Διάβασα με προσοχή ένα ακόμη άρθρο- ανάλυση των «Financial Times» οι οποίοι τηρούν εδώ και 2-3 χρόνια την ίδια «γραμμή» με τον επίσης έγκυρο «Economist». Δηλαδή τη
γραμμή του ΔΝΤ σε σχέση με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και την πολιτική αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας-λιτότητας ευρύτερα στην ευρωζώνη όπως και την Ε.Ε.
Πρόκειται για ένα «versus» δύο διαφορετικών κεντρικών πόλων της παγκόσμιας οικονομίας, με τη Ν. Υόρκη να αντιπαρατίθεται με το Βερολίνο, παρότι η πενταετής πλέον συνεργασία τους στο σχήμα της τρόικας συνεχίζεται.
Η Ελλάδα επιβεβαιώνοντας το ρόλο της σαν πειραματόζωο -καθώς σπεύσαμε πρώτοι και χειρότεροι το 2009 να γίνουμε οι χρήσιμοι ηλίθιοι εθελοντές- συνεχίζει να είναι και σήμερα στο επίκεντρο: Πρώτον, διότι Πορτογαλία, Ιρλανδία και Κύπρος είτε βγήκαν είτε βγαίνουν από τα αντίστοιχα προγράμματα… ησύχως. Δεύτερον, διότι Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία είναι τεράστιες οικονομίες για να πειραματιστεί κανείς στην πράξη.
Τι λένε λοιπόν οι Αγγλοσάξονες; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δίκιο για το κούρεμα του χρέους, αλλά λέει ψέματα, αποκλείει μια έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Συνεπείς στη γραμμή το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, υποστηρίζουν ότι «η πολιτική της Ε.Ε. και της κυβέρνησης Σαμαρά για το χρέος είναι μια αποτυχημένη στρατηγική». Αντίθετα η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ για κούρεμα είναι σωστή αλλά το ερώτημα είναι τι θα κάνει αν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν.
«Οι επιλογές σε αυτή την περίπτωση θα είναι είτε η επιστροφή στο status quo είτε η έξοδος από την ευρωζώνη και η μονομερής στάση πληρωμών έναντι των ξένων πιστωτών. Αυτό όμως το αποκλείει ο ΣΥΡΙΖΑ» και τονίζεται ότι «αυτή η ασυνέπεια έχει μεγάλη σημασία γιατί η Μέρκελ εμφανίζεται πρόθυμη να αντιμετωπίσει την μπλόφα». Και το άρθρο καταλήγει ότι «δεν υπάρχει άλλος τρόπος διαφυγής από την αναδιάρθρωση χρέους που δεν μπορεί να γίνει εντός της ευρωζώνης».
Με άλλα λόγια επαναλαμβάνεται από τους «F.T.» η σταθερή άποψη-πίεση προς το Βερολίνο να αλλάξει πολιτική αν δεν θέλει να δει την πρώτη έξοδο χώρας της ΟΝΕ από το ευρώ. Για εμάς, όμως, μια τέτοια επιλογή είναι απολύτως καταστροφική και σίγουρα η εθελοντική μας ηλιθιότητα δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται χάριν διεθνών συσχετισμών ή αντιπαραθέσεων. Μια ελληνική «τιμωρία» για να «συνετιστούν» ο Ολάντ ή ο Ρέντσι ή αντίστροφα για να λήξει η γερμανική «επικυριαρχία» μέσα από το σοκ εξόδου της Ελλάδας δεν είναι λύση για εμάς, είναι τραγωδία. Ελληνική τραγωδία…
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΥΡΓΙΩΤΗ
γραμμή του ΔΝΤ σε σχέση με τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους και την πολιτική αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας-λιτότητας ευρύτερα στην ευρωζώνη όπως και την Ε.Ε.
Πρόκειται για ένα «versus» δύο διαφορετικών κεντρικών πόλων της παγκόσμιας οικονομίας, με τη Ν. Υόρκη να αντιπαρατίθεται με το Βερολίνο, παρότι η πενταετής πλέον συνεργασία τους στο σχήμα της τρόικας συνεχίζεται.
Η Ελλάδα επιβεβαιώνοντας το ρόλο της σαν πειραματόζωο -καθώς σπεύσαμε πρώτοι και χειρότεροι το 2009 να γίνουμε οι χρήσιμοι ηλίθιοι εθελοντές- συνεχίζει να είναι και σήμερα στο επίκεντρο: Πρώτον, διότι Πορτογαλία, Ιρλανδία και Κύπρος είτε βγήκαν είτε βγαίνουν από τα αντίστοιχα προγράμματα… ησύχως. Δεύτερον, διότι Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία είναι τεράστιες οικονομίες για να πειραματιστεί κανείς στην πράξη.
Τι λένε λοιπόν οι Αγγλοσάξονες; Οτι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει δίκιο για το κούρεμα του χρέους, αλλά λέει ψέματα, αποκλείει μια έξοδο της χώρας από την ευρωζώνη. Συνεπείς στη γραμμή το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, υποστηρίζουν ότι «η πολιτική της Ε.Ε. και της κυβέρνησης Σαμαρά για το χρέος είναι μια αποτυχημένη στρατηγική». Αντίθετα η πρόθεση του ΣΥΡΙΖΑ για κούρεμα είναι σωστή αλλά το ερώτημα είναι τι θα κάνει αν οι διαπραγματεύσεις αποτύχουν.
«Οι επιλογές σε αυτή την περίπτωση θα είναι είτε η επιστροφή στο status quo είτε η έξοδος από την ευρωζώνη και η μονομερής στάση πληρωμών έναντι των ξένων πιστωτών. Αυτό όμως το αποκλείει ο ΣΥΡΙΖΑ» και τονίζεται ότι «αυτή η ασυνέπεια έχει μεγάλη σημασία γιατί η Μέρκελ εμφανίζεται πρόθυμη να αντιμετωπίσει την μπλόφα». Και το άρθρο καταλήγει ότι «δεν υπάρχει άλλος τρόπος διαφυγής από την αναδιάρθρωση χρέους που δεν μπορεί να γίνει εντός της ευρωζώνης».
Με άλλα λόγια επαναλαμβάνεται από τους «F.T.» η σταθερή άποψη-πίεση προς το Βερολίνο να αλλάξει πολιτική αν δεν θέλει να δει την πρώτη έξοδο χώρας της ΟΝΕ από το ευρώ. Για εμάς, όμως, μια τέτοια επιλογή είναι απολύτως καταστροφική και σίγουρα η εθελοντική μας ηλιθιότητα δεν μπορεί να επαναλαμβάνεται χάριν διεθνών συσχετισμών ή αντιπαραθέσεων. Μια ελληνική «τιμωρία» για να «συνετιστούν» ο Ολάντ ή ο Ρέντσι ή αντίστροφα για να λήξει η γερμανική «επικυριαρχία» μέσα από το σοκ εξόδου της Ελλάδας δεν είναι λύση για εμάς, είναι τραγωδία. Ελληνική τραγωδία…
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΠΥΡΓΙΩΤΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου