι αν πήγε να πει τις ίδιες ανοησίες που είπε στη ΔΕΘ ο κ. Τσίπρας θα έτρωγε πόρτα από παντού. Όταν βγαίνει όμως από τα σύνορα γίνεται αρνάκι του γαλάκτου που μιλάει περί ανέμων και υδάτων και περί πανανθρώπινων αξιών. Επί της ουσίας τίποτε. Πώς θα κυβερνήσεις κύριε; Πώς θα πληρώσεις τους μισθούς και τις συντάξεις; Πώς θα μειώσεις τους φόρους και θα κυνηγήσεις τους φοροφυγάδες; Τίποτε ο Αλέξης εξωτερικού. Μόνο ιδεολογικο-πολιτικές φανφάρες για να παίζουν ολημερίς στο Mega που χρωστάει της Μιχαλούς και λέει μπας και στηρίξει τον Αλέξη για να γλιτώσουν τη φυλακή οι μέτοχοι.

Μ' αυτά και μ' αυτά ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται επικοινωνιακά παντοδύναμος και ο κόσμος ξεχνά ποιοι είναι. Ξεχνά την αποφορά της Πασοκίλας, τους αναρχοαυτόνομους, τους καθηγητάδες που μιλάνε για «Μακεδονικό», τους «γουναράδες» και τους Παναγούληδες.

Κι έτσι ο Αλέξης, έχοντας και την ευλογία των δύο Εκκλησιών θα βαδίσει στα βήματα των μεγάλων... ηγετών της χώρας όταν ο Σαμαράς θα τρώει τα σωθικά του με τη Μέρκελ. Εύγε.


Antinews.gr