Όταν μετά από μια τριήμερη συνάντηση με την τρόικα δεν γίνονται ούτε επίσημες ανακοινώσεις αλλά ούτε και διαρροές τότε θα μπορεί να σκεφτεί κανείς ότι δεν βγήκε τίποτε από τις διαπραγματεύσεις. Ούτε καλό αλλά ούτε και κακό, όμως, όπως λένε οι γνωρίζοντες no news, good news.
Η ελληνική αποστολή φεύγει από το Παρίσι και επιστρέφει στην πεζή πραγματικότητα χωρίς να έχει στα χέρια της ουσιαστικά αποτελέσματα. Αλλά όπως το είχαμε επισημάνει εγκαίρως θα έπρεπε να κρατούν μικρό καλάθι οι Έλληνες στη Γαλλία. Και ήταν λάθος επικοινωνιακό και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να «φουσκώσουν» τις προσδοκίες για το Παρίσι. Μια προκαταρκτική συζήτηση ήταν με την τρόικα η οποία θα επανέλθει στην Αθήνα τέλη του μήνα και θα κλείσει τότε η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας.
Αν θέλουμε, ωστόσο, να είμαστε δίκαιοι η κυβέρνηση κέρδισε δύο πράγματα:
1. Το πρώτο είναι ότι δεν έγινε πάλι μύλος η χώρα με τις διαπραγματεύσεις. Ήρεμα κι ωραία και πολιτισμένα μπήκαν τα θέματα κάτω, έκλεισαν ορισμένα κι έμειναν κι άλλα ανοικτά. Αλλά τουλάχιστον δεν έγινε ο χαμός και δεν έπαψε να λειτουργεί η κυβέρνηση.
2. Το δεύτερο και σπουδαιότερο είναι ότι για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια η κυβέρνηση κάθισε απέναντι στην τρόικα ισότιμα και έθεσε τη δική της ατζέντα. Αν θυμάστε σε όλες τις προηγούμενες διαπραγματεύσεις η τρόικα απαιτούσε και η Αθήνα αναγκαστικά άκουγε σαν τον μαθητή που έχει κάνει ζαβολιά. Άλλοτε έσκυβε το κεφάλι, άλλοτε έτρωγε τις φάπες στο σβέρκο κι άλλοτε έλεγε «ως εδώ και μη παρέκει». Στο Παρίσι το ταγκό είχε δύο αλλά ο καβαλιέρος ήταν η Ελλάδα. Ζήτησε για πρώτη φορά ελαφρύνσεις στους φόρους, απαίτησε τη διατήρηση της άρσης των πλειστηριασμών, δεν δέχθηκε επ΄ ουδενί κατάργηση των απεργιών. Αυτή η στάση δείχνει ότι έχουμε περάσει σε άλλη φάση όπου τους κοιτάμε στα μάτια και ζητούμε τα δίκαια μας. Είναι μια κατάκτηση που επιτεύχθηκε χάρη στην καλή πορεία της οικονομίας την οποία αποδέχθηκαν οι τροικανοί.
3. Το τρίτο είναι ότι έκλεισε μια σύνοδος στην Ουάσιγκτον για το ελληνικό χρέος. Στα μέσα Νοεμβρίου ανοίγει κι επίσημα το ζήτημα της διευθέτησης του χρέους με βασικό ζήτημα την απομείωσή του μέσω επιμήκυνσης για πολλά χρόνια και μείωσης των επιτοκίων.
4. Και το τέταρτο που κερδίσουμε είναι ότι πήραμε χρόνο και περιμένουμε τις εξελίξεις έπειτα από τις ανακοινώσεις του Μ. Ντράγκι. Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι πρόκειται για το τελευταίο βήμα πριν την «εκτύπωση» χρήματος από την ΕΕ, που σηματοδοτεί την αλλαγή πολιτικής. Εκτιμάται ότι θα πέσουν τους επόμενους μήνες στην αγορά περί το 1 τρις ευρώ μέσω της αγοράς τίτλων από την ΕΚΤ. Λεφτά που θα διοχετευθούν στην αγορά. Ένα μέρος αφορά και την Ελλάδα κι αυτό είναι σημαντικό.
Θα πει κανείς: «Και τι θα πει ο Σαμαράς στη ΔΕΘ; Τι φοροελαφρύνσεις θα ανακοινώσει;» Τα πράγματα είναι απλά: Αν θέλουμε στην πιο κρίσιμη φάση για τη χώρα έναν πρωθυπουργό που θα τάζει χωρίς να υλοποιεί τότε ας ανακηρύξουμε πρωθυπουργό τον Τσίπρα. Τα λόγια είναι τζάμπα, σε κανέναν δεν κοστίζει να πεις ότι θα κάνεις το ένα ή το άλλο και ο Τσίπρας είναι… πρωταθλητής στο άθλημα αυτό. Ο Σαμαράς θα πει αυτά που πρέπει. Μετρημένα, στοχευμένα και χωρίς να είναι κούφια λόγια. Στο δρόμο προς την τελική ευθεία δεν χρειάζονται ανευθυνότητες.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου