Η υπόθεση της ψήφου εμπιστοσύνης έληξε και πλέον δίνεται αγώνας δρόμου για χρέος και συμφωνία με την τρόικα στα οικονομικά και για την συγκέντρωση των απαιτούμενων 180 βουλευτών για την εκλογή Προέδρου.
Ουσιαστικά απομένουν τέσσερις μήνες ζωής στην παρούσα κυβέρνηση, αν υποθέσουμε ότι Πρόεδρος δεν θα βρεθεί για να ψηφιστεί, οπότε η χώρα θα πάει σε εκλογές 22 ή 29 Μαρτίου.
120 ημέρες ζωής και θανάτου, λοιπόν, όπου θα παιχτούν πολλά για το μέλλον της χώρας. Και μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να συνεχίζει την ύπουλη και καθ’ όλα αντιθεσμική απειλή ότι δεν θα δεχθεί καμιά συμφωνία και καμιά διαπραγμάτευση, η ουσία είναι ότι αυτή η κυβέρνηση οφείλει να κυβερνήσει για όσο διάστημα της απομένει. Όχι με τη λογική ότι έχει βραχύ βίο –γιατί κανείς δεν ξέρει πώς θα είναι οι συσχετισμοί την άνοιξη- αλλά με το σκεπτικό ότι δεν πρέπει να χαθούν οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται στο επόμενο διάστημα. Πάνω απ’ όλα είναι η χώρα και με την οικονομία να είναι σε πρώτο πλάνο, δεν χωράνε ούτε πισωγυρίσματα, ούτε ατολμίες. Η σωτηρία της Ελλάδας προηγείται και έπεται η κυβερνητική σωτηρία.
Επομένως, ο ανασχηματισμός που όλοι λένε ότι είναι προ των πυλών δεν πρέπει να περάσει έτσι χωρίς κανείς να τον καταλάβει. Πρέπει ο πρωθυπουργός να προχωρήσει σε άμεσες διορθωτικές κινήσεις, όχι μόνο σε πρόσωπα αλλά και στην ουσία της πολιτικής.
Η κυβέρνηση που θα προκύψει θα είναι ουσιαστικά μια «κυβέρνηση… Μουτζαχεντίν» που θα φέρει σε πέρας την τελική αποστολή και πιθανότατα θα είναι και «εκλογική» αν δεν έχουν αίσιο τέλος οι διαπραγματεύσεις για την εκλογή Προέδρου.
Τα λάθη που έγιναν από τον Ιούνιο και μετά ήταν πολλά και υπάρχουν περιθώρια για διορθώσεις. Άλλωστε, έχουμε γράψει κατά καιρούς τις απίστευτες γκάφες και σε επικοινωνιακό επίπεδο, που έφεραν την κυβέρνηση σε πολύ δύσκολη θέση.
Βεβαίως εν μέσω διαπραγμάτευσης δεν μπορούν να γίνουν καίριες τομές στο κυβερνητικό σχήμα, μπορούν όμως να αλλάξουν ουσιώδεις δομές του και να δοθεί το μήνυμα σε όλους τους υπουργούς ότι δεν είναι δεδομένοι και δεν είναι κολλημένοι στην καρέκλα τους.
Ακούγεται ότι θα φύγει η κυβερνητική εκπρόσωπος, Σοφία Βούλτεψη που έτσι κι αλλιώς δεν την λες και πετυχημένη. Το αντίθετο.
Λέγεται ότι θα φύγει και ο Αργύρης Ντινόπουλος παρά την ομολογία της γκάφας του να στηρίξει τη Ρένα Δούρου στο όνομα ενός ιδιότυπου διακομματικού λαϊκισμού.
Επίσης φημολογείται ότι θα φύγει από το Αγροτικής Ανάπτυξης ο Καρασμάνης που δεν έκανε… τη διαφορά. Ενώ και ο Μ. Γιακουμάτος δεν πρέπει να αισθάνεται καλά αφού παρά τις υποσχέσεις ότι τα ελληνικά σούπερ μάρκετ θα γίνουν… παράδεισος, τελικά τα βασικά προϊόντα έχουν πάρει την ανηφόρα.
Τις επόμενες ημέρες θα ξέρουμε ποιοι θα είναι οι «τυχεροί» (ή άτυχοι, όπως το πάρει ο καθένας) που θα μπουν στην κυβέρνηση. Αλλά θα πρέπει όλοι να ξέρουν ότι έχουν μια τελευταία ευκαιρία να αντιστρέψουν το κλίμα και να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα για τη χώρα.
Αρκεί να μην κάνουν τεράστιες γκάφες, κυρίως εκείνοι που χαράσσουν την καθημερινή επικοινωνιακή πολιτική. Αυτοί δεν βλέπουμε να φεύγουν αλλά τουλάχιστον μπορεί να βάλουν μυαλό.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου