Γυρίζει το σκηνικό

Σε ένα γνωστό αμερικανικό σίριαλ ο πρωταγωνιστής λέει την εξής ατάκα: «Η ζωή είναι σαν το καρουσέλ. Γυρίζει και ποτέ δεν σταματά».



Έτσι και στην πολιτική όλα γυρίζουν, τίποτε δεν σταματά κι εκεί που νομίζεις ότι έρχεται το ένα αλογάκι, να’ σου φεύγει αμέσως για να εμφανιστεί το άλλο. Για παράδειγμα, μέχρι πριν λίγες ημέρες, ακόμη και τώρα ίσως, οι περισσότεροι Έλληνες πιστεύουν ότι τις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν αυτές, θα τις κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά επειδή η ζωή είναι ένα καρουσέλ, ποτέ μη λες ποτέ. Κι επειδή στην ελληνική περίπτωση διακυβεύεται το μέλλον της χώρας, τα πάντα είναι ανοικτά. Όποιος νομίζει ότι ο Σαμαράς θα αφήσει με κατεβασμένα τα χέρια να έρθουν οι απίθανοι καρπαζοεισπράκτορες στα φοιτητικά τους χρόνια και στις κλαδικές, να κάνουν κουμάντο στη χώρα, είναι γελασμένοι.

Μέχρι τέλους θα παιχτεί το παιχνίδι προκειμένου να πειστεί ο κόσμος ότι πίσω από τις αθώες υποσχέσεις και τα απίθανα σενάρια διακυβέρνησης, κρύβεται η ανειλικρίνεια, το ψέμα και κυρίως μια ανθελληνική στάση που δεν πρέπει να ζήσει αυτός ο τόπος. Όταν επισημαίνεις σε έναν Συριζαίο ότι λέει ψέματα αμέσως σου γυρίζει το εξής: «Ναι, αλλά και ο Σαμαράς είχε το Ζάππειο 1 και 2 και δεν έκανε τίποτε». Αντί να παραδειγματιστούν από τα λάθη της ΝΔ πάνε να κάνουν χειρότερα. Μια οικονομία που στηρίζεται αποκλειστικά στο δανεισμό, που έχει επί δεκαετίες ένα λάθος παραγωγικό μοντέλο και που τώρα μόλις πάει να ισοσκελίσει τους προϋπολογισμούς της, το να υπόσχεται χωρίς αντίκρισμα είναι το απόλυτο λάθος.

Ναι, ο Σαμαράς πίστευε ότι θα μπορούσε να κάνει καλύτερη την Ελλάδα, όμως, ένας ρεαλιστής πολιτικός που βλέπει ότι η χώρα καταρρέει το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει είναι να την σώσει. Αυτό κάνει ένας πολιτικός που αγαπά την πατρίδα του και δεν την παίζει στο μπαρμπούτι. Δυόμισι χρόνια τώρα έγιναν αγωνιώδεις προσπάθειες να μη δουν οι Έλληνες τα χειρότερα. Δυσκολεύτηκαν, ζορίστηκαν, πολλοί μάλιστα ήταν μεγαλύτερα θύματα από άλλους, υπήρξαν αδικίες, αλλά η Ελλάδα στέκεται στα πόδια της. Για βγείτε αυτές τις ημέρες έξω στην αγορά να δείτε. Ο κόσμος αισθάνεται πιο σίγουρος, πιο αισιόδοξος απ’ ότι το 2011 και το 2012. Ακόμη και τώρα που οι διάφοροι Λαφαζάνηδες του λένε ότι μπορεί να γίνει η χώρα Αλβανία, ο λαός, βγαίνει, κάνει βόλτες, ψωνίζει τα απαραίτητα, αυξάνει την κατανάλωση. Ο ελληνικός λαός προσαρμόζεται εύκολα. Και στα πολύ δύσκολα βρήκε τρόπους να επιβιώσει. Δεν μπορεί λοιπόν τώρα που γίνεται η τελική προσπάθεια να έρχονται οι αυτόκλητοι σωτήρες να μιλάνε για δραχμές, για κλειστά σύνορα και να κάνουν μαγκιές με τους δανειστές και τις αγορές.

Στην πορεία προς τις κάλπες, εφόσον δεν εκλεγεί Πρόεδρος, θα τεθούν διλήμματα που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, δεν είναι τωρινά. Θα πρέπει ο κόσμος να απαντήσει αν θέλει μια Ελλάδα στην Ευρώπη, έστω και με προβλήματα, αγώνα και θυσίες ή θέλει μια χώρα βαλκανική, απομονωμένη, με χίλια δυο περισσότερα προβλήματα. Επίσης θα πρέπει να αποφασίσει αν αυτά που διαθέτει ως περιουσία, ακίνητα, καταθέσεις, επενδύσεις, είναι ασφαλή ή θα ξαναγυρίσουμε στα χρόνια των υποτιμήσεων και του πληθωρισμού του 15% αλλά και των τραπεζικών δανείων με επιτόκιο πάνω από 20%. Γιατί αυτή θα είναι η εικόνα της χώρας που υπόσχεται η παρέα του Τσίπρα.

Στις επόμενες εκλογές θα γίνει το Μεγάλο Ξεκαθάρισμα, ελπίζουμε αναίμακτα διότι κάποιοι στήνουν σκηνικό εμφυλίου και πολώνουν το κλίμα. Και σ’ αυτή την πορεία οι ευρωπαϊκές δυνάμεις της προόδου, οι φιλελεύθεροι, μετριοπαθείς πολιτικοί πρέπει να εξηγήσουν στον κόσμο τι είναι το ένα σενάριο και τι είναι το άλλο. Ήδη, πέντε μόλις ημέρες ασφυκτικών πιέσεων από την αγορά, κατάρρευσης του Χ.Α. και εκτόξευσης των ομολόγων, έστειλαν το μήνυμα. Άλλοι το λένε ρεαλισμό, ένα καπιταλιστικό σύστημα που έχει πολλές αδυναμίες αλλά που είναι αυτό που είναι και χορεύουμε στο ρυθμό του. Δείτε, ολόκληρη Γαλλία και προχθές έφαγε υποβάθμιση που τη γυρίζει χρόνια πίσω.

Άλλοι το λένε εκβιασμό και παρέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας. Μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά ποιος είναι ο Τσίπρας που θα κάνει μαγκιές με ξένα κόλλυβα; Μπορεί να ρισκάρει το μέλλον της χώρας; Έχει το θάρρος να πάρει στις πλάτες του το ιστορικό βάρος μιας νέας καταστροφής της χώρας;

Ο κόσμος ήδη καταλαβαίνει ότι το παιχνίδι «χόντρυνε». Το δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις. Πάνε οι 6 και 10 μονάδες διαφορά του ΣΥΡΙΖΑ έναντι της ΝΔ. Έχει μειωθεί στο 3% και πολύ είναι. Με αναποφάσιστους 2 στους 10, με χαμηλή συσπείρωση της ΝΔ και με τα διλήμματα να μην έχουν πέσει για τα καλά στο τραπέζι, όχι απλά γυρίζει το σκηνικό αλλά ανατρέπονται τα πάντα.

Σε τέσσερις δημοσκοπήσεις στα κυριακάτικα φύλλα τα ποσοστά των δύο πρώτων κομμάτων έχουν ως εξής:

•Βήμα της Κυριακής: ΣΥΡΙΖΑ 25,5% ΝΔ 22,7%

•Πρώτο Θέμα: ΣΥΡΙΖΑ 27,6% ΝΔ 24%

•Παραπολιτικά: ΣΥΡΙΖΑ 24,2% ΝΔ 21,1%

•Παρόν: ΣΥΡΙΖΑ 28,5% 21,5%

Στην ερώτηση ποιον θεωρείτε καταλληλότερο για πρωθυπουργό σε τρεις δημοσκοπήσεις προηγείται ο Αντώνης Σαμαράς, με τους δύο μονομάχους να λαμβάνουν τα εξής ποσοστά:

•Βήμα της Κυριακής: Σαμαράς: 45,1% Τσίπρας: 33,5%

•Πρώτο Θέμα: Σαμαράς: 37% Τσίπρας: 25%

•Παραπολιτικά: Σαμαράς: 34% Τσίπρας: 20%

•Παρόν: Τσίπρας: 38% Σαμαράς: 34%

Εντός Βουλής θα βρεθούν επίσης σίγουρα, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις:

•Ποτάμι (από 4,1% έως 6,8%)

•ΠΑΣΟΚ (από 4,3% έως 6,7%)

•Χρυσή Αυγή (από 4,1% έως 5,9%) και

•ΚΚΕ (από 4,1% έως 5,8%)

Αντίθετα, οριακά είναι τα ποσοστά των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που συγκεντρώνουν από 2,5% έως 2,9%.

Παράλληλα, περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες θέλουν εκλογή Προέδρου τώρα κι όχι πρόωρες κάλπες ενώ 6 στους 10 φοβούνται ότι η χώρα μπορεί να επιστρέψει στο ευρώ.

Όλα αυτά σταθμίζονται από τα κόμματα τα οποία βλέπουν ότι όλα πλέον είναι ανοικτά στην πιο κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της Μεταπολίτευσης.

Antinews.gr