Την πολιτική αποσταθεροποίηση της χώρας. Μάλιστα, τα επεισόδια των τελευταίων ημερών στην Αθήνα, αφήνουν έντονη την ίδια αίσθηση επιχείρησης αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης Καραμανλή, το 2008, με την Αθήνα να καίγεται, εξαιτίας της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, από τον ειδικό φρουρό, Κορκονέα. Τηρουμένων των αναλογιών και συνθηκών, βέβαια, οι οποίες διαφέρουν θεαματικά.
Προσθέστε σε αυτές τις κινητοποιήσεις του ονομαζόμενου αναρχικού, αντιεξουσιαστικού χώρου, με την υποστήριξη –άμεση ή έμμεση- της εξωκοινοβουλευτικές αριστεράς, αλλά και του Συριζα, για τον Ρωμανό, ότι απ΄έξω τραβάνε συστηματικά το χαλί κάτω από τα πόδια του Σαμαρά, και έχετε την εικόνα της προσπάθειας αποσταθεροποίησης. Μην ξεχάσετε να βάλετε στον καμβά και την προ ημερών επαφή Τσίπρα - Βενιζέλου, που αν και για μήνες τώρα ανταλλάσσουν δημόσια σχεδόν υβριστικές εκφράσεις μεταξύ τους, αίφνης συναντήθηκαν για να συζητήσουν, όπως υποστήριξαν, μόνον τα εθνικά θέματα. Βέβαια, σε μια συνάντηση σχεδόν δυο ωρών, όπου κανένας τρίτος δεν υπήρχε στο γραφείο του Ευ.Βενιζέλου στο υπουργείο Εξωτερικών, είναι φυσικό να πιστεύει κανείς ότι συζητήθηκαν και τα της Τρόϊκας και της εκλογής Προέδρου.
Αυτή είναι η μια ανάγνωση. Η άλλη, η ανάποδη που υποστηρίζουν κάποιοι, λέει ότι η κυβέρνηση εσκεμμένα τραβάει το σκοινί με τον Ρωμανό, προκειμένου να προκληθούν ταραχές, και έτσι να αποσπάσει την προσοχή από τα μεγάλα προβλήματα. Το εξής ένα, δηλαδή, την Τρόϊκα. Εάν είναι έτσι, από τα έως τώρα γεγονότα, έχει αποκομίσει κέρδη, αλλά έχει και ζημιές. Το κέρδος είναι ότι, εξαιτίας των επεισοδίων, τα ΜΜΕ «παίζουν» πρώτο θέμα τις συγκρούσεις και τις καταστροφές στο κέντρο της Αθήνας από μια σχετικά μικρή μερίδα «αντιεξουσιαστών». Να σημειωθεί πως η διαδήλωση συμπαράστασης στον Ρωμανό που έγινε στο Μοναστηράκι, και η πορεία στο Σύνταγμα, ήταν ειρηνική. Το δε μέγεθός της ήταν ιδιαίτερα σημαντικό (4000-5000). Και προφανώς, δεν ήταν μόνον αναρχικοί, οι οποίοι είχαν κάνει μεγάλη κινητοποίηση, αλλά και αριστεριστές και σίγουρα Συριζαιοι. Από την άλλη, η ζημιά που υφίσταται η κυβέρνηση είναι ότι επικοινωνιακά, σε μερίδα της κοινωνίας φαίνεται να κερδίζει ως έναν βαθμό έδαφος η άποψη ότι υπάρχει μεγάλη υπερβολή στους κυβερνητικούς χειρισμούς στην περίπτωση Ρωμανού.
Όπως και να’ χει, όσα έγιναν στα Εξάρχεια μετά τη διαδήλωση στο Μοναστηράκι, μάλλον αποτελούν προεόρτια του τι θα ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες μέχρι τις 6 Δεκεμβρίου, ημέρα επετείου της δολοφονίας Γρηγορόπουλου. Να σημειωθεί ότι σήμερα και αύριο στην Αθήνα θα βρίσκεται και ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, Νταβούτογλου. Να σημειωθεί πως εδώ και καιρό το ονομαζόμενο «αντιεξουσιαστικό μπλόκ», λόγω της δυναμικής –συχνά σκληρής- αντιμετώπισής του από την αστυνομία, αλλά και λόγω «πολιτικών επιλογών», ως όλα δείχνουν, έχει αποφύγει την ανοικτή αντιπαράθεση και τα επεισόδια. Ενδεικτικά είναι όσα έγιναν στην διαδήλωση της τελευταίας επετείου του Πολυτεχνείου, όπου το μπλόκ των αναρχικών – αριστεριστών, αν και δέχθηκε σκληρή επίθεση από τα ΜΑΤ δεν απάντησε, αλλά και δεν ήταν προετοιμασμένο (δεν υπήρχαν μολότωφ, κ.λ.π.) για να απαντήσει.
Να ληφθεί υπόψιν ότι ο αναρχικός χώρος, καθώς και αυτός της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς, καθώς και ο χώρος της τρομοκρατίας, έχει δεχθεί τα τελευταία χρόνια πολύ σοβαρά κτυπήματα από αστυνομία. Επίσης, δέχεται συνεχώς αστυνομικές επιθέσεις, ακόμα και «σκούπες» μέσα στην πλατεία Εξαρχείων. Οι δε, αντιδράσεις ήταν έως τώρα υποτονικές, ίσως για λόγους αδυναμίας, εξαιτίας των κτυπημάτων που είχε δεχθεί, είτε επειδή έχει πέσει γραμμή για ήπιες αντιδράσεις στην προοπτική ανόδου του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Μην ξεχνούμε ότι παρόμοια συμπεριφορά είχαν επιδείξει οι συγκεκριμένοι χώροι (εξωκοινοβουλευτική αριστερά, ΕΛΑ, 17Ν, αναρχικοί), πριν την άνοδο του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση, το 1981. Τα' χει γράψει άλλωστε όλα αυτά ο ίδιος ο Κουφοντίνας στο βιβλίο του. Μόνον που σήμερα και άλλες είναι οι εποχές, και άλλα είναι τα πρόσωπα σε όλα τα μήκη και πλάτη του πολιτικού και κοινωνικού σκηνικού, ενώ η Ελλάδα, σε αντίθεση με εκείνη την εποχή, κρέμεται στον γκρεμό.
Τώρα, λοιπόν, φαίνεται να επιλέγεται η κλιμάκωση της αντίδρασης αυτού του χώρου στην αδιάλλακτη στάση της κυβέρνησης, που δηλώνει πως «η Δημοκρατία δεν εκδικείται, αλλά και δεν εκβιάζεται». Το σενάριο κινείται κατά τον γνωστό και απολύτως προβλεπόμενο τρόπο. Η απεργία πείνας φέρνει τις μικρές διαδηλώσεις και μοτοπορείες συμπαράστασης, ακολουθούν οι συνεντεύξεις Τύπου από δικηγόρους, συγγενείς, και γιατρούς, συνεχίζεται με μεγαλύτερες διαδηλώσεις, καταλήψεις κτηρίων, όπως του Πολυτεχνείου, και πάει λέγοντας. Η απεργία πείνας του Ρωμανού σίγουρα έχει γίνει αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης, παράλληλα όμως και παιχνίδι με τη φωτιά. Και για τη χώρα, και για την υγεία του νεαρού.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου