Με αφορμή την 41η επέτειο της ημέρας του Πολυτεχνείου, της ημέρας που αποτέλεσε την αρχή του τέλους της επταετούς χούντας των συνταγματαρχών,
τιμούμε όλους τους αγωνιστές που συμμετείχαν στον αντιδικτατορικό αγώνα χαρίζοντας σε εμάς την ελευθερία, τη δημοκρατία και την ισονομία.
Τώρα, περισσότερο από ποτέ, επιφορτιζόμαστε να διαφυλάξουμε τις αξίες και τις αρχές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Να πορευτούμε με αυτές, προσδίδοντας ακόμη μεγαλύτερη διαχρονικότητα στο γεγονός εκείνο που αποτέλεσε το απόλυτο σύμβολο της αγωνιστικότητας, της αυταπάρνησης και της ανατροπής του φασισμού, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.
Στις μέρες μας οι Έλληνες δοκιμάζονται από τη δίνη της μεγαλύτερης οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής μεταπολεμικής κρίσης. Η χώρα μας υποβαθμίζεται συνεχώς και χάνει την εθνική της κυριαρχία.
Παρουσιάζεται αδήριτη η ανάγκη το Πολυτεχνείο να αποτελέσει φάρο και οδηγό μας, γιατί γνωρίζουμε καλά πως αυτή καθ' αυτή η πεμπτουσία της εξέγερσης αποτελεί τη διαρκή και άσβεστη διδαχή, πως όλοι μαζί στα δύσκολα ενωμένοι μπορούμε με αγώνα και ήθος να τα καταφέρουμε γιατί νιιώθουμε πως η μνήμη του Πολυτεχνείου, ξυπνά και δυναμώνει μέσα μας τη φλόγα της ελπίδας πως ενωμένοι μπορούμε να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε όλα αυτά που άδικα μας πληγώνουν, μας υποβιβάζουν και μας μειώνουν.
Η λαμπρή και αιματοβαμμένη σελίδα της ιστορίας μας, τεκμηριώνει πως αν χρειαστεί όλοι μαζί μπορούμε να σηκώσουμε τη χώρα πιο ψηλά στη θέση που της αξίζει.
τιμούμε όλους τους αγωνιστές που συμμετείχαν στον αντιδικτατορικό αγώνα χαρίζοντας σε εμάς την ελευθερία, τη δημοκρατία και την ισονομία.
Τώρα, περισσότερο από ποτέ, επιφορτιζόμαστε να διαφυλάξουμε τις αξίες και τις αρχές της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Να πορευτούμε με αυτές, προσδίδοντας ακόμη μεγαλύτερη διαχρονικότητα στο γεγονός εκείνο που αποτέλεσε το απόλυτο σύμβολο της αγωνιστικότητας, της αυταπάρνησης και της ανατροπής του φασισμού, όχι μόνο για την Ελλάδα αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο.
Στις μέρες μας οι Έλληνες δοκιμάζονται από τη δίνη της μεγαλύτερης οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής μεταπολεμικής κρίσης. Η χώρα μας υποβαθμίζεται συνεχώς και χάνει την εθνική της κυριαρχία.
Παρουσιάζεται αδήριτη η ανάγκη το Πολυτεχνείο να αποτελέσει φάρο και οδηγό μας, γιατί γνωρίζουμε καλά πως αυτή καθ' αυτή η πεμπτουσία της εξέγερσης αποτελεί τη διαρκή και άσβεστη διδαχή, πως όλοι μαζί στα δύσκολα ενωμένοι μπορούμε με αγώνα και ήθος να τα καταφέρουμε γιατί νιιώθουμε πως η μνήμη του Πολυτεχνείου, ξυπνά και δυναμώνει μέσα μας τη φλόγα της ελπίδας πως ενωμένοι μπορούμε να αντισταθούμε και να ανατρέψουμε όλα αυτά που άδικα μας πληγώνουν, μας υποβιβάζουν και μας μειώνουν.
Η λαμπρή και αιματοβαμμένη σελίδα της ιστορίας μας, τεκμηριώνει πως αν χρειαστεί όλοι μαζί μπορούμε να σηκώσουμε τη χώρα πιο ψηλά στη θέση που της αξίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου