Ή αλλιώς «έχουν άγνοια κινδύνου ή εξυπηρετούν κατά γράμμα ένα σχέδιο;».
Δεν μπορεί κανείς να κατηγορήσει τον Τσίπρα και την κυβέρνηση ότι έχουν παρεκκλίνει από το προεκλογικό τους πρόγραμμα, από το σχέδιο διακυβέρνησης της χώρας. Ό,τι έλεγαν πράττουν, επομένως δεν μπορεί κανείς να μένει έκπληκτος με το σκηνικό ρήξης που στήνεται με την τρόικα.
Κι επειδή από το Μαξίμου το επικοινωνιακό τρυκ που χρησιμοποιείται είναι «εμείς είμαστε τσαμπουκάδες κι όχι κότες και πάμε σε ρήξη», τους λέμε ότι τους έχουμε πάρει χαμπάρι. Ξέρουμε που το πάνε και το έχουμε γράψει και στο παρελθόν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αποφασισμένος να το τραβήξει το σχοινί, μέχρι που θα σπάσει. Μια μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων του, μετά από όσα είδε χθες, μόλις αντίκρισε το αλλοπρόσαλλο βλέμμα του Βαρουφάκη και άκουσε εκείνη την περίεργη γλώσσα που χρησιμοποιεί με τα «γουάου» και τους μορφασμούς, πιστεύει ότι η χώρα οδηγείται στα βράχια.
Μια άλλη μερίδα λέει μπράβο στον Τσίπρα που πάει κόντρα στους δανειστές και… κάτι μπορεί να κερδίσουμε απ’ όλο αυτό. Υπάρχουν τέλος και εκείνοι που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και μία εβδομάδα μετά τρέχουν να κόψουν το χέρι τους.
Τρέμουν στην ιδέα να χαθεί η περιουσία τους, φοβούνται ότι η ρήξη με τους δανειστές θα μας γυρίσει δεκαετίες πίσω.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, όσο κι αν εμείς βάζουμε τελεσίγραφα, η κυβέρνηση δεν έχει ημερομηνίες. Δεν έχει σταθμούς και δεν δείχνει να αντιλαμβάνεται που είναι η κατάσταση. Εμείς λέμε ότι στην επόμενη Σύνοδο Κορυφής και στο Γιούρογκρουπ θα παιχτεί η τελευταία παρτίδα πόκερ. Λέμε επίσης ότι από την 1η Μαρτίου η χώρα μένει στον αέρα.
Ο Ν. Παππάς δήλωσε χθες ότι δεν υπάρχει προθεσμία, δεν υπάρχει 28η Φεβρουαρίου. Επομένως… στάση πληρωμών και χρεοκοπία. Γι’ αυτό λέμε από την αρχή ότι δεν είναι βλάκες αλλά ένοχοι στο σχέδιο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ. Αυτό είναι το αρχικό τους σχέδιο κι αυτό τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια. Αδιαφορώντας ή μη αντιλαμβανόμενοι ότι αν ανάψεις φωτιά σε ένα δάσος το κατακαλόκαιρο είναι δύσκολο μετά να περιορίσεις τη ζημιά.
Προφανώς δεν έχουν στο μυαλό τους τη διάλυση των τραπεζών. Ίσως να μην ενδιαφέρονται για τις καταθέσεις του κόσμου. Μπορεί να μην ξέρουν τι σημαίνει κλειστά οικονομικά σύνορα, εθνικό νόμισμα και απώλεια εισοδήματος πολύ μεγαλύτερη από εκείνη που έχουμε πάθει ως τώρα.
Όπως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση και με δεδομένο το σκηνικό ρήξης η κυβέρνηση βάζει σε εφαρμογή το τελικό σχέδιο το οποίο είναι:
Ο Τσίπρας πάει στη Σύνοδο Κορυφής έχοντας ψήφο εμπιστοσύνης και κάνοντας τις προγραμματικές δηλώσεις που είναι όλες οι προεκλογικές υποσχέσεις.
Εκεί συναντά την Μέρκελ, πιθανότατα δεν μιλούν μεταξύ τους αλλά οι Ευρωπαίοι του λένε ότι αν επιμένει στις θέσεις του τότε να επιστρέψει στην Αθήνα και να τυπώσει δραχμές. Την ίδια στιγμή ο ELA κόβει την χρηματοδότηση στις ελληνικές τράπεζες.
Ο Τσίπρας επιστρέφει στην Ελλάδα και λέει στον ελληνικό λαό ότι δεν τον αφήνουν να εφαρμόσει το πρόγραμμα «σωτηρίας του». Και τότε ζητά την κρίση με δημοψήφισμα. Αυτό είναι το σχέδιό του. Το δημοψήφισμα που όμως θα βάζει ένα και μοναδικό δίλημμα. «Ευρώ ή εθνικό νόμισμα». Το είπε χθες ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Χρυσόγονος, ότι η κυβέρνηση μπορεί να ζητήσει τη γνώμη του ελληνικού λαού, όχι κατ’ ανάγκη με εκλογές… άρα δημοψήφισμα.
Έτσι, λοιπόν φτάνουμε στην κρίσιμη εκείνη ημέρα. Τι ψηφίζει ο κόσμος; Αν ψηφίσει εκτός ευρώ τότε η δραχμούλα επιστρέφει και μαζί οι πιο δραματικοί εφιάλτες μας. Αν επιλέξει παραμονή στο ευρώ τότε η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να δεχθεί την κρίση αυτή και να κάνει τα πάντα για να την εφαρμόσει. Κοινώς… κωλοτούμπα αλλά με τη γνώμη του κόσμου. Θα αναγκαστεί να πάρει σκληρά μέτρα, όμως, θα λέει στον κόσμο: «Μα αυτό δεν ψηφίσαμε στο δημοψήφισμα;».
Ουσιαστικά δεν υφίστανται οι προεκλογικές του δεσμεύεις και ανανεώνεται η λαϊκή εντολή στο δημοψήφισμα. Είναι η μεγάλη ευκαιρία για τον Τσίπρα να κάνει την κυβίστηση χωρίς αναταράξεις και να κρατήσει για καιρό το γκουβέρνο.
Τότε όμως θα έχει συμβεί η ανήκεστος βλάβη στην οικονομία που θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με μέτρα, δηλαδή με φόρους και… κούρεμα καταθέσεων. Αν έχει μείνει κάτι καθώς από τη Δευτέρα αναμένεται πολύ… κίνηση στα ΑΤΜ.
Βεβαίως, κανείς να μην ξεχνά και τον διακαή πόθο ορισμένων να τελειώνουν με το ευρώ, να γυρίσουμε στο εθνικό νόμισμα, να κόβουμε όσο θέλουμε και να γίνουμε Αλβανία. Αυτό, όμως, ας μην το σκεφτόμαστε καν. Είναι ο εφιάλτης που δεν θέλουμε να ζήσουν τα παιδιά μας.
Antinews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου